Η καταδίκη για μίζα του «Σαλονικιού» Προέδρου, οι μιζαδόροι Έλληνες, η 17 Νοέμβρη και τα θύματα, οι Φαρισαίοι, ο Κουφοντίνας, ο Λιγνάδης και οι Δικαστές…
Τα μεγάλα κεφάλια της 17Ν που παραμένουν ασύλληπτα
Όταν άρχισε το ξήλωμα της «17Νοέμβρη» υπογράψαμε ένα πρωτοσέλιδο που έλεγε «Εγώ σκότωσα τον Μπάμπαλη» και εξηγούσαμε ότι μας ήρθε κάποιος και ήθελε να ανοίξει με αυτό το (προσυμφωνημένο) πρωτοσέλιδο την διαδικασία να παραδοθεί εκτελεστής στις αρχές για καλύτερη μεταχείριση. Ουδέν συνέβη ένθεν-κακείθεν… Ούτε συνελήφθη, ούτε παραδόθηκε και ζει εκείνος καλά και οι άνθρωποι της εξουσίας ακόμα καλύτερα…
Κατά την δίκη της «17 Νοέμβρη» ο εφέτης Νίκος Ζαΐρης οργισμένος από έδρας είπε φωναχτά ότι στο εδώλιο κάθονται μόνο κάποιοι και όχι οι σπουδαιότεροι από την τρομοκρατία και αυτοί οι σπουδαίοι μένουν στις βίλες τους στα διάφορα προάστια και κάνουν και καμία βόλτα στα δικαστήρια για να ελέγξουν τις εξελίξεις.
Επιλεκτική αμνηστία σε προστατευόμενους εγκληματίες
Το ίδιο ισχύει βέβαια με νόμους-χάρβαλα («σκούπα» τους ονομάζουν) με τους οποίους κάθε τόσο παρέχουν αμνηστία σε εγκληματίες κάθε είδους (οικονομικά, ναρκωτικά κλπ) για τους οποίους υπάρχουν “σκληροί νόμοι”, όπως για τον Κουφοντίνα…Ένα τέτοιο σκληρό νόμο καταργεί στην ουσία ένα τμήμα του Αρείου Πάγου για να δοθεί αμνηστία στα τραπεζικά εγκλήματα, πολλά από τα οποία έγιναν πάνω στο αίμα(κυριολεκτικά)θυμάτων… Καθώς λοιπόν ανήκουμε σε εκείνη (την μειοψηφία;) που πιστεύει ότι δικαστές και δημοσιογράφοι πρέπει να μην μετέχουν προσωπικά σε κανένα απολύτως πολιτικό κόμμα για το διάστημα, κατά το οποίο υπηρετούν στην εργασία -λειτούργημα, αλλά και να μην είναι υποψήφιοι για διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών μετά την αποχώρησή τους από το λειτούργημα, βλέπουμε με πολύ σκεπτικισμό τις διαμάχες πολιτικών, δικαστών και δημοσιογράφων για τον προνομιακό χώρο δράσης των μυστικών υπηρεσιών, δηλαδή την τρομοκρατία… Αριστεροί δικαστές μας καταδίκασαν πριν λίγα χρόνια με πολιτικά κριτήρια (δικαιωθήκαμε στην Ευρώπη) γιατί δεν μας θεωρούσαν (δικαίως…) αρκούντως αριστερούς σε υπόθεση με καθαρά πολιτικά, δικαστικά χαρακτηριστικά. Δεξιοί δικαστές μας καταδίκασαν με πολιτικά κριτήρια (ξαναδικαιωθήκαμε…) γιατί δεν μας θεωρούσαν (και δικαίως…) αρκούντως δεξιούς σε υπόθεση με καθαρά πολιτικά, δικαστικά χαρακτηριστικά…
Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών
Όλα τα κράτη στηρίζονται στις φανερές και μυστικές τους υπηρεσίες. ΟΛΑ! Και τα κομμουνιστικά και τα μη κομμουνιστικά. Και τα φασιστικά και τα ελεύθερα. Στις φανερές υπηρεσίες είναι οι κρατικές δομές. Αστυνομία, ένστολοι και λοιπά και λοιπά. Μην τρελαίνεστε λοιπόν με όσα ακούτε και διαβάζετε… Ανοίξτε κείμενα περί Φαρισαίων και υποκριτών. Από τα χριστιανικά μέχρι τα σκωπτικά και μέχρι τα… ρεπορτάζ.
Στις μυστικές, οι οποίες παράγουν εξίσου πολύτιμο έργο για τα κράτη, μπορεί να ανήκουν δικαστές, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, μηχανικοί, υπάλληλοι, ζητιάνοι, καλλιτέχνες, καθηγητές, μασόνοι, ξεμασόνοι κλπ.
Το κουβάρι της εγχώριας και διεθνούς διαφθοράς
Θα διαπιστώσετε ότι ο μάγκας ο «Σαλονικιός», ο Σαρκοζί ντε, κουνούσε -κατά Φαλσιανί- την λίστα Λαγκάρντ στον Γιώργο Παπανδρέου και σε Έλληνες πρωθυπουργούς, υπουργούς, επιχειρηματίες της διαπλοκής και δημοσιογράφους. Ύστερα έπαιρνε τη μπάλα ο Σόϊμπλε και μιλούσε για την διαφθορά στην Ελλάδα, αλλά την ίδια ώρα τους έκλεινε το μάτι και φυγάδευε τα λαδοτήρια Χριστοφοράκο, Καραβέλα, Φίσερ, Όσβαλντ κ.α. Ο μάγκας ο «Σαλονικιός» καταδικάστηκε στη Γαλλία για διαφθορά. Τα έπαιρνε από την πλουσιότερη επιχειρηματία - εταιρεία της Γαλλίας. Μαζί του καταδικάστηκαν ένας ανώτατος δικαστής και ένας δικηγόρος, γιατί μαζί οργάνωσαν το «κόλπο» και οι μυστικές υπηρεσίες (η καλή τους πλευρά…) τους τσάκωσαν με κασέτες κλπ. Τέτοια στην Ελλάδα είναι στην… ημερήσια διάταξη εδώ και χρόνια. Αλλά οι νόμοι οι σκληροί γι’ αυτά τα θέματα είναι ζυμαράκι…Τσοχατζόπουλος, λίγο Γιάννος, λίγο Μαντέλης. Οι «μάγκες» Έλληνες πολιτικοί, ατιμώρητοι από την “τυφλή” Ελληνική Δικαιοσύνη, αυτοί που είναι βουτηγμένοι στις μίζες και ξαπλωμένοι σε φορολογικούς παραδείσους, στη λίστα Λαγκάρντ (ονομαστικά), θα παραδίδουν μαθήματα για Δικαιοσύνη και ηθική, για Κουφοντίνα και Λιγνάδη; Έξεστιν…
Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν η Ελλάδα είναι και ο επίσημος διχασμός στη Δικαιοσύνη με θέμα επιλεκτικά 2-3 υποθέσεις. Και ο διχασμός θα οδηγήσει στην κατάργηση της ισοβιότητας των δικαστών και στην εκλογή τους με πολιτικά κριτήρια, όπως συμβαίνει π.χ. στις ΗΠΑ. Και ισοβιότητα και κομματική ταυτότητα δεν μπορούν να συμβαδίσουν γιατί θα δικάζουν και μη πιστούς στο Κόμμα τους. Οπότε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου