|
|
Αν υπάρχει ένα κορυφαίο παράδειγμα, που να απεικονίζει με τον πιο καθαρό και απόλυτο τρόπο το ζήτημα της τραπεζικής αυθαιρεσίας και, κυριολεκτικά, τον «κατσαπλιαδισμό» του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αυτό είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, η περίπτωση της διαδοχής της Τράπεζας Πειραιώς στα δάνεια και τις εν γένει πιστωτικές συμβάσεις των κυπριακών τραπεζών. Μια μοναδική στα παγκόσμια τραπεζικά χρονικά ιστορία, που κάποια μέρα θα διδάσκεται στα οικονομικά πανεπιστήμια ολόκληρου του πλανήτη, ως «η Ντροπή της Ευρώπης των Τραπεζών» και, ιδιαίτερα, της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος, με αδιαμ-φισβήτητη πρωταγωνίστρια την Τράπεζα της Ελλάδος.
Προς αποφυγή παρερμηνειών και τυχόν παρεξηγήσεων, διευκρινίζεται εξ’ αρχής, ότι, όλα όσα θα διαβάσετε στην συνέχεια, όσο εξωπραγματικά και να φαντάζουν, δεν αποτελούν εικασίες ή θεωρίες συνωμοσίας του γράφοντος, αλλά, αντιθέτως, για κακή τύχη όσων ευθύνονται για το πρωτοφανές αυτό τραπεζικό σκάνδαλο, συνοψίζουν την σκληρή νομική πραγματικότητα που αναδεικνύεται μέσα από τα δικόγραφα και τις δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης των Δανειοληπτών της Υπέρβασης. Πρόκειται, δηλαδή, για αδιαμ-φισβήτητα πραγματικά περιστατικά, που κρίνονται καθημερινά ή που έχουν ήδη κριθεί, ακόμη και αμετάκλητα, από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Η Τράπεζα Πειραιώς, λοιπόν, ισχυρίζεται, ότι, στις 26/03/2013, δήθεν «υπεισήλθε» στις έννομες σχέσεις των πιστωτικών συμβάσεων και των επ’ αυτών πρόσθετων πράξεων των κυπριακών τραπεζών. Και για να «νομιμοποιήσει» την κατά φαντασία υπεισέλευσή της αυτή, παραπέμπει Πρωτοφειλέτες, Συνοφειλέτες, Εγγυητές και Δικαιοσύνη, στις από 26/03/2013 Συμβάσεις Πώλησης και Μεταβίβασης που συνομολόγησε με τις κυπριακές τράπεζες, τις κοινώς λεγόμενες στην τραπεζική αγορά «Συμβάσεις Μεταβίβασης».
Έτσι, λοιπόν, η Τράπεζα Πειραιώς ισχυρίζεται, ότι, δια των συμβάσεων αυτών, απέκτησε, δήθεν, με ειδική διαδοχή από τις κυπριακές τράπεζες, ορισμένα στοιχεία των ενεργητικών και των παθητικών των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα. Και ακόμη, ότι, στα στοιχεία ενεργητικού που της μεταβιβάστηκαν, περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα και οι απαιτήσεις των κυπριακών τραπεζών που απέρρεαν από τις πιστωτικές συμβάσεις, τα παραρτήματα και τις πρόσθετες πράξεις τους, που είχαν συνομολογήσει τα εν Ελλάδι υποκαταστήματά τους στην ελληνική αγορά.
Προς τον σκοπό δε της νομιμοποίησης της φερόμενης αυτής υπεισέλευσής στις πιστωτικές σχέσεις των κυπριακών τραπεζών, η Τράπεζα Πειραιώς επικαλείται - εκ του πονηρού (!!!) - μόνο τα σχετικά Διατάγματα 96&97/26-03-2013 της Κυπριακής Δημοκρατίας και κάποιες ανυπόστατες και σε κάθε περίπτωση άκυρες και αλυσιτελείς πράξεις των οργάνων της Τράπεζας της Ελλάδος και, ειδικότερα, την 66/3/26-03-2013 της ΕΠΑΘ.
Απόλυτα άκυρες οι μεταβιβάσεις των πιστωτικών σχέσεων των Κυπριακών Τραπεζών στην Τράπεζα Πειραιώς
Η Τράπεζα Πειραιώς, λοιπόν, τοποθετεί ημερολογιακά την δήθεν «υπεισέλευσή» της στις ανωτέρω πιστωτικές σχέσεις την 26/03/2013, ημέρα που ισχυρίζεται ότι κατήρτισε τις Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες, ως προς το ενεργητικό και παθητικό των εν Ελλάδι υποκαταστημάτων και εγκαταστάσεών τους. Όμως, οι επικαλούμενες από την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Συμβάσεις Μεταβίβασης, είναι απολύτως άκυρες, για τον λόγο ότι δεν εγκρίθηκαν νομίμως από την Τράπεζα Ελλάδος, όπως απαιτούσε το ισχύον κατά τον χρόνο της μεταβίβασης δίκαιο του Ν. 3601/2007 και ιδίως το άρθρο 63Δ του ιδίου αυτού νόμου.
Οι σαθροί ισχυρισμοί της Τράπεζας Πειραιώς
Έτσι, λοιπόν, η μεταβίβαση και, αντίστοιχα, η απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων των κυπριακών τραπεζών δεν γίνεται, ούτε μπορεί να γίνει, με τον αυτοματισμό που θέλει βολικά να ισχυρίζεται η Τράπεζα Πειραιώς, δηλαδή με το σκεπτικό, ότι, επειδή αποφάσισε η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου την εξυγίανση των κυπριακών τραπεζών, η απόφαση της αυτή δεσμεύει δήθεν αυτοδικαίως τους πάντες, εντός και εκτός Κύπρου, ήτοι και στην Ελλάδα. Και τούτο, επειδή αυτό εκφεύγει, όχι μόνο της λογικής του νομοθέτη, εθνικού και ευρωπαϊκού, αλλά ακόμη και της ίδιας της κοινής λογικής, αφού δεν υφίσταται και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υφίσταται η δυνατότητα της κεντρικής τράπεζας οποιουδήποτε κράτους-μέλους του Ευρωσυστήματος, να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις που να παράγουν, αυτομάτως, έννομες συνέπειες που έχουν άμεση επίδραση στην χρηματοπιστωτική σταθερότητα άλλου ή άλλων κρατών μελών. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί τι θα συνέβαινε, αντιστοίχως, σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, στην περίπτωση που, αντί για την ΚΤΚ και τις κυπριακές τράπεζες, συνέβαινε κάτι ανάλογο στην Deutsche Bank, που έχει παρουσία στις εθνικές αγορές όλων σχεδόν των κρατών μελών της Ευρωζώνης.
Θα μπορούσε, δηλαδή, κατά το σαθρό σκεπτικό της Τράπεζας Πειραιώς, η όποια αντίστοιχη απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, της γνωστής Bundesbank, να τινάξει στον αέρα ολόκληρο το Ευρωσύστημα και, έτσι, την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση;;;
Ουδείς, λοιπόν, αρνείται στην ΚΤΚ να λαμβάνει αποφάσεις για τα πιστωτικά ιδρύματα που έχει υπό την εποπτεία και δικαιοδοσία της. Στην προκείμενη περίπτωση, όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Η απόφαση για μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων των προβληματικών πιστωτικών ιδρυμάτων, από την άποψη του ελληνικού δικαίου της τραπεζικής εποπτείας, αφορά πρωτίστως το αποκτών πιστωτικό ίδρυμα, ήτοι την Τράπεζα Πειραιώς, που είναι ελληνικού δικαίου. Με αυτό το σκεπτικό έχει σχεδιάσει, άλλωστε, και ο νομοθέτης του άρθρου 63Δ, την αναγκαστική εκ του νόμου παρέμβαση της Τράπεζας της Ελλάδος, ως την απολύτως κρίσιμη παρέμβαση της εθνικής κεντρικής τράπεζας της Ελλάδος. Εξ όλων, λοιπόν, των ανωτέρω, συνάγεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Συμβάσεις Μεταβίβασης που επικαλείται, για τις κυπριακές τράπεζες, η Τράπεζα Πειραιώς, για τη δήθεν υπεισέλευσή της στις εν Ελλάδι πιστωτικές σχέσεις αυτών, πάσχουν αθεράπευτης ακυρότητας, καθόσον οι συμβάσεις αυτές καταρτίστηκαν χωρίς να τηρηθούν οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του Ν. 3601/2007 και, κυρίως, του άρθρου 63Δ αυτού, για την έγκριση από την Τράπεζα της Ελλάδος των επίμαχων συναλλαγών με τις κυπριακές τράπεζες, για τα περιουσιακά στοιχεία των εν Ελλάδι υποκαταστημάτων τους.
Η Τράπεζα Πειραιώς δεν νομιμοποιείται ούτε ακόμη να εισπράττει τα ενήμερα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες των κυπριακών τραπεζών
Προς αποφυγή παρερμηνειών και τυχόν παρεξηγήσεων, διευκρινίζεται εξ’ αρχής, ότι, όλα όσα θα διαβάσετε στην συνέχεια, όσο εξωπραγματικά και να φαντάζουν, δεν αποτελούν εικασίες ή θεωρίες συνωμοσίας του γράφοντος, αλλά, αντιθέτως, για κακή τύχη όσων ευθύνονται για το πρωτοφανές αυτό τραπεζικό σκάνδαλο, συνοψίζουν την σκληρή νομική πραγματικότητα που αναδεικνύεται μέσα από τα δικόγραφα και τις δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης των Δανειοληπτών της Υπέρβασης. Πρόκειται, δηλαδή, για αδιαμ-φισβήτητα πραγματικά περιστατικά, που κρίνονται καθημερινά ή που έχουν ήδη κριθεί, ακόμη και αμετάκλητα, από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Η Τράπεζα Πειραιώς, λοιπόν, ισχυρίζεται, ότι, στις 26/03/2013, δήθεν «υπεισήλθε» στις έννομες σχέσεις των πιστωτικών συμβάσεων και των επ’ αυτών πρόσθετων πράξεων των κυπριακών τραπεζών. Και για να «νομιμοποιήσει» την κατά φαντασία υπεισέλευσή της αυτή, παραπέμπει Πρωτοφειλέτες, Συνοφειλέτες, Εγγυητές και Δικαιοσύνη, στις από 26/03/2013 Συμβάσεις Πώλησης και Μεταβίβασης που συνομολόγησε με τις κυπριακές τράπεζες, τις κοινώς λεγόμενες στην τραπεζική αγορά «Συμβάσεις Μεταβίβασης».
Έτσι, λοιπόν, η Τράπεζα Πειραιώς ισχυρίζεται, ότι, δια των συμβάσεων αυτών, απέκτησε, δήθεν, με ειδική διαδοχή από τις κυπριακές τράπεζες, ορισμένα στοιχεία των ενεργητικών και των παθητικών των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα. Και ακόμη, ότι, στα στοιχεία ενεργητικού που της μεταβιβάστηκαν, περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα και οι απαιτήσεις των κυπριακών τραπεζών που απέρρεαν από τις πιστωτικές συμβάσεις, τα παραρτήματα και τις πρόσθετες πράξεις τους, που είχαν συνομολογήσει τα εν Ελλάδι υποκαταστήματά τους στην ελληνική αγορά.
Προς τον σκοπό δε της νομιμοποίησης της φερόμενης αυτής υπεισέλευσής στις πιστωτικές σχέσεις των κυπριακών τραπεζών, η Τράπεζα Πειραιώς επικαλείται - εκ του πονηρού (!!!) - μόνο τα σχετικά Διατάγματα 96&97/26-03-2013 της Κυπριακής Δημοκρατίας και κάποιες ανυπόστατες και σε κάθε περίπτωση άκυρες και αλυσιτελείς πράξεις των οργάνων της Τράπεζας της Ελλάδος και, ειδικότερα, την 66/3/26-03-2013 της ΕΠΑΘ.
Απόλυτα άκυρες οι μεταβιβάσεις των πιστωτικών σχέσεων των Κυπριακών Τραπεζών στην Τράπεζα Πειραιώς
Η Τράπεζα Πειραιώς, λοιπόν, τοποθετεί ημερολογιακά την δήθεν «υπεισέλευσή» της στις ανωτέρω πιστωτικές σχέσεις την 26/03/2013, ημέρα που ισχυρίζεται ότι κατήρτισε τις Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες, ως προς το ενεργητικό και παθητικό των εν Ελλάδι υποκαταστημάτων και εγκαταστάσεών τους. Όμως, οι επικαλούμενες από την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Συμβάσεις Μεταβίβασης, είναι απολύτως άκυρες, για τον λόγο ότι δεν εγκρίθηκαν νομίμως από την Τράπεζα Ελλάδος, όπως απαιτούσε το ισχύον κατά τον χρόνο της μεταβίβασης δίκαιο του Ν. 3601/2007 και ιδίως το άρθρο 63Δ του ιδίου αυτού νόμου.
Οι σαθροί ισχυρισμοί της Τράπεζας Πειραιώς
Έτσι, λοιπόν, η μεταβίβαση και, αντίστοιχα, η απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων των κυπριακών τραπεζών δεν γίνεται, ούτε μπορεί να γίνει, με τον αυτοματισμό που θέλει βολικά να ισχυρίζεται η Τράπεζα Πειραιώς, δηλαδή με το σκεπτικό, ότι, επειδή αποφάσισε η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου την εξυγίανση των κυπριακών τραπεζών, η απόφαση της αυτή δεσμεύει δήθεν αυτοδικαίως τους πάντες, εντός και εκτός Κύπρου, ήτοι και στην Ελλάδα. Και τούτο, επειδή αυτό εκφεύγει, όχι μόνο της λογικής του νομοθέτη, εθνικού και ευρωπαϊκού, αλλά ακόμη και της ίδιας της κοινής λογικής, αφού δεν υφίσταται και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υφίσταται η δυνατότητα της κεντρικής τράπεζας οποιουδήποτε κράτους-μέλους του Ευρωσυστήματος, να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις που να παράγουν, αυτομάτως, έννομες συνέπειες που έχουν άμεση επίδραση στην χρηματοπιστωτική σταθερότητα άλλου ή άλλων κρατών μελών. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί τι θα συνέβαινε, αντιστοίχως, σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, στην περίπτωση που, αντί για την ΚΤΚ και τις κυπριακές τράπεζες, συνέβαινε κάτι ανάλογο στην Deutsche Bank, που έχει παρουσία στις εθνικές αγορές όλων σχεδόν των κρατών μελών της Ευρωζώνης.
Θα μπορούσε, δηλαδή, κατά το σαθρό σκεπτικό της Τράπεζας Πειραιώς, η όποια αντίστοιχη απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, της γνωστής Bundesbank, να τινάξει στον αέρα ολόκληρο το Ευρωσύστημα και, έτσι, την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση;;;
Ουδείς, λοιπόν, αρνείται στην ΚΤΚ να λαμβάνει αποφάσεις για τα πιστωτικά ιδρύματα που έχει υπό την εποπτεία και δικαιοδοσία της. Στην προκείμενη περίπτωση, όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Η απόφαση για μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων των προβληματικών πιστωτικών ιδρυμάτων, από την άποψη του ελληνικού δικαίου της τραπεζικής εποπτείας, αφορά πρωτίστως το αποκτών πιστωτικό ίδρυμα, ήτοι την Τράπεζα Πειραιώς, που είναι ελληνικού δικαίου. Με αυτό το σκεπτικό έχει σχεδιάσει, άλλωστε, και ο νομοθέτης του άρθρου 63Δ, την αναγκαστική εκ του νόμου παρέμβαση της Τράπεζας της Ελλάδος, ως την απολύτως κρίσιμη παρέμβαση της εθνικής κεντρικής τράπεζας της Ελλάδος. Εξ όλων, λοιπόν, των ανωτέρω, συνάγεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Συμβάσεις Μεταβίβασης που επικαλείται, για τις κυπριακές τράπεζες, η Τράπεζα Πειραιώς, για τη δήθεν υπεισέλευσή της στις εν Ελλάδι πιστωτικές σχέσεις αυτών, πάσχουν αθεράπευτης ακυρότητας, καθόσον οι συμβάσεις αυτές καταρτίστηκαν χωρίς να τηρηθούν οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του Ν. 3601/2007 και, κυρίως, του άρθρου 63Δ αυτού, για την έγκριση από την Τράπεζα της Ελλάδος των επίμαχων συναλλαγών με τις κυπριακές τράπεζες, για τα περιουσιακά στοιχεία των εν Ελλάδι υποκαταστημάτων τους.
Η Τράπεζα Πειραιώς δεν νομιμοποιείται ούτε ακόμη να εισπράττει τα ενήμερα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες των κυπριακών τραπεζών
Κατά συνέπεια και, δεδομένης της ακυρότητας των εν λόγω Συμβάσεων Μεταβίβασης, η Τράπεζα Πειραιώς ουδόλως και ουδέποτε υπεισήλθε, ως διάδοχος των κυπριακών τραπεζών, στις επίμαχες πιστωτικές σχέσεις και, έτσι, δεν νομιμοποιείται ενεργητικώς, ούτε να εισπράττει τις εξ’ αυτών απαιτήσεις, ούτε να επιδιώκει την είσπραξη τους, ούτε ακόμη να ασκεί κάθε σχετικό με τις ανωτέρω πιστωτικές σχέσεις, ένδικο μέσο και βοήθημα. Έτσι, πάσχουν αθεράπευτης ακυρότητας και όλες ανεξαιρέτως οι μέχρι σήμερα καταγγελίες συμβάσεων, διαταγές πληρωμής, ασφαλιστικά μέτρα, καταχέσεις, πλειστηριασμοί, κλπ.
Εκτός Συμβάσεων Μεταβίβασης στην Τράπεζα Πειραιώς οι Αλληλόχρεοι Λογαριασμοί
Η Τράπεζα Πειραιώς δεν προσκομίζει ποτέ στα Δικαστήρια τα έγγραφα που ζητούνται με τα Αιτήματα Επίδειξης Εγγράφων !!!
Εκτός Συμβάσεων Μεταβίβασης στην Τράπεζα Πειραιώς οι Αλληλόχρεοι Λογαριασμοί
Η Τράπεζα Πειραιώς δεν προσκομίζει ποτέ στα Δικαστήρια τα έγγραφα που ζητούνται με τα Αιτήματα Επίδειξης Εγγράφων !!!
Και δεν τα προσκομίζει, επειδή δεν μπορεί να τα προσκομίσει, αφού, απλά δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με όσα προαναφέραμε, ο πυρήνας των ενστάσεων επί της ενεργητικής νομιμοποίησης της Τράπεζας Πειραιώς συνοψίζεται στα εξής: (α) Ουδέποτε υπήρξε άδεια της Τράπεζας Ελλάδος για τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης που συνήψαν οι κυπριακές τράπεζες με την Τράπεζα Πειραιώς και (β) Ουδέποτε μέχρι σήμερα απεδείχθη ότι, οι πιστωτικές συμβάσεις των κυπριακών τραπεζών, περιλαμβάνονται στον κατάλογο των σχέσεων που μεταβιβάστηκαν με τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης.
Έτσι, η Τράπεζα Πειραιώς, αναφερόμενη στις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης, ισχυρίζεται στα Δικαστήρια ότι αυτές καταρτίστηκαν κατόπιν Διατάγματος της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Δηλαδή, η Τράπεζα Πειραιώς, ισχυρίζεται ότι, ως ελληνική τράπεζα, υπάγεται δήθεν στην εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Και ότι, έτσι, υπογράφει συμβάσεις με βάση τα διατάγματα αυτής της κεντρικής τράπεζας του Ευρωσυστήματος, αντί της αντίστοιχης ελληνικής, ήτοι της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό, ότι, όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές τράπεζες υπάγονται αποκλειστικά στην εποπτεία της Τράπεζας Ελλάδος, όπως άλλωστε και τα εν Ελλάδι υποκαταστήματα τραπεζών που εδρεύουν σε άλλο κράτος μέλος, όπως εν προκειμένω και οι κυπριακές τράπεζες. Ακόμη, στις βεβαιώσεις που προσκομίζει στα Δικαστήρια, επαναλαμβάνει την ανακρίβεια, ότι, η συμμετοχή της ως συμβαλλομένης στις Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες, δήθεν εγκρίθηκε από την Τράπεζα Ελλάδος.
Προς απόδειξη, όμως, του σαθρού αυτού ισχυρισμού της, η Τράπεζα Πειραιώς επικαλείται την υπ’αριθ. 66/3/26.03.2013 απόφαση της ΕΠΑΘ, η οποία, όμως, είναι παντελώς αναρμόδια να εκδίδει εγκρίσεις για συναλλαγές που αφορούν τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες.
Και, τέλος, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς οφείλει κάθε φορά να προσκομίζει στα Δικαστήρια τον μαγνητικό δίσκο (CD) που περιλαμβάνει τις σχέσεις που της μεταφέρθηκαν δυνάμει των από 26.03.2013 Συμβάσεων Μεταβίβασης, αυτή ουδέποτε μέχρι σήμερα το έπραξε και, έτσι, ήδη εκ του λόγου αυτού, ουδέποτε νομιμοποιήθηκε, κατά το γράμμα του νόμου, στην άσκηση των πάσης φύσης ενδίκων μέσων κατά πρωτοφειλετών, συνοφειλετών και εγγυητών, αφού το στοιχείο αυτό αποτελεί ουσιώδη δικονομική προϋπόθεση της νομιμοποίησής της ως wannabe διαδόχου των κυπριακών τραπεζών στις αντίστοιχες πιστωτικές συμβάσεις. Αντί όμως αυτής της υποχρέωσής της, η Τράπεζα Πειραιώς, περιορίζεται κάθε φορά στο να προσκομίζει στα Δικαστήρια δικές της βεβαιώσεις, οι οποίες, πέραν της ανεπάρκειάς τους για τη νομιμοποίησή της, στερούνται προδήλως αξιοπιστίας, αφού προέρχονται από την ίδια, η οποία βεβαιώνει για τον εαυτό της την δήθεν ενεργητική της νομιμοποίηση. Έτσι, ακόμη και οι κυριολεκτικά αστείες αυτές «αυτοβεβαιώσεις», που υπογράφονται από την ίδια, με τις δικές της σφραγίδες και με τις υπογραφές των εκπροσώπων της, είναι ασαφείς και ως προς το ίδιο το περιεχόμενό τους, αφού αναφέρουν επί λέξει, ότι,… «Όπως προκύπτει από το τηρούμενο πλέον για την Τράπεζα Πειραιώς αρχείο».
Ποιος τηρεί, λοιπόν, για την Τράπεζα Πειραιώς, ποιο αρχείο;;;
Υπογράφει, μήπως, η Τράπεζα Πειραιώς, ότι τηρεί κάποιος άλλος το αρχείο της, χωρίς όμως αυτός ο άλλος να κατονομάζεται;;; Και ποιο είναι, εν τέλει, το τηρούμενο αυτό αρχείο;;; Είναι αυτό που περιέχεται στα μαγνητικά αρχεία (CD) που μνημονεύουν οι από 23.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες;;; Ή μήπως είναι κάποιο άλλο, που δεν προβλέπεται στις Συμβάσεις Μεταβίβασης και, έτσι, είναι προδήλως ανεπαρκές και αναξιόπιστο στα πλαίσια της απόδειξης της ενεργητικής της νομιμοποίησης, καθιστώντας, έτσι, αυτονόητους τους λόγους για τους οποίους δεν κατονομάζεται;;;
Κατόπιν όλων αυτών, δεν θα εκπλαγούμε αν, στο αμέσως επόμενο διάστημα, τα πινάκια του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, γεμίσουν με Αγωγές Αποζημίωσης και Μηνύσεις για Απάτη κατά της Τράπεζας Πειραιώς, από ενήμερους και κόκκινους πρωτοφει-λέτες, συνοφειλέτες και εγγυητές πιστωτικών συμβάσεων των κυπριακών τραπεζών.
Σύμφωνα με όσα προαναφέραμε, ο πυρήνας των ενστάσεων επί της ενεργητικής νομιμοποίησης της Τράπεζας Πειραιώς συνοψίζεται στα εξής: (α) Ουδέποτε υπήρξε άδεια της Τράπεζας Ελλάδος για τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης που συνήψαν οι κυπριακές τράπεζες με την Τράπεζα Πειραιώς και (β) Ουδέποτε μέχρι σήμερα απεδείχθη ότι, οι πιστωτικές συμβάσεις των κυπριακών τραπεζών, περιλαμβάνονται στον κατάλογο των σχέσεων που μεταβιβάστηκαν με τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης.
Έτσι, η Τράπεζα Πειραιώς, αναφερόμενη στις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης, ισχυρίζεται στα Δικαστήρια ότι αυτές καταρτίστηκαν κατόπιν Διατάγματος της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Δηλαδή, η Τράπεζα Πειραιώς, ισχυρίζεται ότι, ως ελληνική τράπεζα, υπάγεται δήθεν στην εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Και ότι, έτσι, υπογράφει συμβάσεις με βάση τα διατάγματα αυτής της κεντρικής τράπεζας του Ευρωσυστήματος, αντί της αντίστοιχης ελληνικής, ήτοι της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό, ότι, όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές τράπεζες υπάγονται αποκλειστικά στην εποπτεία της Τράπεζας Ελλάδος, όπως άλλωστε και τα εν Ελλάδι υποκαταστήματα τραπεζών που εδρεύουν σε άλλο κράτος μέλος, όπως εν προκειμένω και οι κυπριακές τράπεζες. Ακόμη, στις βεβαιώσεις που προσκομίζει στα Δικαστήρια, επαναλαμβάνει την ανακρίβεια, ότι, η συμμετοχή της ως συμβαλλομένης στις Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες, δήθεν εγκρίθηκε από την Τράπεζα Ελλάδος.
Προς απόδειξη, όμως, του σαθρού αυτού ισχυρισμού της, η Τράπεζα Πειραιώς επικαλείται την υπ’αριθ. 66/3/26.03.2013 απόφαση της ΕΠΑΘ, η οποία, όμως, είναι παντελώς αναρμόδια να εκδίδει εγκρίσεις για συναλλαγές που αφορούν τις από 26.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες.
Και, τέλος, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς οφείλει κάθε φορά να προσκομίζει στα Δικαστήρια τον μαγνητικό δίσκο (CD) που περιλαμβάνει τις σχέσεις που της μεταφέρθηκαν δυνάμει των από 26.03.2013 Συμβάσεων Μεταβίβασης, αυτή ουδέποτε μέχρι σήμερα το έπραξε και, έτσι, ήδη εκ του λόγου αυτού, ουδέποτε νομιμοποιήθηκε, κατά το γράμμα του νόμου, στην άσκηση των πάσης φύσης ενδίκων μέσων κατά πρωτοφειλετών, συνοφειλετών και εγγυητών, αφού το στοιχείο αυτό αποτελεί ουσιώδη δικονομική προϋπόθεση της νομιμοποίησής της ως wannabe διαδόχου των κυπριακών τραπεζών στις αντίστοιχες πιστωτικές συμβάσεις. Αντί όμως αυτής της υποχρέωσής της, η Τράπεζα Πειραιώς, περιορίζεται κάθε φορά στο να προσκομίζει στα Δικαστήρια δικές της βεβαιώσεις, οι οποίες, πέραν της ανεπάρκειάς τους για τη νομιμοποίησή της, στερούνται προδήλως αξιοπιστίας, αφού προέρχονται από την ίδια, η οποία βεβαιώνει για τον εαυτό της την δήθεν ενεργητική της νομιμοποίηση. Έτσι, ακόμη και οι κυριολεκτικά αστείες αυτές «αυτοβεβαιώσεις», που υπογράφονται από την ίδια, με τις δικές της σφραγίδες και με τις υπογραφές των εκπροσώπων της, είναι ασαφείς και ως προς το ίδιο το περιεχόμενό τους, αφού αναφέρουν επί λέξει, ότι,… «Όπως προκύπτει από το τηρούμενο πλέον για την Τράπεζα Πειραιώς αρχείο».
Ποιος τηρεί, λοιπόν, για την Τράπεζα Πειραιώς, ποιο αρχείο;;;
Υπογράφει, μήπως, η Τράπεζα Πειραιώς, ότι τηρεί κάποιος άλλος το αρχείο της, χωρίς όμως αυτός ο άλλος να κατονομάζεται;;; Και ποιο είναι, εν τέλει, το τηρούμενο αυτό αρχείο;;; Είναι αυτό που περιέχεται στα μαγνητικά αρχεία (CD) που μνημονεύουν οι από 23.03.2013 Συμβάσεις Μεταβίβασης με τις κυπριακές τράπεζες;;; Ή μήπως είναι κάποιο άλλο, που δεν προβλέπεται στις Συμβάσεις Μεταβίβασης και, έτσι, είναι προδήλως ανεπαρκές και αναξιόπιστο στα πλαίσια της απόδειξης της ενεργητικής της νομιμοποίησης, καθιστώντας, έτσι, αυτονόητους τους λόγους για τους οποίους δεν κατονομάζεται;;;
Κατόπιν όλων αυτών, δεν θα εκπλαγούμε αν, στο αμέσως επόμενο διάστημα, τα πινάκια του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, γεμίσουν με Αγωγές Αποζημίωσης και Μηνύσεις για Απάτη κατά της Τράπεζας Πειραιώς, από ενήμερους και κόκκινους πρωτοφει-λέτες, συνοφειλέτες και εγγυητές πιστωτικών συμβάσεων των κυπριακών τραπεζών.
Και, από αυτό το βήμα, σας δίνουμε την αποκλειστικότητα ότι το πάρτι έχει ήδη ξεκινήσει…
Η τελευταία φορά – από τις πολλές – που η Τράπεζα Πειραιώς χρεοκόπησε, ήταν η 02/12/2020, όταν αποφασίστηκε να οδηγηθεί σε «Μεταβατική Κρατικοποίηση» (έτσι το λέμε τώρα), επειδή αδυνατούσε να πληρώσει το ταπεινό ποσό των CoCos 165.000.000 ευρώ στο ελληνικό δημόσιο. Ας αναλογιστεί, λοιπόν, ο καθένας, τι έχει να γίνει με τις καραβιές των Δις των δανειακών χαρτοφυλακίων των κυπριακών τραπεζών…
Τα καλύτερα έρχονται !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου