Ακόμα μία απόφαση του Αρείου Πάγου για την έναρξη της παραγραφής των φορολογικών αδικημάτων που τελέστηκαν πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4745/2020
Δεκτή έγινε από το ανώτατο δικαστήριο αναίρεση ασκηθείσα από την Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Κρήτης, δυνάμει της οποίας έπαυσε οριστικά η ποινική δίωξη κατά του κατηγορουμένου για φοροδιαφυγή δια της παραλείψεως υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, λόγω παραγραφής (ΑΠ 95/2022).
Ειδικότερα, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη του κατηγορουμένου για την παραπάνω σε βαθμό πλημμελήματος πράξη της φοροδιαφυγής, καθόσον δέχθηκε ότι για τα φορολογικά αδικήματα που τελέστηκαν πριν την 6η/11/2020 δεν εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 55 Α παρ. 3 του Ν. 4174/2013 αλλά οι διατάξεις του Ν. 4745/2020 (άρθρα 32, 92 και 96). Σύμφωνα με την κρίση του δευτεροβάθμιου αυτού δικαστηρίου, για την εφαρμογή της τελευταίας ως επιεικέστερης ποινικής διάταξης, κατ’ άρθρο 2 του ΠΚ, σε σύγκριση με όσα προηγουμένως με το Ν. 4174/2013 ίσχυαν, η παραγραφή και η αναστολή αυτής δεν αποτελούν μια ενιαία διάταξη, αλλά αντιμετωπίζονται διακριτώς και, συνακόλουθα, η ένδικη πράξη έχει υποπέσει σε παραγραφή λόγω παρόδου οκταετίας από την τέλεσή της.
Ωστόσο, κατά την κρίση του Αρείου Πάγου, εν προκειμένω το αδίκημα δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή, διότι από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής, η οποία έλαβε χώρα την 18η/2/2014, λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη ότι το κλητήριο θέσπισμα επιδόθηκε εντός της πενταετίας από την εν λόγω οριστικοποίηση, η παραγραφή είχε ανασταλεί επί τριετία και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης δεν είχε συμπληρωθεί χρονικό διάστημα οκτώ ετών.
Συνεπώς, το δικαστήριο, κάνοντας δεκτό το σχετικό λόγο αναίρεσης, έκρινε πως έγινε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 32 παρ. 3 και 4, 92 και 96α του Ν. 4745/2020, που έχουν διφυή χαρακτήρα (δικονομικό και ουσιαστικό), και των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων του άρθρου 55Α παρ. 3 του Ν. 4174/2013, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του με το άρθρο 32 του Ν. 4745/2020, και του άρθρου 2 του ΠΚ.
Συγκεκριμένα, έκρινε πως οι περί παραγραφής και της αναστολής αυτής διατάξεις αποτελούν ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο, του οποίου η διάσπαση δεν είναι επιτρεπτή για την ένδικη πλημμεληματική πράξη, της οποίας η παραγραφή, λαμβανομένου υπόψη ότι έχει τελεστεί πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4745, αρχίζει από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής.
Επιπλέον, κάνοντας δεκτό και τον σχετικό λόγο αναίρεσης περί υπέρβασης εξουσίας, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε πως το δικαστήριο της ουσίας το οποίο, λόγω της κατά τα ως άνω παραγραφής του αδικήματος και της εξ αυτού οριστικής παύσης της ποινικής δίωξης, δεν διερεύνησε την ουσία της υπόθεσης, υπερέβη αρνητικά την εξουσία του.
Απόσπασμα απόφασης
Ωστόσο, σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που παρατέθηκαν, για το πλημμέλημα φοροδιαφυγής, το οποίο έχει τελεστεί πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4745/06-11-2020, η οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής είχε λάβει χώρα στις ...-2-2014, ενώ από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτει, ότι το κλητήριο θέσπισμα είχε νόμιμα επιδοθεί, εντός της πενταετίας από την εν λόγω οριστικοποίηση, στον μεν κατηγορούμενο στις ..-09-2014, στον δε ορισθέντα αντίκλητο του στις ...-09-2014 και, συνεπώς, είχε ανασταλεί η παραγραφή επί τριετία έτσι ώστε κατά την εκδίκαση της πράξεως ενώπιον του δικάσαντος Δικαστηρίου στις ...-1-2021 δεν είχε συμπληρωθεί, χρονικό διάστημα οκτώ ετών...
Επομένως, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Κρήτης, το οποίο με την προσβαλλόμενη, κατά το ως άνω σκέλος της, υπ' αριθ. 3/2021 απόφασή του, έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη του κατηγορουμένου .....
Ο ..... για την παραπάνω σε βαθμό πλημμελήματος, πράξη της φοροδιαφυγής στο εισόδημα κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1-1-2006 έως 31- 12-2006 (οικονομικό έτος 2007), λόγω παραγραφής εξαιτίας παρόδου χρονικού διαστήματος οκτώ ετών από την τέλεσή της, δεχόμενο ότι για τα φορολογικά αδικήματα, που τελέστηκαν πριν την 06-11-2020, όπως το ένδικο, δεν εφαρμόζεται, η διάταξη του άρθρου 55 Α παρ. 3 του Ν 4174/2013 αλλά οι διατάξεις του Ν. 4745/2020, (32, 92 και 96), εκλαμβάνοντας ότι για την εφαρμογή της τελευταίας ως επιεικέστερης ποινικής διάταξης (άρθρο 2ΠΚ) σε σύγκριση με όσα προηγουμένως με το Ν 4174/2013 ίσχυαν, η παραγραφή και η αναστολή της (παραγραφής) δεν αποτελούν μια ενιαία διάταξη, αλλά αντιμετωπίζονται διακριτώς και συνακόλουθα η ένδικη πράξη έχει υποπέσει σε παραγραφή λόγω παρόδου οκταετίας από την τέλεσή της, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 32 παρ. 3 και 4, 92 και 96α του Ν. 4745/2020 που έχουν διφυή χαρακτήρα (δικονομικό και ουσιαστικό) και τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 55 Α παρ. 3 του Ν. 4174/2013, όπως ίσχυε πριν την τροποποίηση του με το άρθρο 32 του παραπάνω νόμου (4745/2020) και του άρθρου 2 του ΠΚ,.
Και τούτο διότι οι περί παραγραφής και της αναστολής αυτής οι διατάξεις αποτελούν ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο διατάξεων, του οποίου η διάσπαση δεν είναι επιτρεπτή για την μνημονευόμενη πλημμεληματική πράξη, της οποίας η παραγραφή, λαμβανομένου υπόψη ότι έχει τελεστεί πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4745/6-11-2020, αρχίζει από την οριστικοποίηση της φορολογικής εγγραφής στις 18-2-2014 χωρίς έκτοτε να έχει παρέλθει οκταετία, ώστε να εξαλειφθεί το εξ αυτής αξιόποινο με παραγραφή. Παράλληλα, το Δικαστήριο της ουσίας το οποίο, λόγω της κατά τα ως άνω παραγραφής του αδικήματος και της εξ αυτού οριστικής παύσης της ποινικής δίωξης δεν διερεύνησε την ουσία της υπόθεσης, υπερέβη αρνητικά την εξουσία του.
Επομένως πρέπει, κατά παραδοχή ως βάσιμων των, περί εσφαλμένης εφαρμογής και ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διάταξης και υπέρβασης εξουσίας από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ.Ε και Θ’ ΚΠΔ. αντιστοίχως, προβληθέντων λόγων της, ασκηθείσας από την Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αναίρεσης, να γίνει δεκτή αυτή και να αναιρεθεί η με αριθμό 3/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Κρήτης, κατά το σκέλος που έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη κατά του κατηγορουμένου ....., για φοροδιαφυγή δια της παραλείψεως υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, με αναλογούντα φόρο ποσού υπερβαίνοντος τα 15.000 ευρώ κατά τη διαχειριστική περίοδο 1-1-2006 έως 31-12-2006 (οικονομικό έτος 2007), με χρόνο οριστικοποίησης της φορολογικής εγγραφής την 18-2-2014, και να παραπεμφθεί η υπόθεση κατά το αναιρούμενο ως άνω μέρος για νέα συζήτηση στο κατ' άρθρο 519 ΚΠΔ αρμόδιο Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου