Το TARGET2 είναι ένα σύστημα πληρωμών υπό την ιδιοκτησία και τη διαχείριση του Ευρωσυστήματος. Είναι η κύρια ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την επεξεργασία πληρωμών μεγάλων ποσών και χρησιμοποιείται τόσο από κεντρικές τράπεζες όσο και από εμπορικές τράπεζες για την επεξεργασία πληρωμών σε ευρώ σε συνεχή χρόνο.
Οι σύγχρονες οικονομίες βασίζονται στην ασφαλή και αποτελεσματική ροή των συναλλαγών. Τα συστήματα πληρωμών συνιστούν το ολοκληρωμένο κύκλωμα που επιτρέπει τη ροή χρήματος στην οικονομία. Το TARGET2 είναι ένα σύστημα πληρωμών που καθιστά δυνατή τη μεταφορά χρημάτων μεταξύ των τραπεζών της ΕΕ σε συνεχή χρόνο. Αυτό είναι γνωστό ως διακανονισμός σε συνεχή χρόνο.
Η ΕΚΤ ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για τη διασφάλιση της ομαλής και αποτελεσματικής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών και των λοιπών υποδομών της αγοράς, προκειμένου να διατηρείται η χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη ζώνη του ευρώ. Αυτό καθιστά το σύστημα TARGET2 βασικό δομικό στοιχείο της χρηματοπιστωτικής ενοποίησης στην ΕΕ. Επιτρέπει την ελεύθερη διασυνοριακή ροή χρήματος και υποστηρίζει την εφαρμογή της ενιαίας νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.
Πώς λειτουργεί το TARGET2
Η πλατφόρμα τελεί υπό την ιδιοκτησία και τη διαχείριση του Ευρωσυστήματος. Με απλά λόγια, λειτουργεί ως εξής:
Η Τράπεζα Α και η Τράπεζα Β τηρούν λογαριασμούς σε κεντρική τράπεζα.
Πρέπει να διενεργηθεί πληρωμή σε ευρώ από την Τράπεζα Α προς την Τράπεζα Β.
Η Τράπεζα Α υποβάλλει την εντολή πληρωμής στο TARGET2.
Ο λογαριασμός της Τράπεζας Α χρεώνεται και ο λογαριασμός της Τράπεζας Β πιστώνεται – η πληρωμή διακανονίζεται.
Το TARGET2 μεταφέρει τα στοιχεία της πληρωμής στην Τράπεζα Β.
Η πλατφόρμα τελεί υπό την ιδιοκτησία και τη διαχείριση του Ευρωσυστήματος. Με απλά λόγια, λειτουργεί ως εξής:
Η Τράπεζα Α και η Τράπεζα Β τηρούν λογαριασμούς σε κεντρική τράπεζα.
Πρέπει να διενεργηθεί πληρωμή σε ευρώ από την Τράπεζα Α προς την Τράπεζα Β.
Η Τράπεζα Α υποβάλλει την εντολή πληρωμής στο TARGET2.
Ο λογαριασμός της Τράπεζας Α χρεώνεται και ο λογαριασμός της Τράπεζας Β πιστώνεται – η πληρωμή διακανονίζεται.
Το TARGET2 μεταφέρει τα στοιχεία της πληρωμής στην Τράπεζα Β.
Ποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει το TARGET2
Οι κεντρικές τράπεζες της ΕΕ και οι αντίστοιχες εθνικές κοινότητες εμπορικών τραπεζών. Περισσότερες από 1.700 τράπεζες χρησιμοποιούν το σύστημα TARGET2 για να διενεργούν συναλλαγές σε ευρώ, είτε για δικό τους λογαριασμό είτε για λογαριασμό των πελατών τους. Αν συνυπολογιστούν τα υποκαταστήματα και οι θυγατρικές, περισσότερες από 55.000 τράπεζες παγκοσμίως (και όλοι οι πελάτες τους) είναι προσβάσιμες μέσω του TARGET2.
Οι κεντρικές τράπεζες της ΕΕ και οι αντίστοιχες εθνικές κοινότητες εμπορικών τραπεζών. Περισσότερες από 1.700 τράπεζες χρησιμοποιούν το σύστημα TARGET2 για να διενεργούν συναλλαγές σε ευρώ, είτε για δικό τους λογαριασμό είτε για λογαριασμό των πελατών τους. Αν συνυπολογιστούν τα υποκαταστήματα και οι θυγατρικές, περισσότερες από 55.000 τράπεζες παγκοσμίως (και όλοι οι πελάτες τους) είναι προσβάσιμες μέσω του TARGET2.
ΠΗΓΗ
https://www.ecb.europa.eu/explainers/tell-me/html/target2.el.html
Στο TARGET 2 στοιβάζουν προβληματικά δάνεια
Οι γραφειοκρατικές ανεπάρκειες και η αναποτελεσματική ηγεσία της ΕΕ εκτέθηκαν πλήρως στο σκέλος της διανομής των εμβολίων ξεκίνησαν τις αλληλοκατηγορίες.
Αλλά ένα μεγαλύτερο πρόβλημα κρύβεται στη δομή του ευρώ, που αποτελείται από τραπεζικά συστήματα και συστήματα πληρωμών όπως το TARGET2 αναφέρει το goldmoney.
Αυτό το άρθρο ασχολείται με την επισφαλή οικονομική κατάσταση των εμπορικών τραπεζών και το παιχνίδι του συστήματος TARGET2 από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές για την απόκρυψη επισφαλών χρεών.
Η κατάσταση του επισφαλούς χρέους αναμένεται τώρα να επιδεινωθεί με ταχύτερο ρυθμό χάρη στις οικονομικές συνέπειες των lockdowns και των αρνητικών επιπτώσεων στις οικονομίες.
Δεν είναι υπερβολή το συμπέρασμα ότι η αποτυχία του συστήματος πληρωμών μπορεί να πλήξει την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες.
Με την αποτυχία του ευρώ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιθανό να παραχωρήσει την εξουσία στα κράτη, προαναγγέλλοντας μια νέα εποχή τεράστιας πολιτικής αβεβαιότητας καθώς σχεδιάζονται νέα νομίσματα και κυβερνητικά χρηματοδοτικά προγράμματα.
Η άγνοια
Σε πολιτικό επίπεδο φαίνεται να υπάρχουν τρομακτικά επίπεδα άγνοιας σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες από το βρετανικό Brexit, σε μια εποχή που η ίδια η οικονομία της ΕΕ βγαίνει από μια χρηματοπιστωτική κρίση.
Χωρίς διαβούλευση με τους Ιρλανδούς ή τους Βρετανούς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενεργοποίησε το άρθρο 16 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας, πράγματι θέτοντας τελωνειακά σύνορα μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.
Αυτό ήταν κατά παράβαση παλαιότερων υποσχέσεων για σεβασμό των συμφωνιών.
Η βρετανική κυβέρνηση κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία της και να πείσει την ΕΕ να επαναξιολογήσει τα δεδομένα.
Ο λόγος για την αρίθμηση αυτών των γεγονότων είναι να επισημάνουμε ότι το σύστημα της ΕΕ προφανώς έχει σχεδιαστεί για να προωθεί τους διορισμένους και όχι εκλεγμένους.
Βρετανία και Ευρώπη
Η ΕΕ ήταν αποφασισμένη να αποσύρει τη διανομή εμβολίων από τα χέρια των κρατών μελών και στη συνέχεια να καθυστερήσει για τρεις ζωτικούς μήνες, ενώ άλλα έθνη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ έκαναν προπαραγγελίες για εκατοντάδες εκατομμύρια εμβόλια.
Οι πολιτικές, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές συνέπειες, εγκλωβίζονται στη γραφειοκρατία της ΕΕ, καθώς και η ανάγκη να υπάρξει συμφωνία με 27 διαφορετικά κράτη μέλη καθιστά δυσλειτουργική την ένωση.
Κατά συνέπεια, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, ο οποίος έκλεισε για διακοπές μεταξύ 23 Δεκεμβρίου και 4 Ιανουαρίου στη μέση της πανδημίας, ενέκρινε το εμβόλιο AstraZeneca πρόσφατα ενώ η Βρετανία είχε ήδη εμβολιάσει εκατομμύρια.
Πολύ λιγότεροι Ευρωπαίοι έχουν ανοσοποιηθεί αναλογικά, με τρομερές πολιτικές συνέπειες για τους εθνικούς ηγέτες όπως στην περίπτωση της Γαλλίας.
Η ιταλική κυβέρνηση κατέρρευσε, για άλλη μια φορά, εξαιτίας του χειρισμού της κρίσης του κορωνοϊού.
Στην Ολλανδία ξέσπασαν ταραχές στους δρόμους.
Αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα μετά το Brexit.
Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αρνήθηκε να χορηγήσει διπλωματικό καθεστώς στα μέλη της ΕΕ λόγω του ότι τα κράτη μέλη εκπροσωπούνται ήδη στο Λονδίνο και ότι η ΕΕ δεν είναι κράτος, αλλά επιτροπή.
Η ένταση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας συντηρείται λόγω της γραφειοκρατίας, σε ανώτερα κυβερνητικά επίπεδα.
Για τα άλλα 27 έθνη που παραμένουν στην ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να αποδειχθεί ότι υποφέρει από τα μειονεκτήματα της ανεξαρτησίας.
Αυτός είναι ο λόγος που η επιτυχία των Βρετανών στον εμβολιασμό του πληθυσμού της και η ανικανότητα της ΕΕ να χειριστεί το ζήτημα του εμβολιασμού αποσιωπάται.
Εάν συνεχιστεί ωστόσο η τιμωρία του Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit, μπορεί να βλάψει τη βρετανική οικονομία, αλλά το πιο σημαντικό θα πλήξει ακόμη περισσότερο την ΕΕ, έχοντας υπόψη το εμπόριο
Οι ανισορροπίες μεταξύ των δύο ευνοούν τις εξαγωγές της ΕΕ.
Η ΕΕ θυσιάζει τη δική της οικονομία όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Το νομισματικό σφάλμα πίσω από την έννοια της ΕΕ
Η ιδέα που διέπει την ΕΕ μπορεί να συνοψιστεί ως κοινωνικοποίηση του πλούτου των βόρειων κρατών για επιδότηση των νότιων και λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών μελών.
Σύμφωνα με το χαμηλό πολιτικό προφίλ της μετά τον πόλεμο, η Γερμανία συνέχισε την εξέλιξη του ευρωπαϊκού έργου μέσω της νομισματικής ένωσης.
Το ευρώ προοριζόταν να είναι πιο ισορροπημένο, δίνοντας τη δυνατότητα σε έθνη όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα να βελτιώσουν την πιστοληπτική ικανότητα του χρέους τους.
Ταυτόχρονα ένας κράτος οικονομικά ισχυρό όπως η Γερμανία που συνδέεται με άλλα αδύναμα κράτη μέσα από το κοινό νόμισμα και το σύστημα πληρωμών, μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του χάσματος μεταξύ του Γερμανικού, του Ιταλικού ή ακόμη και του ελληνικού χρέους.
Χειραγώγηση αγορών
Οι συνέπειες ήταν ότι μέσω επενδυτικών τραπεζών, οι αποταμιευτές της Γερμανίας αναλάμβαναν άμεσα και έμμεσα χρέη που δεν αντιστάθμιζαν τον πραγματικό κίνδυνο του δανειολήπτη. Με την αντικατάσταση των εθνικών νομισμάτων από το ευρώ, αγνοήθηκαν οι κανόνες του Μάαστριχτ, διαφορετικά το επίπεδο κρατικού χρέους της Ιταλίας θα απέκλειε την είσοδο της Ιταλίας στην ευρωζώνη.
Το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων, είχε απόδοση 12,4% όταν η συνθήκη του Μάαστριχτ που θέτει τις προϋποθέσεις για ένταξη στη νομισματική ένωση τέθηκε σε ισχύ το 1992.
Το ισοδύναμο επιτόκιο για το 10ετές ομόλογο αναφοράς της Γερμανίας ήταν 8,3% δηλαδή απόκλιση 4%.
Σήμερα το γερμανικό 10ετές ομόλογο έχει αρνητικό επιτόκιο -0,43% και το Ιταλικό 10ετές 0,52%.
Όχι μόνο το χάσμα έχει συγκλίνει σε λιγότερο από 1%, αλλά στο τέλος του 2020 το χρέος της ιταλικής κυβέρνησης είχε αυξηθεί σε πάνω από 150% του ΑΕΠ.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και άλλων προβληματικών χωρών όπως της Πορτογαλία, Ελλάδας και Ισπανίας.
Είναι σαφές ότι οι αγορές δεν τιμολογούν τον κυρίαρχο κίνδυνο όπως θα έπρεπε, και οι αποδόσεις των ομολόγων χειραγωγούνται σε μεγάλο βαθμό.
Οι προοπτικές για δημοσιονομικά ελλείμματα σε αυτά τα έθνη είναι πραγματικά απογοητευτικές.
Οικονομολόγοι ζητούν διαγραφή χρεών αλλά η ΕΚΤ και η Lagarde το απέκλεισε και το έκανε φοβούμενη moral hazard ηθικό κίνδυνο.
Το βασικό ελάττωμα του ευρώ
Το ευρώ δεν είναι αποτέλεσμα οικονομικής και νομισματικής ανάλυσης, αποτιμήσεων και παραμέτρων αλλά είναι απλώς μια πολιτική κατασκευή για την επίτευξη πολιτικών στόχων.
Ας δούμε τον ρόλο της ΕΚΤ.
Η πρόεδρος της ΕΚΤ η Lagarde διετέλεσε επικεφαλής του ΔΝΤ και πριν από αυτό κατείχε διάφορους ρόλους στη γαλλική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου της υπουργού οικονομίας και οικονομικών. Διορίστηκε στην ΕΚΤ ώστε να υλοποιήσει μια ασφαλή νομισματική στρατηγική.
Με αυτό τον ρόλο έχει κληρονομήσει μια αδύναμη θέση, επειδή δεν έχει εντολή να μετριάσει τις πληθωριστικές πολιτικές που κληρονόμησε.
Πιο σωστά, κληρονόμησε δύο αδυναμίες.
Η πρώτη αδυναμία είναι να συνεχίσει να διανέμει τις εθνικές αποταμιεύσεις της Γερμανίας για να υποστηρίξει προβληματικές χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.
Η δεύτερη αδυναμία είναι ένα τραπεζικό σύστημα που είναι προβληματικό.
Οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις αποδεικνύουν ότι οι επενδυτές ανησυχούν για την ποιότητα και επάρκεια των κεφαλαίων των τραπεζών.
Εάν παρατηρήσει κανείς την αποτίμηση της μετοχής της Société Générale προκύπτει ότι αντιστοιχεί στο 21,1% της λογιστικής της αξίας, δίνοντας στους μετόχους μια μόχλευση αγοράς 101,4 φορές τον ισολογισμό της.
Και λαμβάνοντας υπόψη το πραγματικό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων εύλογα οι κίνδυνοι στους ισολογισμούς αυξάνονται.
Αλλά οι μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης ίσως να μην παρουσιάζουν την πραγματική τους εικόνα.
Τα NPEs τα προβληματικά ανοίγματα είναι σωστά αποτιμημένα ή απλά κρύβονται στους ισολογισμούς;
Στο TARGET 2 στοιβάζουν προβληματικά δάνεια
Μεγάλο μέρος του προβλήματος βρίσκεται σε αυτά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ λαμβάνουν μέτρα ώστε να στηρίξουν τις τράπεζες και να μεταφέρουν για το μέλλον το πρόβλημα με τα NPEs.
Ταυτόχρονα χρησιμοποιείται το σύστημα πληρωμών TARGET 2 για την συγκάλυψη του προβλήματος.
Όμως, το TARGET2 γεμίζει με αυτά τα επισφαλή χρέη και οι ανισορροπίες θα αρχίσουν να αγγίζουν την ΕΚΤ.
Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι εθνικές αποταμιεύσεις της Γερμανίας αναδιανέμονται στον προβληματικό ευρωπαϊκό νότο. Στα τέλη Δεκεμβρίου, η γερμανική Bundesbank «είχε οφειλή» 1,136 τρισ. ευρώ, ποσό που αυξήθηκε κατά 26% το 2020. Ταυτόχρονα, οι μεγαλύτεροι οφειλέτες, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία αύξησαν αθροιστικά τα χρέη τους κατά 242 δισ. ευρώ
Ωστόσο, η πιο απότομη επιδείνωση σημειώνεται στο αρνητικό υπόλοιπο της Ελλάδας, που υπερδιπλασιάστηκε στα 54,6 δισ. ευρώ από 25,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019.
Το έλλειμμα της Ισπανίας αυξάνεται επίσης με ανησυχητικό ρυθμό, από 392,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 500 δισεκατομμύρια ευρώ και η Ιταλία από 439,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 516 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εάν μια εθνική κεντρική τράπεζα παρουσιάζει έλλειμμα στο σύστημα πληρωμών Target 2 με τις άλλες κεντρικές τράπεζες, είναι επειδή έχει δανείσει χρήματα στις εμπορικές της τράπεζες για να καλύψει τις μεταφορές πληρωμών, αντί να τις περάσει μέσω του συστήματος πληρωμών.
Τα δάνεια προς τις εμπορικές τράπεζες εμφανίζονται ως περιουσιακό στοιχείο στον ισολογισμό της εθνικής κεντρικής τράπεζας, το οποίο αντισταθμίζεται από υποχρέωση έναντι του Ευρωσυστήματος της ΕΚΤ μέσω του TARGET2 - εξ ου και τα ελλείμματα των χωρών της Νοτίου Ευρώπης.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους κανόνες, εάν το σύστημα TARGET 2 αποτύχει, το κόστος κατανέμεται από την ΕΚΤ στις εθνικές τράπεζες.
Στο TARGET 2 στοιβάζουν προβληματικά δάνεια
Οι γραφειοκρατικές ανεπάρκειες και η αναποτελεσματική ηγεσία της ΕΕ εκτέθηκαν πλήρως στο σκέλος της διανομής των εμβολίων ξεκίνησαν τις αλληλοκατηγορίες.
Αλλά ένα μεγαλύτερο πρόβλημα κρύβεται στη δομή του ευρώ, που αποτελείται από τραπεζικά συστήματα και συστήματα πληρωμών όπως το TARGET2 αναφέρει το goldmoney.
Αυτό το άρθρο ασχολείται με την επισφαλή οικονομική κατάσταση των εμπορικών τραπεζών και το παιχνίδι του συστήματος TARGET2 από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές για την απόκρυψη επισφαλών χρεών.
Η κατάσταση του επισφαλούς χρέους αναμένεται τώρα να επιδεινωθεί με ταχύτερο ρυθμό χάρη στις οικονομικές συνέπειες των lockdowns και των αρνητικών επιπτώσεων στις οικονομίες.
Δεν είναι υπερβολή το συμπέρασμα ότι η αποτυχία του συστήματος πληρωμών μπορεί να πλήξει την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες.
Με την αποτυχία του ευρώ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιθανό να παραχωρήσει την εξουσία στα κράτη, προαναγγέλλοντας μια νέα εποχή τεράστιας πολιτικής αβεβαιότητας καθώς σχεδιάζονται νέα νομίσματα και κυβερνητικά χρηματοδοτικά προγράμματα.
Η άγνοια
Σε πολιτικό επίπεδο φαίνεται να υπάρχουν τρομακτικά επίπεδα άγνοιας σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες από το βρετανικό Brexit, σε μια εποχή που η ίδια η οικονομία της ΕΕ βγαίνει από μια χρηματοπιστωτική κρίση.
Χωρίς διαβούλευση με τους Ιρλανδούς ή τους Βρετανούς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενεργοποίησε το άρθρο 16 της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας, πράγματι θέτοντας τελωνειακά σύνορα μεταξύ της Ιρλανδίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.
Αυτό ήταν κατά παράβαση παλαιότερων υποσχέσεων για σεβασμό των συμφωνιών.
Η βρετανική κυβέρνηση κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία της και να πείσει την ΕΕ να επαναξιολογήσει τα δεδομένα.
Ο λόγος για την αρίθμηση αυτών των γεγονότων είναι να επισημάνουμε ότι το σύστημα της ΕΕ προφανώς έχει σχεδιαστεί για να προωθεί τους διορισμένους και όχι εκλεγμένους.
Βρετανία και Ευρώπη
Η ΕΕ ήταν αποφασισμένη να αποσύρει τη διανομή εμβολίων από τα χέρια των κρατών μελών και στη συνέχεια να καθυστερήσει για τρεις ζωτικούς μήνες, ενώ άλλα έθνη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ έκαναν προπαραγγελίες για εκατοντάδες εκατομμύρια εμβόλια.
Οι πολιτικές, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές συνέπειες, εγκλωβίζονται στη γραφειοκρατία της ΕΕ, καθώς και η ανάγκη να υπάρξει συμφωνία με 27 διαφορετικά κράτη μέλη καθιστά δυσλειτουργική την ένωση.
Κατά συνέπεια, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, ο οποίος έκλεισε για διακοπές μεταξύ 23 Δεκεμβρίου και 4 Ιανουαρίου στη μέση της πανδημίας, ενέκρινε το εμβόλιο AstraZeneca πρόσφατα ενώ η Βρετανία είχε ήδη εμβολιάσει εκατομμύρια.
Πολύ λιγότεροι Ευρωπαίοι έχουν ανοσοποιηθεί αναλογικά, με τρομερές πολιτικές συνέπειες για τους εθνικούς ηγέτες όπως στην περίπτωση της Γαλλίας.
Η ιταλική κυβέρνηση κατέρρευσε, για άλλη μια φορά, εξαιτίας του χειρισμού της κρίσης του κορωνοϊού.
Στην Ολλανδία ξέσπασαν ταραχές στους δρόμους.
Αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα μετά το Brexit.
Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αρνήθηκε να χορηγήσει διπλωματικό καθεστώς στα μέλη της ΕΕ λόγω του ότι τα κράτη μέλη εκπροσωπούνται ήδη στο Λονδίνο και ότι η ΕΕ δεν είναι κράτος, αλλά επιτροπή.
Η ένταση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας συντηρείται λόγω της γραφειοκρατίας, σε ανώτερα κυβερνητικά επίπεδα.
Για τα άλλα 27 έθνη που παραμένουν στην ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να αποδειχθεί ότι υποφέρει από τα μειονεκτήματα της ανεξαρτησίας.
Αυτός είναι ο λόγος που η επιτυχία των Βρετανών στον εμβολιασμό του πληθυσμού της και η ανικανότητα της ΕΕ να χειριστεί το ζήτημα του εμβολιασμού αποσιωπάται.
Εάν συνεχιστεί ωστόσο η τιμωρία του Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit, μπορεί να βλάψει τη βρετανική οικονομία, αλλά το πιο σημαντικό θα πλήξει ακόμη περισσότερο την ΕΕ, έχοντας υπόψη το εμπόριο
Οι ανισορροπίες μεταξύ των δύο ευνοούν τις εξαγωγές της ΕΕ.
Η ΕΕ θυσιάζει τη δική της οικονομία όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Το νομισματικό σφάλμα πίσω από την έννοια της ΕΕ
Η ιδέα που διέπει την ΕΕ μπορεί να συνοψιστεί ως κοινωνικοποίηση του πλούτου των βόρειων κρατών για επιδότηση των νότιων και λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών μελών.
Σύμφωνα με το χαμηλό πολιτικό προφίλ της μετά τον πόλεμο, η Γερμανία συνέχισε την εξέλιξη του ευρωπαϊκού έργου μέσω της νομισματικής ένωσης.
Το ευρώ προοριζόταν να είναι πιο ισορροπημένο, δίνοντας τη δυνατότητα σε έθνη όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα να βελτιώσουν την πιστοληπτική ικανότητα του χρέους τους.
Ταυτόχρονα ένας κράτος οικονομικά ισχυρό όπως η Γερμανία που συνδέεται με άλλα αδύναμα κράτη μέσα από το κοινό νόμισμα και το σύστημα πληρωμών, μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του χάσματος μεταξύ του Γερμανικού, του Ιταλικού ή ακόμη και του ελληνικού χρέους.
Χειραγώγηση αγορών
Οι συνέπειες ήταν ότι μέσω επενδυτικών τραπεζών, οι αποταμιευτές της Γερμανίας αναλάμβαναν άμεσα και έμμεσα χρέη που δεν αντιστάθμιζαν τον πραγματικό κίνδυνο του δανειολήπτη. Με την αντικατάσταση των εθνικών νομισμάτων από το ευρώ, αγνοήθηκαν οι κανόνες του Μάαστριχτ, διαφορετικά το επίπεδο κρατικού χρέους της Ιταλίας θα απέκλειε την είσοδο της Ιταλίας στην ευρωζώνη.
Το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων, είχε απόδοση 12,4% όταν η συνθήκη του Μάαστριχτ που θέτει τις προϋποθέσεις για ένταξη στη νομισματική ένωση τέθηκε σε ισχύ το 1992.
Το ισοδύναμο επιτόκιο για το 10ετές ομόλογο αναφοράς της Γερμανίας ήταν 8,3% δηλαδή απόκλιση 4%.
Σήμερα το γερμανικό 10ετές ομόλογο έχει αρνητικό επιτόκιο -0,43% και το Ιταλικό 10ετές 0,52%.
Όχι μόνο το χάσμα έχει συγκλίνει σε λιγότερο από 1%, αλλά στο τέλος του 2020 το χρέος της ιταλικής κυβέρνησης είχε αυξηθεί σε πάνω από 150% του ΑΕΠ.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και άλλων προβληματικών χωρών όπως της Πορτογαλία, Ελλάδας και Ισπανίας.
Είναι σαφές ότι οι αγορές δεν τιμολογούν τον κυρίαρχο κίνδυνο όπως θα έπρεπε, και οι αποδόσεις των ομολόγων χειραγωγούνται σε μεγάλο βαθμό.
Οι προοπτικές για δημοσιονομικά ελλείμματα σε αυτά τα έθνη είναι πραγματικά απογοητευτικές.
Οικονομολόγοι ζητούν διαγραφή χρεών αλλά η ΕΚΤ και η Lagarde το απέκλεισε και το έκανε φοβούμενη moral hazard ηθικό κίνδυνο.
Το βασικό ελάττωμα του ευρώ
Το ευρώ δεν είναι αποτέλεσμα οικονομικής και νομισματικής ανάλυσης, αποτιμήσεων και παραμέτρων αλλά είναι απλώς μια πολιτική κατασκευή για την επίτευξη πολιτικών στόχων.
Ας δούμε τον ρόλο της ΕΚΤ.
Η πρόεδρος της ΕΚΤ η Lagarde διετέλεσε επικεφαλής του ΔΝΤ και πριν από αυτό κατείχε διάφορους ρόλους στη γαλλική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου της υπουργού οικονομίας και οικονομικών. Διορίστηκε στην ΕΚΤ ώστε να υλοποιήσει μια ασφαλή νομισματική στρατηγική.
Με αυτό τον ρόλο έχει κληρονομήσει μια αδύναμη θέση, επειδή δεν έχει εντολή να μετριάσει τις πληθωριστικές πολιτικές που κληρονόμησε.
Πιο σωστά, κληρονόμησε δύο αδυναμίες.
Η πρώτη αδυναμία είναι να συνεχίσει να διανέμει τις εθνικές αποταμιεύσεις της Γερμανίας για να υποστηρίξει προβληματικές χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.
Η δεύτερη αδυναμία είναι ένα τραπεζικό σύστημα που είναι προβληματικό.
Οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις αποδεικνύουν ότι οι επενδυτές ανησυχούν για την ποιότητα και επάρκεια των κεφαλαίων των τραπεζών.
Εάν παρατηρήσει κανείς την αποτίμηση της μετοχής της Société Générale προκύπτει ότι αντιστοιχεί στο 21,1% της λογιστικής της αξίας, δίνοντας στους μετόχους μια μόχλευση αγοράς 101,4 φορές τον ισολογισμό της.
Και λαμβάνοντας υπόψη το πραγματικό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων εύλογα οι κίνδυνοι στους ισολογισμούς αυξάνονται.
Αλλά οι μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης ίσως να μην παρουσιάζουν την πραγματική τους εικόνα.
Τα NPEs τα προβληματικά ανοίγματα είναι σωστά αποτιμημένα ή απλά κρύβονται στους ισολογισμούς;
Στο TARGET 2 στοιβάζουν προβληματικά δάνεια
Μεγάλο μέρος του προβλήματος βρίσκεται σε αυτά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ λαμβάνουν μέτρα ώστε να στηρίξουν τις τράπεζες και να μεταφέρουν για το μέλλον το πρόβλημα με τα NPEs.
Ταυτόχρονα χρησιμοποιείται το σύστημα πληρωμών TARGET 2 για την συγκάλυψη του προβλήματος.
Όμως, το TARGET2 γεμίζει με αυτά τα επισφαλή χρέη και οι ανισορροπίες θα αρχίσουν να αγγίζουν την ΕΚΤ.
Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι εθνικές αποταμιεύσεις της Γερμανίας αναδιανέμονται στον προβληματικό ευρωπαϊκό νότο. Στα τέλη Δεκεμβρίου, η γερμανική Bundesbank «είχε οφειλή» 1,136 τρισ. ευρώ, ποσό που αυξήθηκε κατά 26% το 2020. Ταυτόχρονα, οι μεγαλύτεροι οφειλέτες, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία αύξησαν αθροιστικά τα χρέη τους κατά 242 δισ. ευρώ
Ωστόσο, η πιο απότομη επιδείνωση σημειώνεται στο αρνητικό υπόλοιπο της Ελλάδας, που υπερδιπλασιάστηκε στα 54,6 δισ. ευρώ από 25,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019.
Το έλλειμμα της Ισπανίας αυξάνεται επίσης με ανησυχητικό ρυθμό, από 392,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 500 δισεκατομμύρια ευρώ και η Ιταλία από 439,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 516 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εάν μια εθνική κεντρική τράπεζα παρουσιάζει έλλειμμα στο σύστημα πληρωμών Target 2 με τις άλλες κεντρικές τράπεζες, είναι επειδή έχει δανείσει χρήματα στις εμπορικές της τράπεζες για να καλύψει τις μεταφορές πληρωμών, αντί να τις περάσει μέσω του συστήματος πληρωμών.
Τα δάνεια προς τις εμπορικές τράπεζες εμφανίζονται ως περιουσιακό στοιχείο στον ισολογισμό της εθνικής κεντρικής τράπεζας, το οποίο αντισταθμίζεται από υποχρέωση έναντι του Ευρωσυστήματος της ΕΚΤ μέσω του TARGET2 - εξ ου και τα ελλείμματα των χωρών της Νοτίου Ευρώπης.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους κανόνες, εάν το σύστημα TARGET 2 αποτύχει, το κόστος κατανέμεται από την ΕΚΤ στις εθνικές τράπεζες.
Με έλλειμμα 342 δισεκ. η ΕΚΤ
Η ίδια η ΕΚΤ έχει έλλειμμα 342 δισ. ευρώ που οφείλεται στη μη μεταφορά αγορών ομολόγων από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες για λογαριασμό της, τη μείωση των εμφανών ελλειμμάτων μεταξύ των οφειλετών και τη μείωση του οφειλόμενου ποσού εθνικών κεντρικών τραπεζών όπως η Bundesbank.
Με άλλα λόγια, το αρνητικό ισοζύγιο της ΕΚΤ σημαίνει ότι η σοβαρότητα της κατάστασης υποεκτιμάται από τα στατιστικά στοιχεία.
Είναι προς το συμφέρον μιας εθνικής κεντρικής τράπεζας να έχει μεγαλύτερο έλλειμμα σε σχέση με την κεφαλαιακή της κλείδα, υποστηρίζοντας τις αφερέγγυες τράπεζες.
Με αυτόν τον τρόπο, εάν το TARGET2 αποτύχει, θα απαιτηθεί ανακεφαλαιοποίηση της ΕΚΤ.
Μαζί με το Λουξεμβούργο, η Γερμανία είναι ο προφανής χαμένος.
Η συμμετοχή της Γερμανίας στην ΕΚΤ ανέρχεται στο 26,38% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου των εθνικών τραπεζών της ζώνης του ευρώ.
Εάν το TARGET2 καταρρεύσει, η Bundesbank θα έχανε 1 τρισεκ. ευρώ που της οφείλουν άλλες χώρες ενώ θα πρέπει να πληρώσει έως και 400 δισ. ευρώ των καθαρών ζημιών, με βάση τις τρέχουσες ανισορροπίες.
Σήμερα το λογιστικό κόστος για την Γερμανική κεντρική τράπεζα Bundesbank ανέρχεται τουλάχιστον σε 1,536 τρισεκ. ευρώ, εξαφανίζοντας τον ισολογισμό της.
Για να κατανοήσουμε πώς και γιατί προκύπτει το πρόβλημα, πρέπει να δούμε την προηγούμενη ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση μετά την Lehman.
Εάν η εθνική τραπεζική ρυθμιστική αρχή κρίνει ότι τα δάνεια είναι μη εξυπηρετούμενα, οι απώλειες θα αποτελούσαν εθνικό τραπεζικό πρόβλημα.
Εναλλακτικά, εάν ο επόπτης θεωρεί ότι τα δάνεια αυτά είναι επιλέξιμα για τις πράξεις αναχρηματοδότησης της εθνικής κεντρικής τράπεζας η κατάσταση συντηρείται.
Μια εμπορική τράπεζα που χρησιμοποιεί τα αμφισβητήσιμα δάνεια δανείζεται από την εθνική κεντρική τράπεζα, η οποία με τη σειρά της δανείζεται για να καλύψει την ρευστότητα μέσω του συστήματος TARGET2.
Κατά συνέπεια, τα αφερέγγυα δάνεια αφαιρούνται από τα εθνικά τραπεζικά συστήματα των χωρών της Νοτίου Ευρώπης και χάνονται στο Ευρωσύστημα.
Στην περίπτωση της Ιταλίας, το πολύ υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων ανήλθε στο 17,1% το Σεπτέμβριο του 2015, αλλά στα μέσα του 2020 είχε μειωθεί στο 6,5%. Λαμβάνοντας υπόψη τα κίνητρα ώστε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια να βρεθούν στο Ευρωσύστημα, θα ήταν θαύμα η βελτίωση των NPEs στην πραγματικότητα, έχουμε λογιστική βελτίωση.
Στα κράτη μέλη με αρνητικά υπόλοιπα TARGET2, όπως η Ιταλία, υπήρξαν εδώ και καιρό προβλήματα ρευστότητας για προβληματικές βιομηχανίες, καθιστώντας πολλά από αυτά τα δάνεια αφερέγγυα για δεκαετίες.
Οι εποπτικές αρχές έχουν την τάση να μην αναγνωρίζουν τα προβληματικά δάνεια προς αυτές τις αφερέγγυες εταιρείες ωστόσο οι κεντρικές τράπεζες τα χρηματοδοτούν μέσω του TARGET2.
Η συνέπεια είναι ότι οι νέες επιχειρήσεις στερούνται τραπεζικής χρηματοδότησης.
Το σύστημα που μετέτρεψε τις εμπορικές τράπεζες σε zombie και οι zombie τράπεζες μετέτρεψαν τις επιχειρήσεις σε zombie είναι εύλογο ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάκαμψη στην οικονομία.
Τεχνικά θα υπάρξει ανάκαμψη με τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης αλλά δεν θα είναι υπαρκτή.
Επισήμως, δεν υπάρχει πρόβλημα, διότι η ΕΚΤ και όλες οι εθνικές κεντρικές τράπεζες απέναντι στο TARGET2 τοποθετούνται με 0% οπότε διαιωνίζουν μια φαύλη κατάσταση που λογιστικά συντηρείται.
Για τους αρχιτέκτονες του ευρώ, μια συστημική αποτυχία του TARGET2 είναι αδιανόητη...
Ωστόσο, επειδή ορισμένες εθνικές κεντρικές τράπεζες έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν το TARGET2 ως πηγή χρηματοδότησης για τα δικά τους αφερέγγυα τραπεζικά συστήματα, η κρίση του κορωνοιού απειλεί να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις ανισορροπίες, απειλώντας να μειώσει το σύστημα πληρωμών του ευρώ.
Το μέλος του ευρωσυστήματος με το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το Bundesbank της Γερμανίας, καθώς οφείλει πλέον πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ μέσω του TARGET2.
Ο κίνδυνος απωλειών αναμένεται τώρα να επιταχυνθεί γρήγορα ως συνέπεια των επαναλαμβανόμενων lockdowns.
Η Bundesbank έχει δίκιο να ανησυχεί πολύ.
Ο καθηγητής Sinn του γερμανικού ινστιτούτου Ifo εστίασε στο ζήτημα του Target 2.
Ο Weidmann ως επικεφαλής της Bundesbank ζήτησε εξασφαλίσεις.
Με την επιστολή του στην ΕΚΤ ουσιαστικά ο Weidmann της Bundesbank αναίρεσε την πάγια θέση ότι το Target 2 αντιπροσωπεύει άσχετα υπόλοιπα και αποτελεί κανονικό υποπροϊόν της δημιουργίας χρημάτων στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.
Το Target 2 είναι ο μηχανισμός που επιτρέπει στις προβληματικές χώρες του Νότου να προστατεύουν τα δάνεια
Υποχρεώσεις 2,27 τρισεκ. ευρώ για την Bundesbank
Για να εξισορροπήσει την πλευρά του ενεργητικού του ισολογισμού της, η Bundesbank έχει υποχρεώσεις 2,277 τρισ. ευρώ στο εμπορικό τραπεζικό της σύστημα και ανεπαρκή ίδια κεφάλαια για την απορρόφηση των διαγραφών TARGET2.
Ούτε οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της Νότιας Ευρώπης έχουν το κεφάλαιο για να τις καλύψουν.
Με άλλα λόγια, εάν το TARGET2 καταρρεύσει, όλες οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της ΕΚΤ, απλώς θα αποτύχουν.
Μέχρι τότε, το TARGET2 είναι ένα σύμφωνο του διαβόλου που δεν πρέπει με κανένα τρόπο να αποτύχει.
Οι τρέχουσες ανισορροπίες σε ολόκληρο το σύστημα ανέρχονται σε 1,621 τρισεκατομμύρια ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
Όπως προαναφέρθηκε, σύμφωνα με τις κεφαλαιακές κλείδες, σε μια συστημική αποτυχία, τα καθαρά περιουσιακά στοιχεία TARGET2 της Bundesbank ύψους 1,136 τρισεκατομμυρίων ευρώ θα αντικατασταθούν από υποχρεώσεις έως 400 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι υπόλοιπες ζημίες θα κατανεμηθούν στις άλλες εθνικές τράπεζες.
Τα ίδια κεφάλαια του ισολογισμού της ΕΚΤ 110 δισεκ. είναι πολύ μικρά σε σύγκριση με τις ζημίες που συνεπάγονται, και οι ίδιοι οι μέτοχοι της θα ζητήσουν διάσωση με τη σειρά τους για να διασώσουν την ΕΚΤ.
Μια αποτυχία του TARGET2 φαίνεται να απαιτεί από την ΕΚΤ να επεκτείνει αποτελεσματικά τα προγράμματα QE – ποσοτικής χαλάρωσης - για να ανακεφαλαιοποιήσει τον ισολογισμό της και ολόκληρο το σύστημα κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης.
Η αποτυχία του TARGET2 θα απαιτούσε από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες να αντιμετωπίσουν σωστά τη σχέση τους με τα δίκτυα εμπορικών τραπεζών τους.
Εάν το σύστημα TARGET2 καταρρεύσει, θα ζητηθούν δάνεια σε ευρώ.
Στο βαθμό που οι εταιρείες της ΕΕ έχουν καταθέσεις και ρευστά διαθέσιμα σε ξένα νομίσματα, αναπόφευκτα θα γίνουν πηγή κεφαλαίων, αυξάνοντας τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ υψηλότερα έναντι των άλλων νομισμάτων.
Το σύστημα TARGET2 και οι εμπορικές τράπεζες της ευρωζώνης αλλά και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και βεβαίως η ΕΚΤ βρίσκονται σε πλήρη αλληλεπίδραση.
Η αποτυχία του TARGET 2 θα ξετυλίξει το κουβάρι της αποτυχίας.
ΠΗΓΗ
https://www.bankingnews.gr/index.php?id=545694
Ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει το υπουργείο οικονομικών είναι που έχουν πάει ακριβώς τα 60,83 δις που έχουμε δανειστεί από την ΕΚΤ.
ΠΗΓΗ
ttps://www.olympia.gr/1440887/oikonomia/pos-einai-dynaton-na-ayxithikan-oi-ypochreoseis-mas-stin-ekt-kata-61-dis-k-mitsotaki/?fbclid=IwAR1GFFqUln6E9Q1ZWu4w9hJoWBc0G0RaQPu6ASKJnjrds0gxelcD3QqKNDQ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου