ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ :
Κάτι σάπιο συμβαίνει στο βασίλειο των τραπεζικών προμηθειών
Τα τελευταία χρόνια όταν σε καλούν από τα ενοχλητικά call centers των funds, μάλλον δεν είναι για καλό να συμφωνήσεις ο,τιδήποτε τηλεφωνικά. Καλύτερα να πας στην τράπεζα. Στη δική μου περίπτωση η επιλογή της αυτοπρόσωπης παρουσίας με διέψευσε. Η συζήτηση ήταν για την επαναδιαπραγμάτευση ενός καταναλωτικού δανείου (οφειλές από κάρτες 20 ετών. Πληρώνω-πληρώνω και μόνο οι τόκοι φεύγουν). Μην φανταστείτε πως με το lock down με κατέλαβε κι εμένα καταναλωτικό σύνδρομο. Όχι! Δεν με έπιασε μανία στα 50 μου να αρχίσω να αγοράζω κάθε είδους καλούδια. Άλλωστε και να ήθελα, με την αγορά ακόμη και σε click in mode και να θέλεις δεν μπορείς να ψωνίσεις. Ειδικά αν φοράς φούτερ 4ΧΧΧΧL και 47,5 νούμερο παπούτσια… Είναι κομματάκι δύσκολο να το δοκιμάζεις με click in στην Ερμού και να μην γίνει viral το σχετικό video: «η δίμετρη αρκούδα κατέβηκε στα μαγαζιά». Ξεκινήσαμε το κείμενο με τον DNAϊκό αυτοσαρκασμό, συνεχίζουμε με συγχαρητήρια για το ευγενέστατο προσωπικό του υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στη Νέα Μάκρη και κλείνουμε με τη συνήθη καταγγελτική ενότητα. Οι τράπεζες έχουν «ρουφήξει» την τελευταία 10ετία πακτωλούς χρημάτων εκτός από εμάς άμεσα και έμμεσα από το Ελληνικό Δημόσιο
Τραπεζίτες όχι για δάνεια
Εν τω μεταξύ, οι τράπεζες –όχι τυχαία βέβαια– βουλιάζουν ακόμη περισσότερο… Τι σημαίνουν αυτά τα «στρογγυλά» που ακούγαμε επί δύο εβδομάδες από τον Alex Patelis και τα αργυρώνητα παπαγαλάκια της κυβέρνησης; α) Ότι οι τραπεζίτες (όχι οι τραπεζικοί, αυτοί είναι απλοί υπάλληλοι και υποψήφιοι άνεργοι, όπως εμείς) έχουν εμποτιστεί με την αντιαναπτυξιακή νοοτροπία του «δεν γίνεται» και απορρίπτουν τις περισσότερες επιχειρηματικές διεξόδους και λύσεις για projects που τους προτείνονται. β) Οι decision makers δεν παίρνουν αποφάσεις. Προτιμούν να σε εξετάζουν ως υπό εξάλειψη είδος μέσα από το κοινωνικά αποστειρωμένο περιβάλλον τους, να μη δρουν, επιλέγοντας ένα risk-free μοντέλο μη αποφάσεων. Όμως, έτσι το μόνο που «καταφέρνουν» είναι να αυγατίζουν τα bonus τους, που αυξάνονται προκλητικά, ενώ το μέσο εισόδημα του Έλληνα έχει μειωθεί κατά 25%. γ) Δεν λειτουργούν δηλαδή ως τραπεζίτες… Δεν δίνουν δάνεια, δεν ρίχνουν ρευστό στην αγορά, όχι γιατί δεν έχουν, αλλά γιατί δεν θέλουν !!!
Αρνητικοί πρωταθλητές
Το ενδιαφέρον και συνάμα εξοργιστικό είναι ότι ενώ σε άλλες συναλλαγές η προμήθεια είναι fixed (π.χ. για μεταφορά χρημάτων από τη μία συστημική τράπεζα σε άλλη), εδώ είναι ποσοστιαία! Σημειωτέον ότι prepaid cards χρησιμοποιούν κυρίως οι νέοι, οι άνεργοι και οι μη έχοντες εύκολη πρόσβαση σε τραπεζικές υπηρεσίες. Και βέβαια οι τουρίστες, που υποχρεώνονται να στήνονται σε ουρές και να πληρώνουν ληστρικές προμήθειες, οι οποίες στις χώρες τους είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Δηλαδή, όλοι οι μη προνομιούχοι. Αυτοί που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με ευνοϊκότερους όρους. Παράνοια; Σίγουρα! Έτσι, πολύ εύκολα, με αφανή τρόπο και αδιαμαρτύρητα, το 1/5 των συνολικών εσόδων των τραπεζών προέρχεται από προμήθειες! Είμαστε οι αρνητικοί πρωταθλητές στην ακρίβεια και των τραπεζικών συναλλαγών… όταν για τη μεταφορά ποσού 100€ με τη μορφή εμβάσματος η χρέωση φθάνει μέχρι και τα 12€. Η αντίστοιχη επιβάρυνση για άλλες χώρες είναι μηδενική (Ολλανδία), ή φθάνει ως τα 3,5 € (Ιταλία)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου