από το slpress.gr
Τα τελευταία χρόνια όταν σε καλούν από τα ενοχλητικά call centers των funds, μάλλον δεν είναι για καλό να συμφωνήσεις οτιδήποτε τηλεφωνικά. Καλύτερα να πας στην τράπεζα. Στη δική μου περίπτωση η επιλογή της αυτοπρόσωπης παρουσίας με διέψευσε. Η συζήτηση ήταν για την επαναδιαπραγμάτευση ενός καταναλωτικού δανείου (οφειλές από κάρτες 20 ετών. Πληρώνω-πληρώνω και μόνο οι τόκοι φεύγουν).
Ας έρθουμε στα “ψιλά γράμματα”, που μπορεί να καταλάβει η καθεμιά και ο καθένας μας. Ιδού μια απλούστατη τραπεζική υπηρεσία, που ισοδυναμεί με νομότυπη “ληστεία”: Θέλησα σήμερα να κάνω κατάθεση, να “γεμίσω” μια Prepaid Card (προπληρωμένη κάρτα).Τρία πρακτικά εμπόδια: α) δεν γίνεται σε ΑΤΜ από τα εξωτερικά της τράπεζας, β) πρέπει να περιμένεις στην ουρά για να εισέλθεις στο κατάστημα και γ) να πας στο ειδικό ΑΤΜ και όχι στο ταμείο. Το αστείο είναι ότι το μηχάνημα ονομάζεται Easy Pay (εύκολη πληρωμή). Αφού ξεπερνιούνται τα μηχανικά εμπόδια έρχεται ο λογαριασμός. Ποιος λογαριασμός, θα απορήσετε εύλογα αφού έκανα κατάθεση. Και όμως; Υπάρχει προμήθεια! Λογικό θα πείτε. Κάπως πρέπει να ζήσουν και αυτοί.
Το θέμα δεν είναι η κοστολόγηση της υπηρεσίας. Είναι το ύψος της. Για μια δουλειά που γίνεται σε 3 λεπτά από ένα ΑΤΜ 1%, δηλαδή 4,5€ για 450€ κατάθεση! «Δηλαδή για κάθε κατάθεση στο ταμείο πόσο θα έπρεπε να πληρώνουμε;» ρώτησα απορημένος τον υποδιευθυντή. Κούνησε το κεφάλι του και απέφυγε να απαντήσει, παρά μόνο με ένα γενικόλογο και ένοχο: «Αυτό είναι το μέλλον κύριε». Δεν είμαι λουδίτης. Δεν έχω τίποτα με την τεχνολογική εξέλιξη. Αλλά το έμπειρο και στην πλειονότητά του καταρτισμένο προσωπικό που οδηγείται αθρόα σε εθελούσιες, πού θα απασχοληθεί; Το λειτουργικό κόστος αυξάνεται ή μειώνεται; Ή μήπως αυξάνεται για τους πελάτες και μειώνεται για τους τραπεζίτες;
Το ενδιαφέρον και συνάμα εξοργιστικό είναι ότι ενώ σε άλλες συναλλαγές η προμήθεια είναι fixed (π.χ. για μεταφορά χρημάτων από τη μία συστημική τράπεζα σε άλλη), εδώ είναι ποσοστιαία! Σημειωτέον ότι prepaid cards χρησιμοποιούν κυρίως οι νέοι, οι άνεργοι και οι μη έχοντες εύκολη πρόσβαση σε τραπεζικές υπηρεσίες. Και βέβαια οι τουρίστες, που υποχρεώνονται να στήνονται σε ουρές και να πληρώνουν ληστρικές προμήθειες, οι οποίες στις χώρες τους είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Δηλαδή, όλοι οι μη προνομιούχοι. Αυτοί που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με ευνοϊκότερους όρους. Παράνοια; Σίγουρα!Έτσι, πολύ εύκολα, με αφανή τρόπο και αδιαμαρτύρητα, το 1/5 των συνολικών εσόδων των τραπεζών προέρχεται από προμήθειες. Είμαστε οι αρνητικοί πρωταθλητές στην ακρίβεια και των τραπεζικών συναλλαγών, όταν για τη μεταφορά ποσού 100€ με τη μορφή εμβάσματος η χρέωση φθάνει μέχρι και τα 12€. Η αντίστοιχη επιβάρυνση για άλλες χώρες είναι μηδενική (Ολλανδία), ή φθάνει ως τα 3,5 € (Ιταλία)!
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου