Του Παναγιώτη Τσιμπούκη
Δεν πίστευα στα μάτια μου, όταν διάβασα την διάταξη εκείνη της τροπολογίας του υπουργείου Δικαιοσύνης, στο νομοσχέδιο για τον Ευρωπαίο Εισαγγελέα, σύμφωνα με την οποία προβλέπονται ρυθμίσεις για το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως προς τον ανώτατο αριθμό των σελίδων των δικογράφων.
Η ρύθμιση για την οποία γίνεται λόγος είναι αυτή του άρθρου 24 του νομοσχεδίου που προβλέπει:
«Τα δικόγραφα των ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που κατατίθενται στο δικαστήριο, όπως και τα δικόγραφα προσθέτων λόγων και των παρεμβάσεων, δεν πρέπει, κατά κανόνα, να υπερβαίνουν τις τριάντα (30) σελίδες. Τα δικόγραφα των υπομνημάτων δεν πρέπει, κατά κανόνα, να υπερβαίνουν τις είκοσι (20) σελίδες».
Όλο το άρθρο αυτό του νομοσχεδίου πιστεύω ότι περιελήφθη από κάποιο λάθος ή κάποιοι έκαναν μεταξύ τους πλάκα και έγραψαν μια τροπολογία, έτσι για να περάσει η ώρα, η οποία τελικά κάτω από την πίεση του χρόνου και από αβλεψία, την συμπεριέλαβαν στο νομοσχέδιο.
Και δεν είναι μόνο αυτή η αναφορά για τον αριθμό των 30 και 20 σελίδων, που με κάνουν να πιστεύω ότι πρόκειται για μια πλάκα που ξέφυγε μέσα στο νομοσχέδιο είναι και άλλα σημεία τα οποία κάνουν λόγο για παζάρια δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων με τους δικηγόρους.
Κατ΄ αρχάς, να ξεκαθαριστεί ότι ανάλογες τροπολογίες φτάνουν στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπό την μορφή της «κονσέρβας». Δηλαδή, τα ενδιαφερόμενα Ανώτατα Δικαστήρια αποστέλλουν έτοιμο το κείμενο της τροπολογίας στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αφού προηγούμενα έχει προηγηθεί Διοικητική Ολομέλεια και έχει αποφασιστεί το τι θα σταλεί στο υπουργείο.
Στην συνέχεια κάποια ομάδα δικαστών, αναλαμβάνει την σύνταξη του κειμένου της τροπολογίας και ο ή η επικεφαλής του δικαστηρίου αποστέλλει το κείμενο στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Εκεί, οι νομικοί σύμβουλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης εισηγούνται (θεωρητικά πάντα) στον εκάστοτε υπουργό τη γνώμη τους επί της τροπολογίας και ο υπουργός που έχει τον τελικό λόγο και την πολιτική ευθύνη αποφασίζει αν θα κάνει ή όχι δεκτή την τροπολογία.
Εδώ όμως δεν είναι δυνατόν η Διοικητική Ολομέλεια του ΣτΕ, η οποία αποτελείται από έμπειρους δικαστές, αξιοπρεπείς ανθρώπους, με πλούσια νομομάθεια, εργατικούς, φιλότιμους, δίκαιους, αδέκαστους, με χίλια άλλα θετικά χαρίσματα, οι οποίοι γνωρίζουν λέξη προς λέξη όλα τα άρθρα του Συντάγματος και όλους τους νομοθετικούς Κώδικες και όλη τη νομοθεσία, που συμμετέχουν σε νομικά πάνελ που διοργανώνουν γνωστοί επιστημονικοί φορείς (όπως είναι το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου που διευθύνει ο πανεπιστημιακός δάσκαλος Σπύρος Φλογαΐτης), να συμφώνησαν για μια τέτοια ρύθμιση, που κάνει λόγο για αριθμό σελίδων στα δικόγραφα (αλήθεια με τι κριτήριο τέθηκε ο αριθμός 30 και όχι για παράδειγμα 31 που κερδίζει την πρωτοχρονιά στα καθιερωμένα οικογενειακά χαρτιά) και για άλλα θέματα.
Πρόκειται για μια διάταξη που βάζει τον εκάστοτε πρόεδρο του ΣτΕ και τους προέδρους των Τμημάτων να έρχονται μέσω των γραμματειών τους, σε καθεστώς παζαριού και διαπληκτισμών με τους δικηγόρους και να τους απειλούν με χρηματικά πρόστιμα, εάν δεν συμμορφωθούν εις τας υποδείξεις τους.
Αναλυτικά, η επίμαχη τροπολογία σε άλλο σημείο, προβλέπει ότι «σε περίπτωση ουσιώδους υπέρβασης του αριθμού αυτού (σ.σ.: 30 και 20 σελίδων), η Γραμματεία δύναται, κατόπιν συνεννοήσεως με τον πρόεδρο του αρμόδιου σχηματισμού (σ.σ.: Ολομέλεια και Τμήματα του ΣτΕ) να ζητήσει από τον πληρεξούσιο δικηγόρο να προσαρμόσει την έκταση του δικογράφου στα ανωτέρω δεδομένα, εντός προθεσμίας η οποία δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα».
Σε περίπτωση που μια πολυσέλιδη (άνω των 30 σελίδων) αίτηση ακύρωσης, περιλαμβάνει αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής και αίτημα προσωρινής αναστολής η οποία παράλληλα αφορά, για παράδειγμα, περιοριστικά μέτρα μικρής χρονικής διάρκειας για τον COVID-19 ή το lockdown, κ.λπ., τότε το ΣτΕ θα δώσει, προθεσμία ενός μηνός στον δικηγόρο για να προσαρμόσει το δικόγραφο έως τις 30 σελίδες; Και να επιληφθεί το ΣτΕ της αίτησης ακύρωσης ένα μήνα μετά και αφού έχουν λήξει τα περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί;
Και εάν λόγω του επειγόντως χαρακτήρα που έχει η αίτηση ακύρωσης το ΣτΕ προχωρήσει και εκδώσει προσωρινή διαταγή ή αναστολή ή απόφαση, θα επιβληθεί πρόστιμο στο δικηγόρο χωρίς να έχουν περάσει οι 30 ημέρες και χωρίς προηγούμενα να έχει προλάβει η Γραμματεία να μεταφέρει το αίτημα του προέδρου της για μείωση των σελίδων;
Δηλαδή, πέρα από το παζάρι, επιβραδύνει ακόμα περισσότερο κατά ένα μήνα η ήδη βεβαρυμμένη κατάσταση απονομής της Δικαιοσύνης στο ΣτΕ, με την σφραγίδα των ίδιων των δικαστών, καθιστώντας ατομικά συνένοχους τους ίδιους –μέσω νομοθετικής διάταξης- στο χρονίζων αυτό πρόβλημα. Με άλλα λόγια, αντί το ΣτΕ να ενσκήψει πάνω στο πρόβλημα των καθυστερήσεων το επαυξάνει.
Στην συνέχεια, εάν ο δικηγόρος δεν προσαρμοστεί στην υπόδειξη αυτή, τότε «το δικαστήριο, με την απόφαση που εκδίδεται επί της υπόθεσης, μπορεί να του επιβάλλει χρηματική κύρωση, το ύψος της οποίας δεν δύναται να υπερβαίνει το τριπλάσιο της δικαστικής δαπάνης, που προβλέπεται για τη σύνταξη του εισαγωγικού δικογράφου».
Με άλλα λόγια στους δικηγόρους οι οποίοι δεν θα συμμορφωθούν και θα τους επιβληθεί πρόστιμο, για παράδειγμα, των 1.000 ευρώ, πιστεύει κανείς ότι θα τρομάξουν, αφού το πρόστιμο ή θα το μετακυλήσουν στον πελάτη τους ή θα το πληρώσουν οι ίδιοι, αφού οι αμοιβές τους δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες (σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κατά πολύ πάνω των ποινικολόγων).
Στο μεταξύ όμως, ο δικηγόρος θα έχει κάνει ήδη το «κομμάτι του» στον πελάτη του, λέγοντας ότι κατέθεσε αίτηση ακύρωσης 100 σελίδων που έχει στοιχεία τα οποία δεν μπορεί να τα ανατρέψουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ανεξάρτητα εάν από τις 100 αυτές σελίδες στις 85 οι δικηγόροι αντιγράφουν και επικολλούν νομοθετικά κείμενα για να δημιουργήσουν μπούγιο.
Δεν πρέπει να παραληφθεί ότι υπάρχουν δικηγόροι (ευτυχώς είναι μικρός ο αριθμός τους) οι οποίοι στις αιτήσεις ακύρωσης περιλαμβάνουν τεράστια νομοθετικά κείμενα, καθιστώντας τα δικόγραφα μεγάλα σε έκταση, κάτι που αποτελεί στοιχείο εντυπωσιασμού για τον πελάτη τους.
Αλλά και στο κάτω κάτω προβληματίστηκε κανείς εάν οι δικαστικοί υπάλληλοι, πλέον του φόρτου εργασίας και του μεγάλου αριθμού των κενών οργανικών θέσεων που υπάρχει στο ΣτΕ εδώ και πολλά χρόνια, θα μπορούν να σηκώσουν το βάρος αυτό. Δηλαδή, να κυνηγούν τους δικηγόρους να μειώσουν τις σελίδες, να διαπληκτίζονται μαζί τους, να ζητά ο δικηγόρος να δει τον πρόεδρο του Τμήματος, να του λέει η γραμματέας ότι δεν μπορεί τώρα να σας δεχθεί είναι σε διάσκεψη και ο εκνευρισμός να κορυφώνεται και η όλη τρέχουσα δουλεία των Γραμματειών –που δεν είναι λίγοι- να παραμένει πίσω και κάποιες προθεσμίες κοινοποίησης να τρέχουν, κάποιοι άλλοι δικηγόροι να διαμαρτύρονται γιατί δεν εξυπηρετούνται και πάει λέγοντας ο πανικός.
Δεν ανατέθηκε το θέμα της επίλυσης των σελίδων ούτε καν σε κάποιο σύμβουλο Επικρατείας, αλλά μεταφέρεται το βάρος στους δικαστικούς υπαλλήλους για να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά και οι ίδιοι οι δικαστές να μείνουν στο απυρόβλητο. Φυσικά, το νομοσχέδιο αυτό έχει και άλλα «διαμάντια» για το ΣτΕ αλλά δεν είναι αυτής της στιγμής.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου