Η Ελλάς ουδέποτε είχε δικό της Τραπεζικό σύστημα. Το χρήμα των Ελλήνων μέσω του Αλή Πασά πήγε στους Ρότσιλντ
Και όμως, το Τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος έχει τις ρίζες του στον… Αλή πασά. Η ιστορία του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα είναι συντομοτάτη. Ιδρύθηκε από γιό φοροεισπράκτορα του Αλή Πασά(!) και κατέληξε στους Ρότσιλντ. Τόσο απλά! Γι αυτό μέχρι τώρα η Ελλάς ήταν πάντοτε μεταξύ δανεισμών και χρεωκοπιών. Το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα ήταν και είναι εντελώς ανθελληνικό, διότι οι ιδιοκτήτες και οι βασικοί χειριστές του ήταν ανθέλληνες, μισέλληνες και μη έλληνες.
Η Εθνική Τράπεζα, η πρώτη Τράπεζα στην Ελλάδα, έχει τις ρίζες της στον Αλή Πασά. Ναι, στον Αλή Πασά. Η ιστορία έχει ως εξής. Ο Αλή Πασάς έστελνε ολόκληρα τάγματα φοροεισπρακτόρων για να συνάξει τους φόρους των ραγιάδων Ελλήνων. Το κάθε τάγμα είχε και έναν διευθυντή ο οποίος ήταν της απολύτου εμπιστοσύνης του Αλή Πασά. Οι φοροεισπράκτορες έπαιρναν και μερίδιο από τους συγκεντρωθέντες φόρους ως αμοιβή. Ήταν οι εισπρακτικές εταιρείες της εποχής.
Ένας από τους διευθυντές φοροεισπράκτορες του Αλή Πασά ήταν και ο Σταύρος Τσαπαλάμος. Ο Τσαπαλάμος ήταν ο αρχιφοροεισπράκτορας. Ήταν υπεύθυνος για την σύναξη όλων των φόρων των περιοχών που ήλεγχε ο Αλής, και μην φαντασθεί κανείς ότι η πληρωμή των φόρων γινόταν με ονομαστικές καταστάσεις! Ο Αλής εξουσίαζε μια έκταση ίσως και μεγαλύτερη από την σημερινή Ελλάδα, καθόσον ήλεγχε το μεγαλύτερο τμήμα της σημερινής Ελλάδος και μεγάλες περιοχές στην σημερινή Αλβανία, Σκόπια, κλπ. Ο Κ. Καζαντζής είχε δημοσιεύσει στην εφημερίδα «Φωνή της Ηπείρου», που άρχισε να εκδίδεται το 1892, το εξής: «Όσο χρήμα έμπαινε από βασιλικά δοσίματα, όλο περνούσε από τα χέρια του κυρ Σταύρου Τσαπαλάμου. Όταν συνάζονταν όλα τα χρήματα, τα πήγαινε μόνος του στον Αλή Πασά».
Ο Πασάς του έλεγε ότι είναι λίγα αλλά ο Τσαπαλάμος του έλεγε ότι ο κόσμος είναι πολύ φτωχός και δεν μπορεί να δώσει επιπλέον. Ο Τσαπαλάμος έκανε αυτήν την δουλειά για χρόνια.
Ο Σταύρος Ταπαλάμος είχε έναν γιό στην Βιέννη, την εποχή του Μέτερνιχ, ο οποίος ήταν έμπορος. Ο γιός του λεγόταν Γεώργιος Σταύρου και είναι αυτός που ίδρυσε την Εθνική Τράπεζα.
Τμήμα του αρχικού μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τραπέζης προήλθε από την φορολογία των ραγιάδων Ελλήνων. Χρήμα συγκεντρωθέν που είναι ποτισμένο με αίμα ελληνικό.
Γεώργιος Σταύρος
Ο Γεώργιος Σταύρος ή Σταύρου γεννήθηκε στα Ιωάννινα την 1η Ιανουαρίου του 1788. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του εμπόρου και πρόκριτου των Ιωαννίνων Ιωάννη Σταύρου ή Τσιαπαλάμου και της Μπαλάσως Κερασάρη, κόρης προκρίτου των Ιωαννίνων. Φοίτησε αρχικά στην Μπαλάνειο και στη συνέχεια στην Καπλάνειο σχολή των Ιωαννίνων και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του σε Λύκειο της Βιέννης. Στην πρωτεύουσα των Αψβούργων απέκτησε τις πρώτες εμπορικές γνώσεις, έμαθε να μιλά με ευχέρεια τρεις γλώσσες (Γερμανικά, Γαλλικά και Ιταλικά) και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Τον Σεπτέμβριο του 1824 έφθασε στην επαναστατημένη Ελλάδα και λίγους μήνες αργότερα διορίστηκε ταμίας του Εκτελεστικού (κάτι σαν Υπουργός Οικονομικών) από τον πρόεδρο του Σώματος Γεώργιο Κουντουριώτη.
Έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος της Ηπείρου στη Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης και Τροιζήνας (1827) και στην Ε' Εθνοσυνέλευση Άργους και Ναυπλίου (1831- 1832). Με την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα διορίστηκε σύμβουλός του επί οικονομικών θεμάτων και στη συνέχεια μέλος του τμήματος οικονομικών του Πανελληνίου (συμβουλευτικού οργάνου του Κυβερνήτη) και μέλος της Τριμελούς Επιτροπής της Οικονομίας (οργάνου που υποκαθιστούσε το υπουργείο Οικονομικών). Ταυτόχρονα, υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Χρηματιστηριακής Τράπεζας, του πρώτου κρατικού τραπεζικού ιδρύματος στην Ελλάδα.
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την επικράτηση των αντικαποδιστριακών, ο Γεώργιος Σταύρος αποσύρθηκε από τα κοινά. Επανήλθε στο προσκήνιο το 1835, όταν ο βασιλιάς Όθωνας τον διόρισε σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Το 1839 ο γαλλοελβετός φιλέλληνας τραπεζίτης Γαβριήλ Εϋνάρδος, με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις, του απέστειλε το ποσό των 500.000 φράγκων για τη διενέργεια κολλυβιστικών (χρηματιστηριακών) και τραπεζιτικών εργασιών, αλλά και για να διερευνήσει τη δυνατότητα ίδρυσης τράπεζας, καθώς η Εθνική Χρηματιστηριακή είχε διαλυθεί.
Ο Γεώργιος Σταύρου άνοιξε ένα μικρό γραφείο στην Αθήνα, στην Πλατεία Δημοπρατηρίου (στη συμβολή των σημερινών οδών Μητροπόλεως και Αιόλου) και διενεργούσε με μεγάλη επιτυχία κολλυβιστικές και τραπεζιτικές εργασίες. Η επιτυχία του αυτή κίνησε το ενδιαφέρον του βασιλιά Όθωνα και με το νόμο της 30ης Μαρτίου 1841 ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Ο Σταύρος διορίσθηκε μέλος της διοικούσας επιτροπής, αλλά πολύ γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητές του και με απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων της 13ης Νοεμβρίου του 1841 ανέλαβε το τιμόνι της νεοσύστατης τράπεζας, το οποίο διατήρησε μέχρι το θάνατό του.
Ο Γεώργιος Σταύρος πέθανε στις 31 Μαΐου του 1869 από καρδιακή ανακοπή μέσα στο κτίριο του κεντρικού καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας, όπου διέμενε.
«Η δημιουργία της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας»
Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα ήταν όχι μόνο το πρώτο εμπορικό πιστωτικό ίδρυμα της χώρας αλλά και η Κεντρική Εκδοτική Τράπεζα της Ελλάδας ως το 1928. Διέθετε δηλαδή για τα πρώτα ογδόντα επτά χρόνια του νεοελληνικού κράτους το αποκλειστικό εκδοτικό προνόμιο χαρτονομισμάτων.
Από τους πρώτους μετόχους της Εθνικής υπήρξε το ελληνικό κράτος με 1000 μετοχές, ο Νικόλαος Ζωσιμάς με 500, ο Ελβετός φιλέλληνας και τραπεζίτης Jean-Gabriel Eynard (Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος) με άλλες 300, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας (πατέρας του Όθωνα) με 200, ο Κωνσταντίνος Βράνης με 150, ο Θεόδωρος Ράλλης με 100, καθώς και πολλοί άλλοι αλλά με πολύ λιγότερες μετοχές όπως η οικογένεια τραπεζιτών Ρόθτσιλντ του Παρισιού, ο Γεώργιος Σταύρος, ο Ιούλιος Έσσλιν, ο Κ.Τοσίτσας κ.ά.
Τον Νοέμβριο του 1841 η Γενική Συνέλευση των μετόχων της τράπεζας εξέλεξε τον Γεώργιο Σταύρο ως τον πρώτο διευθυντή, ο οποίος τη διεύθυνε για 27 συναπτά έτη μέχρι το θάνατό του, και τον Κωνσταντίνο Βράνη ως υποδιευθυντή.
Στις 22 Ιανουαρίου του 1842 ξεκινά η λειτουργία της τράπεζας στη νοικιασμένη οικία του Σταύρου και για πρώτη φορά κυκλοφορούν τα τραπεζογραμμάτια των 100 και 500 δραχμών. Αμέσως μετά διαπιστώθηκε η ανάγκη ύπαρξης γραμματίων μικρότερης αξίας και έτσι δρομολογήθηκε η εκτύπωση τραπεζογραμματίων των 25 και 50 δραχμών. Η κατασκευή των γραμματίων έγινε από τεχνίτες της τράπεζας της Γαλλίας με τη φροντίδα του Εϋνάρδου ενώ κάποια σημάδια για τον έλεγχο της γνησιότητας γνώριζαν μόνο ο Γ.Σταύρος και ο αρχιταμίας της τράπεζας. Σε όλες τις αξίες υπήρχαν στοιχεία ταυτότητας καθώς και η ακόλουθη προειδοποίηση «η παραποίησις τιμωρείται με δεσμά διά βίου».
Από το 1859 τα ελληνικά χαρτονομίσματα φέρουν την προσωπογραφία του Σταύρου. Οι βλαχόφωνοι μάλιστα μεταξύ τους ονόμαζαν τα ελληνικά χρήματα συνθηματικά μα και καμαρωτά «του Γκώγκου», δηλαδή «του Γιώργου». Εν γένει, η εισαγωγή του χαρτονομίσματος ως συναλλακτικού μέσου υπήρξε δύσκολη διαδικασία γιατί μέχρι τότε οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ως συναλλακτικό μέσο το μεταλλικό το οποίο διέθετε εσωτερική αξία.
Όθων (Otto), σύσταση ΕΤΕ και Rothschild
Στην παρακάτω Ελαιογραφία απεικονίζεται ο Όθων με το Βασιλικό διάταγμα ιδρύσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Ναι ο γνωστός φιλέλλην Όθων που έβαλε φυλακή τον Κολοκοτρώνη…
Ιδού και το ΦΕΚ συστάσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος το 1836 η οποία όμως δεν θα καρποφορήσει:
Για να δούμε μερικά πράγματα που έχουν ενδιαφέρον στο ΦΕΚ αυτό:
Πρώτο σημαντικό σημείο είναι ότι συστήνεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με σκοπό να αναπτυχθεί στην Ελλάδα η Γεωργία, η Βιομηχανία, το Εμπόριο και η Ναυτιλία.
Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δια του άρθρου 1 του ΦΕΚ με Αριθμό 101/25.01.1836 αποκτά το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει το χρήμα
Τραπεζογραμμάτια ονομάζονται τα χαρτονομίσματα που έχουμε στην τσέπη μας .
Τρίτο και βασικότερο σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! (άρα ούτε ¨Εθνική” είναι ούτε “της Ελλάδος”)
Άρα έχουμε μια ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρεία η οποία αποτελείται είτε από Έλληνες ιδιώτες είτε από αλλοδαπούς ιδιώτες, στην οποία ο επίσης αλλοδαπός Όθωνας δίνει το αποκλειστικό προνόμιο κοπής χρήματος προς το Κράτος με σκοπό επαναλαμβάνουμε την ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας.
Το αποκλειστικό προνόμιο φαίνεται και στο ΦΕΚ της 23.08.1841
και στο ΦΕΚ 14.01.1842
Η πρώτη προσπάθεια δεν καρποφόρησε (1836) αλλά καρποφόρησε η δεύτερη το 1841 με το ακόλουθο ΦΕΚ:
Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες που αναφέρονται στο ΦΕΚ
Η ΕΤΕ είναι ΑΕ
Η διαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο…
Εδώ φαίνεται η στενή συνεργασία μεταξύ φιλελλήνων Otto και Ρότσιλντ
Ο αέρας ο κοπανιστός (ελέω Βασιλέως) εις αντάλλαγμα υποθηκών και ενεχύρων…
Συνδέονται τα Τραπεζογραμμάτια της ΕΤΕ με τα “Ελληνικά” Νομίσματα
Εδώ βλέπουμε αυτό που εφαρμόσθηκε αργότερα στις ΗΠΑ ως “legal tender”
Νόμοι που ξεχωρίζουν τον νόμιμο απατεώνα από τον μη νόμιμο απατεώνα
δίνουν νομοθετημένο τίποτα και παίρνουν κόπο
το “Εθνική” και το “της Ελλάδος” αποτελεί μέρος εξαπάτησης
Η Τράπεζα που είχε ανοίξει ο Καποδίστριας αποτελεί νομοθετικό παρελθόν, νέοι ορίζοντες για τους “φιλέλληνες” Otto και Ρότσιλντ οι οποίοι πήραν τα καλαμάκια ανά χείρας
Μην μας μπερδεύουν οι Πρόεδροι της ΕΤΕ, αυτοί είναι απλοί μεγαλόμισθοι υπάλληλοι. Σημασία έχει ποιοι είναι οι μέτοχοι δηλαδή οι ιδιοκτήτες…
Για να δούμε τώρα την σχέση της ΕΤΕ με τους Ρότσιντ όπως αναφέρεται στο επίσημο Χρονολόγιο της ΕΤΕ (αναλυτικά το χρονολόγιο θα το δούμε παρακάτω):
ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΚΡΆΤΟΣ – 1.000 ΜΕΤΟΧΈΣ
Ν. ΖΩΣΙΜΆΣ – 500 ΜΕΤΟΧΈΣ
Ι.Γ. ΕΥΝΆΡΔΟΣ – 300 ΜΕΤΟΧΈΣ
ΒΑΣΙΛΙΆΣ ΛΟΥΔΟΒΊΚΟΣ ΒΑΥΑΡΊΑΣ – 200 ΜΕΤΟΧΈΣ
Κ. ΒΡΑΝΉΣ – 150 ΜΕΤΟΧΈΣ
Θ. ΡΆΛΛΗΣ – 100 ΜΕΤΟΧΈΣ
Αναφέρονται σε ποιους ανήκουν οι 2250 μετοχές, αφήνουν αόριστο το πόσες μετοχές ανήκουν στους Τραπεζίτες Ρότσιλντς… γιατί άραγε; για να μην πάρουμε χαμπάρι ότι η Εθνική όχι μόνο δεν ήταν ποτέ “Εθνική” και “της Ελλάδος”, αλλά ότι το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών άνηκε εξ αρχής στους Ρότσιλντ άρα ο Ρότσιλντ έλεγχε απόλυτα το νέο και φτωχό Κράτος;
Οι μετοχές συνολικά ήταν 5.000, με τιμή 1000 Δραχμών καθ έκαστη, άρα 5.000.000 Δραχμές όπως βλέπουμε παρακάτω στο ΦΕΚ 30.03.1841. Οι 2750 μετοχές που αντιστοιχούν περίπου στο 55% των μετοχών ήταν των Ρότσιλντ.
Όσον αφορά τις 1.000 μετοχές που είχε το Ελληνικό Κράτος, όπως θα δούμε στο επίσημο Χρονολόγιο της Εθνικής Τραπέζης, πρόκειται για έναν ακραίο εμπαιγμό διότι ήταν θέμα χρόνου αυτές οι μετοχές να φύγουν από τα χέρια του Κράτους εφόσον ο αναγκαστικός και αποκλειστικός δανεισμός του Κράτους από την ΕΤΕ θα έφερνε χρέος… Δηλαδή μας έδωσαν και μια αβάντα 1.000 μετοχές για να μας ρίξουν μια εντελώς ηλίθια στάχτη στα μάτια αφού ήταν θέμα χρόνου όχι μόνο να φύγουν από τα χέρια του Κράτους οι 1000 μετοχές αλλά να ξεκινήσει η υπερχρέωση του Κράτους από την ιδιωτική Εταιρεία που ήταν και το ζητούμενο!
Επεξήγηση του Τραπεζικού συστήματος
Αποκωδικοποίησις: Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει δικό του χρήμα αλλά επιτρέπει να το δανείζεται αποκλειστικά από μια Τράπεζα η οποία ανήκει σε τρίτους (την οποία απλά την έχουν βαφτίσει Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος).
Το Κράτος δεν επιτρέπεται να κόψει χρήμα για τον εαυτό του, αλλά επιτρέπει δια νόμου ή Βασιλικού Διατάγματος να κόψει μια ιδιωτική εταιρεία χρήμα από την οποία θα τα ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ άρα από την πρώτη κιόλας Δραχμή η οποία θα μπει στην κυκλοφορία (circulation) το Κράτος ήδη χρωστάει!
Ας προσεγγίσουμε την απάτη με ένα παράδειγμα: Το Κράτος ζητάει από την Ιδιωτική Εταιρεία η οποία ονομάζεται Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (θα μπορούσε να ονομάζεται και Θανάσης ή Παύλος ή Ιακώβ το ίδιο είναι) να κόψει π.χ. 10 εκατομμύρια Δραχμές να διαθέσει στην αγορά του (circulation), η Τράπεζα ζητάει εγγυήσεις και το Κράτος δίνει Ομόλογα ιδίου ποσού (Ομόλογο = ομολογία χρέους, το Κράτος ομολογεί-αναγνωρίζει τον δανεισμό άρα το ότι χρωστάει). Ενώ λοιπόν το Κράτος δίνει τα ομόλογα αξίας 10 εκατ. Δραχμών ως εγγύηση, η Ιδιωτική Εταιρεία δεν δίνει αλλά ΔΑΝΕΙΖΕΙ με τόκο το χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι θέλει πίσω 10 εκατ. + τους τόκους.
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος του οποίου η αγορά κινείται με 10 εκατ. Δραχμές, τις οποίες όμως τις χρωστάει εξολοκλήρου σε μια ιδιωτική Εταιρεία + τους τόκους αυτών, άρα 10 εκατ. Δραχμές κεφάλαιο + π.χ. 2 εκατ. ΤΟΚΟΥΣ θα πρέπει να επιστραφούν στην ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα 12 εκατ. Δραχμές.
Η ερώτηση που γεννάται είναι: Τι θα συμβεί αν η Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα ζητήσει κάποια στιγμή πίσω τα χρήματα της;
απάντηση: δεν θα μείνει ούτε δραχμή στο Κράτος (στην αγορά) αφού και τα 10 εκατ. θα επιστραφούν πίσω στην Τράπεζα
η αμέσως επόμενη ερώτηση που γεννάται είναι: και τι θα γίνει με τους ΤΟΚΟΥΣ (+ 2 εκατ); που θα βρεθούν αφού η αγορά έχει maximum 10 εκατ. και το Κράτους δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει χρήμα;
απάντηση: δεν μπορούν να βρεθούν διότι έτσι είναι το Fractional Reserve Banking System.
λύση: νέο δάνειο μεγαλύτερο του προηγούμενου με σκοπό την αποπληρωμή και των 12 εκατ. Δραχμών (Κεφάλαιο + ΤΟΚΟΙ) συν την πλήρωση (refill) της αγοράς με νέο ρευστό.
αποτέλεσμα: το χρέος του Κράτους προς την Ιδιωτική Τράπεζα να αυξάνει συνεχώς.
Αυτή είναι η βάση για το πως λειτουργεί το ΧρηματοΟικονομικό σύστημα.
Δώσαμε μια εικόνα της σχέσεως Κράτους και Κεντρικής Τράπεζας, ας δώσουμε τώρα Τι είναι χρήμα και πως δημιουργείται:
Το χρήμα δεν είναι σαν την πρωτογενή παραγωγή όπως το σιτάρι που ρίχνεις τον σπόρο σε ένα χωράφι, ούτε σαν την δευτερογενή, δεν είναι παραγωγή, είναι ένας αέρας κοπανιστός με μπόλικο καθόλου! Το χρήμα είναι απλά μια συμφωνία, όλοι συμφωνήσαμε (με έναν μαγικό τρόπο) ότι τα ζωγραφισμένα χαρτάκια της ΕΤΕ είναι χρήμα… τόσο απλά!
Το θέμα είναι γιατί το Κράτος να δίνει δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα ένας ιδιώτης ο οποίος θα μας το δανείσει και από πάνω, και δεν φτιάχνει δικό του/μας χρήμα;;;;;; Είναι τελικά το Κράτος δικό μας; Υπήρξε ποτέ Ελληνικό Κράτος; Υπήρξε ποτέ Δημο-Κρατία; Υπήρξε ποτέ Ελευθερία; ΟΧΙ, ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ!!!
Υπάρχει λοιπόν μια συμφωνία (Κράτους και ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας) ότι αυτά τα χαρτάκια που θα ζωγραφίσει η ΕΤΕ θα είναι χρήμα. Για να δούμε όμως και τον μηχανισμό δημιουργίας τους που θα ζήλευε και ο Κόπερφιλντ:
Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το δάνειο που δίνει μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα είναι από τις καταθέσεις των άλλων, αλλά τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο απατηλά από όσο νομίζουμε!
Αν μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα έχει αποθεματικό (χρήματα σε καταθέσεις) π.χ. 1.000 Δραχμές σύμφωνα με το Fractional Reserve Banking System μπορεί να δανείσει το ποσό αυτό με αναλογία 1 προς 9, δηλαδή να δανείσει 9.000 Δραχμές. Αυτές τις 9.000 Δραχμές δεν τις πήρε από πουθενά (π.χ. Καταθέσεις άλλων), δεν υπήρχαν πριν, απλά τις δημιούργησε “out of noting” βάσει νόμου (΄τωρα τι σόι νόμος είναι αυτός που επιτρέπει σε ιδιώτες να δημιουργούν χρήματα για να δανείσουν τα Κράτη είναι μια άλλη αμαρτία) και μάλιστα οι αρχικές 1000 Δραχμές που επάνω σε αυτές δημιουργήθηκαν ως δια μαγείας οι 9.000 δεν πειράχτηκαν αλλά παρέμειναν στην θέση τους, άρα με την πρώτη δανειακή σύμβαση η Τράπεζα έχει τις 1.000 αυτές Δραχμές στο αποθεματικό της απείραχτες plus τις 9.000 που μόλις δημιούργησε και έδωσε ως δάνειο συν τους τόκους. Αυτές οι 9.000 Δραχμές στον συνολικό δανειακό κύκλο αποφέρουν 90.000 Δραχμές στην Τράπεζα. (σημείωση: καμία Τράπεζα εδώ και χρόνια δεν τηρεί το ratio 1:9). Για να δημιουργήσει η Τράπεζα αυτές τις 9.000 θα πρέπει να υπάρξει Δανειακή Σύμβαση με κάποιον Πολίτη, εν ολίγοις το χρέος άρα και ο μελλοντικός κόπος του Πολίτη δημιουργεί αυτά τα χρήματα… άρα χρήματα δημιουργούνται εις βάρος των πολιτών και είναι θέμα χρόνου να τους πάρουν πίσω και τα χρήματα και ότι περιουσιακά στοιχεία έχουν βάλει ενέχυρο ή υποθήκη!
έτσι απλά δημιουργείται το χρήμα… Ο Ρότσιλντ ενοικιάζει ένα απλό μαγαζί με 4 τοίχους, ο Όθων βγάζει ένα Βασιλικό Διάταγμα και ονομάζει αυτό το μαγαζάκι “ΤΡΑΠΕΖΑ” δίνοντας του το δικαίωμα να δανείζει αποκλειστικά το Κράτος… ελάχιστα έξοδα και τεράστια έσοδα αφού τον αέρα τον κοπανιστό που ονόμασαν “χρήμα” το κέρδιζαν από τα κορόιδα τους Έλληνες, άλλωστε όπως είδαμε στο βίντεο “Η Ιστορία των Ρότσιλντ” ο προπάτορας Ρότσιλντ είχε σκεφτεί ότι πιο κερδοφόρο είναι να δανείζει κάποιος Κράτη παρά μεμονωμένους πολίτες αφού το κράτος είναι όλοι οι πολίτες μαζί, συν ότι ποτέ δεν θα καταλάβουν το κόλπο.
Αναλογιστείτε τώρα τι σημαίνει αρχικό κεφάλαιο Εθνικής Τραπέζης 5.000.000 Δραχμές εποχής 1841, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τα δάνεια προς ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας… και ποιος εν τέλει έλαβε τα κέρδη και έκανε κουμάντο αυτήν την ανάπτυξη και ποιανού ανάπτυξη ήταν αυτή η ανάπτυξη…
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του μας ενημερώνει ότι το χρήμα από τον κόπο έχει όριο (παραγωγή), ενώ το χρήμα από αέρα (τόκο) δεν έχει όριο, άρα αν κάποιος δανείσει έναν παραγωγό, δύναται αυτός ο κάποιος να του πάρει όλη την παραγωγή και να μείνει επιπλέον χρέος διότι δεν στοιχίζει τίποτε στον “κάποιον” να δανείσει με 6% ή με 16% ή με 666% οπότε θα βάλει σιγά σιγά στο χέρι και το χωράφι και το σπίτι του παραγωγού. Τις ζωές μας της έχουν ήδη αγοράσει (κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 35.000 Ευρώ) και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι ζούμε στην ΆΓΝΟΙΑ! Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ!!!
Ας δούμε ένα ακόμα βασικό παράδειγμα για δείτε το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας:
Ο Ιακώβ έχει στην τσέπη του 20 ευρώ και έρχεται ο Γιάννης και του ζητάει να του δανείσει 20 ευρώ για να αγοράσει τροφή για τα παιδιά του. Ο Ιακώβ λέει στον Γιάννη ότι ότι θα του δώσει αντί το ίδιο το 20ρικο μια επιταγή ίσης αξίας για να κάνει την δουλειά του. Παίρνει λοιπόν ο Γιάννης την επιταγή των 20 ευρώ, πάει στον Κώστα που έχει μπακάλικο, αγοράζει τρόφιμα, δίνει την επιταγή και φεύγει. Ο Κώστας χρειάζεται κάποιο άλλο προϊόν το οποίο το έχει ο Ιακώβ, πάει σε αυτόν του δίνει την επιταγή και παίρνει το προϊόν του. Ποιο είναι το τελικό κέρδος του Ιακώβ;
απάντηση: έχει το 20ρικο στην τσέπη του που ουδέποτε πείραξε, έχει την επιταγή η οποία έκανε κύκλο και ξαναγύρισε στα χέρια του, έχει και το χρέος του Γιάννη, άρα ο Ιακώβ έχει 60 ευρώ διαθέσιμα χωρίς ποτέ να πειράξει το 20ρικο στην τσέπη του!
Σκεφτείτε τώρα να υπήρχαν πολλοί Γιάννηδες… Τώρα σκεφτείτε αυτοί οι πολλοί Γιάννηδες να επιβαρύνονταν επιπλέον και με τόκο… Ο Ιακώβ είναι η Τράπεζα και ο Γιάννης είναι τα κορόιδα εμείς.
Συμπέρασμα:
Εν ολίγοις Το Κράτος έδωσε άδεια δια “νόμου” σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία ονομάζεται Τράπεζα και ανήκεις σε συγκεκριμένους ιδιώτες, να δημιουργήσουν αξίες για τον εαυτό της τις οποίες επιπλέον θα ΔΑΝΕΙΣΟΥΝ με τόκο σε εμάς τα κορόιδα, Τα οποία είναι και αφορολόγητα (έγκλημα Χ3) πράγμα που σημαίνει ότι η ιδιωτική εταιρεία (δηλαδή ο Ρότσιλντ και τα έκτοτε τσιράκια του) θα μπορούν να αγοράζουν τον κόπο μας και τις ζωές μας αιώνια πουλώντας κυριολεκτικά αέρα κοπανιστό!
Και επειδή το Κράτος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ξεχρεώσει το όλο και αυξανόμενο χρέος, και επειδή δεν έχει νόημα η ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα να μας δανείζει αιώνια κάποια στιγμή ζητάει τα χρήματα της πίσω! Όπως καταλαβαίνουμε είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να ξεχρεώσουμε, οπότε μπαίνουμε σε κατάσταση Default (χρεωκοπίας), πράγμα που σημαίνει ότι η Ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα θα κατασχέσει τον κόπο μας (περιουσίες) και το “χρέος” θα μειωθεί. Έπειτα θα αρχίσει ο νέος κύκλος δανεισμού, από τον κόπο μας να δημιουργήσουμε νέες περιουσίες, για να έρθει πάλι μια ημέρα η ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα να ζητήσει πάλι τα χρήματα της πίσω, πάλι να μας ρίξει σε Default (χρεωκοπία), πάλι να βάλει χέρι στον κόπο μας δηλαδή στις περιουσίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δυο defeults (χρεωκοπιών). Αυτό στην Ελλάδα από το 1821 συνέβη 3-4 φορές και είναι προ των πυλών η επόμενη, ειδικά που τώρα έχουμε Φυσικό Αέριο νοτίως της Κρήτης, δηλαδή πολύ περιουσία.
Χρονολόγιο Εθνικής Τραπέζης
Τα κυριότερα στοιχεία που θα δούμε παρακάτω είναι από το επίσημο έντυπο της ΕΤΕ στο οποίο είναι το Ιστορικό Χρονολόγιο από το 1841 εως το 2006
(να η αιτία του θανάτου του Ιωάννη Καποδίστρια)
Η Ελλάδα το 1927 αιτήθηκε από την Κοινωνία των Εθνών ((League of Nations) η οποία μετά τον ΒΠΠ μετονομάστηκε σε ΟΗΕ, ο οποίος χτίστηκε δωρεά του Ροκφέλερ στο Μανχάταν) 9.000.000 Λίρες Αγγλίας για την σταθεροποίηση του νομίσματος και της εκκαθαρίσεως ελλειμμάτων του προϋπολογισμού (δηλαδή Κυβερνήσεις και Εθνική Τράπεζα έκαναν “λάθη” πάλι ο κοιμισμένος Ελληνικός Λαός την πλήρωσε). Το δάνειο είχε την προϋπόθεση να φτιαχτεί μια νέα Τράπεζα η οποία θα έπαιρνε αυτή το εκδοτικό προνόμιο στα χέρια της, έτσι φτιάχτηκε ένα πρωτόκολλο στην Γενεύη το οποίο είχε το καταστατικό της νέας ιδιωτικής Τράπεζας η οποία ονομάστηκε Τράπεζα της “Ελλάδος”.
Το ΦΕΚ 298/07.12.1927 περιέχει τον νόμο 3423 ο οποίος επικυρώνει το πρωτόκολλο της Γενεύης (καταστατικό Τράπεζας της Ελλάδος και εγκρίσεως του δανείου) και τον 3424 ο οποίος επικυρώνει την μεταφορά του εκδοτικού προνομίου από την μια ιδιωτική Τράπεζα στην άλλη…Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς και όσον αφορά την διοίκηση και όσον αφορά την ιδιοκτησία.
Για να δούμε κάποια πράγματα που έχουν σημασία
(Η λέξη ΛΕΗΛΑΣΙΑ είναι μικρή για να περιγράψει τα τεκταινόμενα!)
(Μην εμποδίζουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τα ταλέντα τους…)
Ο Επίτροπος αν θεωρήσει ότι καταπατάται το Καταστατικό ή άλλος νόμος του Κράτους… μα πως είναι δυνατόν να καταπατηθεί ένα Καταστατικό και νόμοι του κράτους που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους;;;;
(Κράτος εν Κράτει μέρος 3ο)
Το άρθρο αυτό μας επιβάλει να δεχθούμε τα χρήματα της Ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας ως ανταλλακτικό μέσον. Είναι το αντίστοιχο Legal Tender που αναγράφεται επάνω στο Δολάριο.
Η Λογική λέει ότι Νόμιμο Τραπεζογραμμάτιο θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο αν η Τράπεζα ήταν Κρατική δηλαδή η δημιουργηθείσα αξία άνηκε στον λαό! Στην παρούσα φάση έχουμε έναν ιδιώτη να νομιμοποιείται (από που και ως που;) να δημιουργήσει αξία (χρήμα) για τον εαυτό του την οποία θα μας την δανείσει και μάλιστα χωρίς να πληρώσει φόρους… και αυτός ενίσταται αν κάποιος άλλος κλέφτης πάει να του φάει την δουλειά… Αν δεν λέγεται αυτόΦΑΡΣΑ τι άλλο μπορεί να λέγεται;;;
Ιδιωτική Εταιρεία δημιουργεί χρήμα (αξία) για τον εαυτό της “out of nothing” το οποίο το δανείζει εντόκως σε εμάς τα κορόιδα και επιπλέον δεν φορολογείται…
Από το 2002 που μπήκαμε στο Ευρώ το εκδοτικό προνόμιο το έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρόλα αυτά η Τράπεζα της Ελλάδος δεν διαλύθηκε.
Eπίσης το “Ελληνικό” Κράτος τους δίνει δικαίωμα να βγάλουν τον Ελληνικό Χρυσό και εκτός Ελλάδος
reporter.gr
Στην παρακάτω Ελαιογραφία απεικονίζεται ο Όθων με το Βασιλικό διάταγμα ιδρύσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Ναι ο γνωστός φιλέλλην Όθων που έβαλε φυλακή τον Κολοκοτρώνη…
Ιδού και το ΦΕΚ συστάσεως της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος το 1836 η οποία όμως δεν θα καρποφορήσει:
Για να δούμε μερικά πράγματα που έχουν ενδιαφέρον στο ΦΕΚ αυτό:
Πρώτο σημαντικό σημείο είναι ότι συστήνεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με σκοπό να αναπτυχθεί στην Ελλάδα η Γεωργία, η Βιομηχανία, το Εμπόριο και η Ναυτιλία.
Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δια του άρθρου 1 του ΦΕΚ με Αριθμό 101/25.01.1836 αποκτά το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει το χρήμα
Τραπεζογραμμάτια ονομάζονται τα χαρτονομίσματα που έχουμε στην τσέπη μας .
Τρίτο και βασικότερο σημείο είναι ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!! (άρα ούτε ¨Εθνική” είναι ούτε “της Ελλάδος”)
Άρα έχουμε μια ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρεία η οποία αποτελείται είτε από Έλληνες ιδιώτες είτε από αλλοδαπούς ιδιώτες, στην οποία ο επίσης αλλοδαπός Όθωνας δίνει το αποκλειστικό προνόμιο κοπής χρήματος προς το Κράτος με σκοπό επαναλαμβάνουμε την ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας.
Το αποκλειστικό προνόμιο φαίνεται και στο ΦΕΚ της 23.08.1841
και στο ΦΕΚ 14.01.1842
Η πρώτη προσπάθεια δεν καρποφόρησε (1836) αλλά καρποφόρησε η δεύτερη το 1841 με το ακόλουθο ΦΕΚ:
Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες που αναφέρονται στο ΦΕΚ
Η ΕΤΕ είναι ΑΕ
Η διαφάνεια σε όλο της το μεγαλείο…
Εδώ φαίνεται η στενή συνεργασία μεταξύ φιλελλήνων Otto και Ρότσιλντ
Ο αέρας ο κοπανιστός (ελέω Βασιλέως) εις αντάλλαγμα υποθηκών και ενεχύρων…
Συνδέονται τα Τραπεζογραμμάτια της ΕΤΕ με τα “Ελληνικά” Νομίσματα
Εδώ βλέπουμε αυτό που εφαρμόσθηκε αργότερα στις ΗΠΑ ως “legal tender”
Νόμοι που ξεχωρίζουν τον νόμιμο απατεώνα από τον μη νόμιμο απατεώνα
δίνουν νομοθετημένο τίποτα και παίρνουν κόπο
το “Εθνική” και το “της Ελλάδος” αποτελεί μέρος εξαπάτησης
Η Τράπεζα που είχε ανοίξει ο Καποδίστριας αποτελεί νομοθετικό παρελθόν, νέοι ορίζοντες για τους “φιλέλληνες” Otto και Ρότσιλντ οι οποίοι πήραν τα καλαμάκια ανά χείρας
Μην μας μπερδεύουν οι Πρόεδροι της ΕΤΕ, αυτοί είναι απλοί μεγαλόμισθοι υπάλληλοι. Σημασία έχει ποιοι είναι οι μέτοχοι δηλαδή οι ιδιοκτήτες…
Για να δούμε τώρα την σχέση της ΕΤΕ με τους Ρότσιντ όπως αναφέρεται στο επίσημο Χρονολόγιο της ΕΤΕ (αναλυτικά το χρονολόγιο θα το δούμε παρακάτω):
ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΚΡΆΤΟΣ – 1.000 ΜΕΤΟΧΈΣ
Ν. ΖΩΣΙΜΆΣ – 500 ΜΕΤΟΧΈΣ
Ι.Γ. ΕΥΝΆΡΔΟΣ – 300 ΜΕΤΟΧΈΣ
ΒΑΣΙΛΙΆΣ ΛΟΥΔΟΒΊΚΟΣ ΒΑΥΑΡΊΑΣ – 200 ΜΕΤΟΧΈΣ
Κ. ΒΡΑΝΉΣ – 150 ΜΕΤΟΧΈΣ
Θ. ΡΆΛΛΗΣ – 100 ΜΕΤΟΧΈΣ
Αναφέρονται σε ποιους ανήκουν οι 2250 μετοχές, αφήνουν αόριστο το πόσες μετοχές ανήκουν στους Τραπεζίτες Ρότσιλντς… γιατί άραγε; για να μην πάρουμε χαμπάρι ότι η Εθνική όχι μόνο δεν ήταν ποτέ “Εθνική” και “της Ελλάδος”, αλλά ότι το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών άνηκε εξ αρχής στους Ρότσιλντ άρα ο Ρότσιλντ έλεγχε απόλυτα το νέο και φτωχό Κράτος;
Οι μετοχές συνολικά ήταν 5.000, με τιμή 1000 Δραχμών καθ έκαστη, άρα 5.000.000 Δραχμές όπως βλέπουμε παρακάτω στο ΦΕΚ 30.03.1841. Οι 2750 μετοχές που αντιστοιχούν περίπου στο 55% των μετοχών ήταν των Ρότσιλντ.
Όσον αφορά τις 1.000 μετοχές που είχε το Ελληνικό Κράτος, όπως θα δούμε στο επίσημο Χρονολόγιο της Εθνικής Τραπέζης, πρόκειται για έναν ακραίο εμπαιγμό διότι ήταν θέμα χρόνου αυτές οι μετοχές να φύγουν από τα χέρια του Κράτους εφόσον ο αναγκαστικός και αποκλειστικός δανεισμός του Κράτους από την ΕΤΕ θα έφερνε χρέος… Δηλαδή μας έδωσαν και μια αβάντα 1.000 μετοχές για να μας ρίξουν μια εντελώς ηλίθια στάχτη στα μάτια αφού ήταν θέμα χρόνου όχι μόνο να φύγουν από τα χέρια του Κράτους οι 1000 μετοχές αλλά να ξεκινήσει η υπερχρέωση του Κράτους από την ιδιωτική Εταιρεία που ήταν και το ζητούμενο!
Επεξήγηση του Τραπεζικού συστήματος
Αποκωδικοποίησις: Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει δικό του χρήμα αλλά επιτρέπει να το δανείζεται αποκλειστικά από μια Τράπεζα η οποία ανήκει σε τρίτους (την οποία απλά την έχουν βαφτίσει Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος).
Το Κράτος δεν επιτρέπεται να κόψει χρήμα για τον εαυτό του, αλλά επιτρέπει δια νόμου ή Βασιλικού Διατάγματος να κόψει μια ιδιωτική εταιρεία χρήμα από την οποία θα τα ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ άρα από την πρώτη κιόλας Δραχμή η οποία θα μπει στην κυκλοφορία (circulation) το Κράτος ήδη χρωστάει!
Ας προσεγγίσουμε την απάτη με ένα παράδειγμα: Το Κράτος ζητάει από την Ιδιωτική Εταιρεία η οποία ονομάζεται Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (θα μπορούσε να ονομάζεται και Θανάσης ή Παύλος ή Ιακώβ το ίδιο είναι) να κόψει π.χ. 10 εκατομμύρια Δραχμές να διαθέσει στην αγορά του (circulation), η Τράπεζα ζητάει εγγυήσεις και το Κράτος δίνει Ομόλογα ιδίου ποσού (Ομόλογο = ομολογία χρέους, το Κράτος ομολογεί-αναγνωρίζει τον δανεισμό άρα το ότι χρωστάει). Ενώ λοιπόν το Κράτος δίνει τα ομόλογα αξίας 10 εκατ. Δραχμών ως εγγύηση, η Ιδιωτική Εταιρεία δεν δίνει αλλά ΔΑΝΕΙΖΕΙ με τόκο το χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι θέλει πίσω 10 εκατ. + τους τόκους.
Έχουμε λοιπόν ένα Κράτος του οποίου η αγορά κινείται με 10 εκατ. Δραχμές, τις οποίες όμως τις χρωστάει εξολοκλήρου σε μια ιδιωτική Εταιρεία + τους τόκους αυτών, άρα 10 εκατ. Δραχμές κεφάλαιο + π.χ. 2 εκατ. ΤΟΚΟΥΣ θα πρέπει να επιστραφούν στην ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα 12 εκατ. Δραχμές.
Η ερώτηση που γεννάται είναι: Τι θα συμβεί αν η Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα ζητήσει κάποια στιγμή πίσω τα χρήματα της;
απάντηση: δεν θα μείνει ούτε δραχμή στο Κράτος (στην αγορά) αφού και τα 10 εκατ. θα επιστραφούν πίσω στην Τράπεζα
η αμέσως επόμενη ερώτηση που γεννάται είναι: και τι θα γίνει με τους ΤΟΚΟΥΣ (+ 2 εκατ); που θα βρεθούν αφού η αγορά έχει maximum 10 εκατ. και το Κράτους δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κόψει χρήμα;
απάντηση: δεν μπορούν να βρεθούν διότι έτσι είναι το Fractional Reserve Banking System.
λύση: νέο δάνειο μεγαλύτερο του προηγούμενου με σκοπό την αποπληρωμή και των 12 εκατ. Δραχμών (Κεφάλαιο + ΤΟΚΟΙ) συν την πλήρωση (refill) της αγοράς με νέο ρευστό.
αποτέλεσμα: το χρέος του Κράτους προς την Ιδιωτική Τράπεζα να αυξάνει συνεχώς.
Αυτή είναι η βάση για το πως λειτουργεί το ΧρηματοΟικονομικό σύστημα.
Δώσαμε μια εικόνα της σχέσεως Κράτους και Κεντρικής Τράπεζας, ας δώσουμε τώρα Τι είναι χρήμα και πως δημιουργείται:
Το χρήμα δεν είναι σαν την πρωτογενή παραγωγή όπως το σιτάρι που ρίχνεις τον σπόρο σε ένα χωράφι, ούτε σαν την δευτερογενή, δεν είναι παραγωγή, είναι ένας αέρας κοπανιστός με μπόλικο καθόλου! Το χρήμα είναι απλά μια συμφωνία, όλοι συμφωνήσαμε (με έναν μαγικό τρόπο) ότι τα ζωγραφισμένα χαρτάκια της ΕΤΕ είναι χρήμα… τόσο απλά!
Το θέμα είναι γιατί το Κράτος να δίνει δικαίωμα να δημιουργεί χρήμα ένας ιδιώτης ο οποίος θα μας το δανείσει και από πάνω, και δεν φτιάχνει δικό του/μας χρήμα;;;;;; Είναι τελικά το Κράτος δικό μας; Υπήρξε ποτέ Ελληνικό Κράτος; Υπήρξε ποτέ Δημο-Κρατία; Υπήρξε ποτέ Ελευθερία; ΟΧΙ, ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ!!!
Υπάρχει λοιπόν μια συμφωνία (Κράτους και ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας) ότι αυτά τα χαρτάκια που θα ζωγραφίσει η ΕΤΕ θα είναι χρήμα. Για να δούμε όμως και τον μηχανισμό δημιουργίας τους που θα ζήλευε και ο Κόπερφιλντ:
Ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι το δάνειο που δίνει μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα είναι από τις καταθέσεις των άλλων, αλλά τα πράγματα είναι πολύ περισσότερο απατηλά από όσο νομίζουμε!
Αν μια Ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα έχει αποθεματικό (χρήματα σε καταθέσεις) π.χ. 1.000 Δραχμές σύμφωνα με το Fractional Reserve Banking System μπορεί να δανείσει το ποσό αυτό με αναλογία 1 προς 9, δηλαδή να δανείσει 9.000 Δραχμές. Αυτές τις 9.000 Δραχμές δεν τις πήρε από πουθενά (π.χ. Καταθέσεις άλλων), δεν υπήρχαν πριν, απλά τις δημιούργησε “out of noting” βάσει νόμου (΄τωρα τι σόι νόμος είναι αυτός που επιτρέπει σε ιδιώτες να δημιουργούν χρήματα για να δανείσουν τα Κράτη είναι μια άλλη αμαρτία) και μάλιστα οι αρχικές 1000 Δραχμές που επάνω σε αυτές δημιουργήθηκαν ως δια μαγείας οι 9.000 δεν πειράχτηκαν αλλά παρέμειναν στην θέση τους, άρα με την πρώτη δανειακή σύμβαση η Τράπεζα έχει τις 1.000 αυτές Δραχμές στο αποθεματικό της απείραχτες plus τις 9.000 που μόλις δημιούργησε και έδωσε ως δάνειο συν τους τόκους. Αυτές οι 9.000 Δραχμές στον συνολικό δανειακό κύκλο αποφέρουν 90.000 Δραχμές στην Τράπεζα. (σημείωση: καμία Τράπεζα εδώ και χρόνια δεν τηρεί το ratio 1:9). Για να δημιουργήσει η Τράπεζα αυτές τις 9.000 θα πρέπει να υπάρξει Δανειακή Σύμβαση με κάποιον Πολίτη, εν ολίγοις το χρέος άρα και ο μελλοντικός κόπος του Πολίτη δημιουργεί αυτά τα χρήματα… άρα χρήματα δημιουργούνται εις βάρος των πολιτών και είναι θέμα χρόνου να τους πάρουν πίσω και τα χρήματα και ότι περιουσιακά στοιχεία έχουν βάλει ενέχυρο ή υποθήκη!
έτσι απλά δημιουργείται το χρήμα… Ο Ρότσιλντ ενοικιάζει ένα απλό μαγαζί με 4 τοίχους, ο Όθων βγάζει ένα Βασιλικό Διάταγμα και ονομάζει αυτό το μαγαζάκι “ΤΡΑΠΕΖΑ” δίνοντας του το δικαίωμα να δανείζει αποκλειστικά το Κράτος… ελάχιστα έξοδα και τεράστια έσοδα αφού τον αέρα τον κοπανιστό που ονόμασαν “χρήμα” το κέρδιζαν από τα κορόιδα τους Έλληνες, άλλωστε όπως είδαμε στο βίντεο “Η Ιστορία των Ρότσιλντ” ο προπάτορας Ρότσιλντ είχε σκεφτεί ότι πιο κερδοφόρο είναι να δανείζει κάποιος Κράτη παρά μεμονωμένους πολίτες αφού το κράτος είναι όλοι οι πολίτες μαζί, συν ότι ποτέ δεν θα καταλάβουν το κόλπο.
Αναλογιστείτε τώρα τι σημαίνει αρχικό κεφάλαιο Εθνικής Τραπέζης 5.000.000 Δραχμές εποχής 1841, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τα δάνεια προς ανάπτυξη της Γεωργίας, της Βιομηχανίας του Εμπορίου και της Ναυτιλίας… και ποιος εν τέλει έλαβε τα κέρδη και έκανε κουμάντο αυτήν την ανάπτυξη και ποιανού ανάπτυξη ήταν αυτή η ανάπτυξη…
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του μας ενημερώνει ότι το χρήμα από τον κόπο έχει όριο (παραγωγή), ενώ το χρήμα από αέρα (τόκο) δεν έχει όριο, άρα αν κάποιος δανείσει έναν παραγωγό, δύναται αυτός ο κάποιος να του πάρει όλη την παραγωγή και να μείνει επιπλέον χρέος διότι δεν στοιχίζει τίποτε στον “κάποιον” να δανείσει με 6% ή με 16% ή με 666% οπότε θα βάλει σιγά σιγά στο χέρι και το χωράφι και το σπίτι του παραγωγού. Τις ζωές μας της έχουν ήδη αγοράσει (κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 35.000 Ευρώ) και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι ζούμε στην ΆΓΝΟΙΑ! Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ!!!
Ας δούμε ένα ακόμα βασικό παράδειγμα για δείτε το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας:
Ο Ιακώβ έχει στην τσέπη του 20 ευρώ και έρχεται ο Γιάννης και του ζητάει να του δανείσει 20 ευρώ για να αγοράσει τροφή για τα παιδιά του. Ο Ιακώβ λέει στον Γιάννη ότι ότι θα του δώσει αντί το ίδιο το 20ρικο μια επιταγή ίσης αξίας για να κάνει την δουλειά του. Παίρνει λοιπόν ο Γιάννης την επιταγή των 20 ευρώ, πάει στον Κώστα που έχει μπακάλικο, αγοράζει τρόφιμα, δίνει την επιταγή και φεύγει. Ο Κώστας χρειάζεται κάποιο άλλο προϊόν το οποίο το έχει ο Ιακώβ, πάει σε αυτόν του δίνει την επιταγή και παίρνει το προϊόν του. Ποιο είναι το τελικό κέρδος του Ιακώβ;
απάντηση: έχει το 20ρικο στην τσέπη του που ουδέποτε πείραξε, έχει την επιταγή η οποία έκανε κύκλο και ξαναγύρισε στα χέρια του, έχει και το χρέος του Γιάννη, άρα ο Ιακώβ έχει 60 ευρώ διαθέσιμα χωρίς ποτέ να πειράξει το 20ρικο στην τσέπη του!
Σκεφτείτε τώρα να υπήρχαν πολλοί Γιάννηδες… Τώρα σκεφτείτε αυτοί οι πολλοί Γιάννηδες να επιβαρύνονταν επιπλέον και με τόκο… Ο Ιακώβ είναι η Τράπεζα και ο Γιάννης είναι τα κορόιδα εμείς.
Συμπέρασμα:
Εν ολίγοις Το Κράτος έδωσε άδεια δια “νόμου” σε μια ιδιωτική εταιρεία η οποία ονομάζεται Τράπεζα και ανήκεις σε συγκεκριμένους ιδιώτες, να δημιουργήσουν αξίες για τον εαυτό της τις οποίες επιπλέον θα ΔΑΝΕΙΣΟΥΝ με τόκο σε εμάς τα κορόιδα, Τα οποία είναι και αφορολόγητα (έγκλημα Χ3) πράγμα που σημαίνει ότι η ιδιωτική εταιρεία (δηλαδή ο Ρότσιλντ και τα έκτοτε τσιράκια του) θα μπορούν να αγοράζουν τον κόπο μας και τις ζωές μας αιώνια πουλώντας κυριολεκτικά αέρα κοπανιστό!
Και επειδή το Κράτος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ξεχρεώσει το όλο και αυξανόμενο χρέος, και επειδή δεν έχει νόημα η ιδιωτική Εταιρεία – Τράπεζα να μας δανείζει αιώνια κάποια στιγμή ζητάει τα χρήματα της πίσω! Όπως καταλαβαίνουμε είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να ξεχρεώσουμε, οπότε μπαίνουμε σε κατάσταση Default (χρεωκοπίας), πράγμα που σημαίνει ότι η Ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα θα κατασχέσει τον κόπο μας (περιουσίες) και το “χρέος” θα μειωθεί. Έπειτα θα αρχίσει ο νέος κύκλος δανεισμού, από τον κόπο μας να δημιουργήσουμε νέες περιουσίες, για να έρθει πάλι μια ημέρα η ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα να ζητήσει πάλι τα χρήματα της πίσω, πάλι να μας ρίξει σε Default (χρεωκοπία), πάλι να βάλει χέρι στον κόπο μας δηλαδή στις περιουσίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δυο defeults (χρεωκοπιών). Αυτό στην Ελλάδα από το 1821 συνέβη 3-4 φορές και είναι προ των πυλών η επόμενη, ειδικά που τώρα έχουμε Φυσικό Αέριο νοτίως της Κρήτης, δηλαδή πολύ περιουσία.
Χρονολόγιο Εθνικής Τραπέζης
Τα κυριότερα στοιχεία που θα δούμε παρακάτω είναι από το επίσημο έντυπο της ΕΤΕ στο οποίο είναι το Ιστορικό Χρονολόγιο από το 1841 εως το 2006
(να η αιτία του θανάτου του Ιωάννη Καποδίστρια)
Η Ελλάδα το 1927 αιτήθηκε από την Κοινωνία των Εθνών ((League of Nations) η οποία μετά τον ΒΠΠ μετονομάστηκε σε ΟΗΕ, ο οποίος χτίστηκε δωρεά του Ροκφέλερ στο Μανχάταν) 9.000.000 Λίρες Αγγλίας για την σταθεροποίηση του νομίσματος και της εκκαθαρίσεως ελλειμμάτων του προϋπολογισμού (δηλαδή Κυβερνήσεις και Εθνική Τράπεζα έκαναν “λάθη” πάλι ο κοιμισμένος Ελληνικός Λαός την πλήρωσε). Το δάνειο είχε την προϋπόθεση να φτιαχτεί μια νέα Τράπεζα η οποία θα έπαιρνε αυτή το εκδοτικό προνόμιο στα χέρια της, έτσι φτιάχτηκε ένα πρωτόκολλο στην Γενεύη το οποίο είχε το καταστατικό της νέας ιδιωτικής Τράπεζας η οποία ονομάστηκε Τράπεζα της “Ελλάδος”.
Το ΦΕΚ 298/07.12.1927 περιέχει τον νόμο 3423 ο οποίος επικυρώνει το πρωτόκολλο της Γενεύης (καταστατικό Τράπεζας της Ελλάδος και εγκρίσεως του δανείου) και τον 3424 ο οποίος επικυρώνει την μεταφορά του εκδοτικού προνομίου από την μια ιδιωτική Τράπεζα στην άλλη…Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς και όσον αφορά την διοίκηση και όσον αφορά την ιδιοκτησία.
Για να δούμε κάποια πράγματα που έχουν σημασία
(Η λέξη ΛΕΗΛΑΣΙΑ είναι μικρή για να περιγράψει τα τεκταινόμενα!)
(Μην εμποδίζουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τα ταλέντα τους…)
(Κράτος εν Κράτει μέρος 1ο)
χωρίς λόγια…
Η αξία των ΤραπεζοΓραμματίων (χρημάτων) που κόβει η ιδιωτική Τράπεζα (ιδιοκτησίας της) στηρίζονται στον Χρυσό που ανήκει στο Κράτος…(!)
Επίσης αυτή η Ιδιωτική Εταιρεία έχει στα χέρια της τον χρυσό του Κράτους και τον ελέγχει…(!)
Επίσης αυτή η Ιδιωτική Εταιρεία έχει στα χέρια της τον χρυσό του Κράτους και τον ελέγχει…(!)
Η Ιδιωτική Εταιρεία-Τράπεζα η οποία διαχειρίζεται τον Χρυσό του Κράτους έχει το δικαίωμα να ιδρύει υποκαταστήματα όπου αυτή γουστάρει χωρίς έλεγχο…(!)
Εδώ το πρώτο κομμάτι μας λέει ότι το μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας της Ελλάδος είναι 400 εκατομμύρια Δραχμές και ότι το ποσόν αυτό το κατέβαλε εξολοκλήρου η Εθνική Τράπεζα, δηλαδή όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!
Στο δεύτερο κομμάτι μας ενημερώνουν ότι το Κράτος και να θέλει δεν δύναται να κατέχει μετοχές πάνω από 10% δηλαδή αναγκαστικά το 90% θα ανήκει σε ιδιώτες…
το ίδιο λέει και η έκδοση του Καταστατικού της ΤτΕ όπως βλέπουμε
Εδώ το πρώτο κομμάτι μας λέει ότι το μετοχικό κεφάλαιο της Τράπεζας της Ελλάδος είναι 400 εκατομμύρια Δραχμές και ότι το ποσόν αυτό το κατέβαλε εξολοκλήρου η Εθνική Τράπεζα, δηλαδή όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!
Στο δεύτερο κομμάτι μας ενημερώνουν ότι το Κράτος και να θέλει δεν δύναται να κατέχει μετοχές πάνω από 10% δηλαδή αναγκαστικά το 90% θα ανήκει σε ιδιώτες…
το ίδιο λέει και η έκδοση του Καταστατικού της ΤτΕ όπως βλέπουμε
(Κράτος εν Κράτει μέρος 2ο)
Δεν επιτρέπεται κανείς να ελέγξει την Ιδιωτική Εταιρεία πλην ενός Επιτρόπου της Κυβέρνησης ο οποίος πρέπει να τηρήσει και πλήρη εχεμύθεια… τι σόι έλεγχος μπορεί να είναι αυτός μόνο ο θεός τους ξέρει. Για να δούμε όμως τι λέει το προηγούμενο άρθρο
Δεν επιτρέπεται κανείς να ελέγξει την Ιδιωτική Εταιρεία πλην ενός Επιτρόπου της Κυβέρνησης ο οποίος πρέπει να τηρήσει και πλήρη εχεμύθεια… τι σόι έλεγχος μπορεί να είναι αυτός μόνο ο θεός τους ξέρει. Για να δούμε όμως τι λέει το προηγούμενο άρθρο
Ο Επίτροπος αν θεωρήσει ότι καταπατάται το Καταστατικό ή άλλος νόμος του Κράτους… μα πως είναι δυνατόν να καταπατηθεί ένα Καταστατικό και νόμοι του κράτους που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους;;;;
(Κράτος εν Κράτει μέρος 3ο)
Το άρθρο αυτό μας επιβάλει να δεχθούμε τα χρήματα της Ιδιωτικής Εταιρείας-Τράπεζας ως ανταλλακτικό μέσον. Είναι το αντίστοιχο Legal Tender που αναγράφεται επάνω στο Δολάριο.
Η Λογική λέει ότι Νόμιμο Τραπεζογραμμάτιο θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο αν η Τράπεζα ήταν Κρατική δηλαδή η δημιουργηθείσα αξία άνηκε στον λαό! Στην παρούσα φάση έχουμε έναν ιδιώτη να νομιμοποιείται (από που και ως που;) να δημιουργήσει αξία (χρήμα) για τον εαυτό του την οποία θα μας την δανείσει και μάλιστα χωρίς να πληρώσει φόρους… και αυτός ενίσταται αν κάποιος άλλος κλέφτης πάει να του φάει την δουλειά… Αν δεν λέγεται αυτόΦΑΡΣΑ τι άλλο μπορεί να λέγεται;;;
Ιδιωτική Εταιρεία δημιουργεί χρήμα (αξία) για τον εαυτό της “out of nothing” το οποίο το δανείζει εντόκως σε εμάς τα κορόιδα και επιπλέον δεν φορολογείται…
Από το 2002 που μπήκαμε στο Ευρώ το εκδοτικό προνόμιο το έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρόλα αυτά η Τράπεζα της Ελλάδος δεν διαλύθηκε.
Eπίσης το “Ελληνικό” Κράτος τους δίνει δικαίωμα να βγάλουν τον Ελληνικό Χρυσό και εκτός Ελλάδος
ΠΗΓΕΣ
sansimera.gr
Εάν θέλετε να μάθετε για το τραπεζικό σύστημα και να καταλάβετε γιατί φτάσαμε εδώ , διαβάστε το άρθρο αυτό.Εαν μετά από αυτό δεν καταλάβετε την παγίδα τουχρηματοοικονομικου συστήματος τότε λυπάμαι θα υποφέρουμε για πολλά χρόνια ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν θέλετε να μάθετε για το τραπεζικό σύστημα και να καταλάβετε γιατί φτάσαμε εδώ , διαβάστε το άρθρο αυτό.Εαν μετά από αυτό δεν καταλάβετε την παγίδα τουχρηματοοικονομικου συστήματος τότε λυπάμαι θα υποφέρουμε για πολλά χρόνια ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή