Με αφορμή το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS, πολλοί φίλοι με ρωτάνε τι εστί Πισσαρίδης.
Η απάντηση είναι απλή : ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ !!!
Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας γκουρού της οικονομίας, ο οποίος, εν έτει 2013, κληθείς να εισφέρει την βραβευμένη με Νόμπελ επιστημοσύνη του στην υπηρεσία της διάσωσης της κυπριακής οικονομίας, αποφάνθηκε, ότι, μοναδική επιλογή για την έξοδο της Κύπρου από τα μνημόνια ήταν το κούρεμα, δλδ η ληστεία, των τραπεζικών καταθέσεων.
Έτσι, λοιπόν, όπως ενδεικτικά μπορείτε να διαβάσετε στην φωτό, σε μια από τις πανομοιότυπες, εκατοντάδες χιλιάδες καταστάσεις καταθετικών λογαριασμών των κυπριακών τραπεζών και, εν προκειμένω, αυτή της Λαϊκής Τράπεζας, της 22/05/2013, έναντι καταθέσεων 4.652.474,47€, η πρόταση Πισσαρίδη κούρεψε, δλδ λήστεψε, το λεγόμενο ποσό απομείωσης των 4.552.474,57€ και άφησε, στον συγκεκριμένο καταθέτη του παραδείγματος, μόνο το εγγυημένο υπόλοιπο καταθέσεων των 100.000€.
Ήτοι, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η σοφία Πισσαρίδη μεταφράστηκε σε κούρεμα καταθέσεων 98% !!!
Για να καταλάβει όμως και ο τελευταίος αναγνώστης τι σημαίνει κούρεμα καταθέσεων, ας δούμε πρώτα τι είναι οι καταθέσεις. Κατά την πάγια, λοιπόν, νομολογία ΑΠ, η τραπεζική κατάθεση είναι δάνειο του καταθέτη προς την τράπεζα. Ήτοι, στην συμβατική σχέση της τραπεζική κατάθεσης, ο καταθέτης είναι πιστωτής και η τράπεζα δανειολήπτης. Το ίδιο δε ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά και στην συντριπτική πλειοψηφία των τρίτων χωρών.
Με αυτή, λοιπόν, την εισαγωγή, ας προσπαθήσουμε τώρα να αντιληφθούμε τον βαθμό εγκληματικότητας της πρότασης Πισσαρίδη για την Κύπρο, το 2013, τότε που για την διάσωση της οικονομίας και την έξοδο της μεγαλονήσου από τα μνημόνια, υπήρχαν στο τραπέζι τρεις επιλογές :
1. Το κούρεμα των δανείων φυσικών και νομικών προσώπων, χωρίς κούρεμα καταθέσεων.
2. Το κούρεμα των δανείων φυσικών και νομικών προσώπων, με αντίστοιχο κούρεμα καταθέσεων.
3. Το κούρεμα μόνο των καταθέσεων φυσικών και νομικών προσώπων, χωρίς αντίστοιχο κούρεμα δανείων.
Στην πρώτη περίπτωση, θα ήταν κερδισμένοι δανειολήπτες και καταθέτες και θα είχε ζημιωθεί μόνον μα χρεοκοπημένη χούφτα κυπρίων τραπεζιτών, όμοιοι με τους συναδέλφους τους στην Ελλάδα.
Στην δεύτερη περίπτωση, θα ήταν κερδισμένοι δανειολήπτες και τράπεζες και θα είχαν ζημιωθεί μόνον οι καταθέτες που διέθεταν, ανά τράπεζα, πιστωτικά υπόλοιπα καταθέσεων άνω των 100.000€.
Στην Τρίτη περίπτωση, θα ήταν κερδισμένες μόνον οι τράπεζες και θα είχαν ζημιωθεί καταθέτες και δανειολήπτες.
Στην δεύτερη περίπτωση, θα ήταν κερδισμένοι δανειολήπτες και τράπεζες και θα είχαν ζημιωθεί μόνον οι καταθέτες που διέθεταν, ανά τράπεζα, πιστωτικά υπόλοιπα καταθέσεων άνω των 100.000€.
Στην Τρίτη περίπτωση, θα ήταν κερδισμένες μόνον οι τράπεζες και θα είχαν ζημιωθεί καταθέτες και δανειολήπτες.
Με τις τρεις λοιπόν αυτές επιλογές στο τραπέζι, η σοφία του νομπελίστα Πισσαρίδη απεφάνθη ρητά, κατηγορηματικά, αβίαστα και, κυρίως, αδίστακτα, ότι, έπρεπε να υιοθετηθεί η τρίτη επιλογή, κατά την οποία, τη κρίση της χρεοκοπίας του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, θα την πλήρωναν οι πάντες όλοι, πλην τραπεζών.
Έτσι, λοιπόν, ο φίλος μου που πλήρωσε την σοφία Πισσαρίδη με 4.552.474,57€, βρέθηκε, ταυτόχρονα, να χρωστάει στην ίδια, αλλά και σε άλλες κυπριακές τράπεζες, τα επιχειρηματικά του δάνεια. Γιατί, σε κάθε περίπτωση, όταν δανειολήπτης είναι η τράπεζα, έχει την πολυτέλεια να μπορεί να κουρεύει τα δάνεια που οφείλει στους καταθέτες της, ακόμη και κατά 98%. Στην περίπτωση αυτή, η σοφία Πισσαρίδη, έχει εξαιρέσει τον Ηθικό Κίνδυνο από το savoir vivre των καλών τραπεζικών πρακτικών και του κώδικα δεοντολογίας. Όταν, όμως, δανειολήπτης είναι ο Πολίτης, το νοικοκυριό και η κάθε επιχείρηση – πλην Πηλαδάκηδων – τότε η σοφία Πισσαρίδη βαφτίζει το κούρεμα των δανείων ως πράξη ανήθικη και εγκληματική και τον δανειολήπτη ως δήθεν στρατηγικό κακοπληρωτή και μπαταχτσή.
Αυτό, λοιπόν, το οικονομικό έγκλημα, που μόλις αναλύσαμε, ήταν το 1ο Σχέδιο Πισσαρίδη, το οποίο, για καλή μας τύχη, εφαρμόστηκε μόνο στην Κύπρο. Σήμερα, όμως, στην Ελλάδα, η λεγόμενη Επιτροπή Σοφών, εισηγείται την ελληνική βερσιόν του Σχεδίου Πισσαρίδη, ήτοι το Σχέδιο Πισσαρίδη Νο 2. Το οποίο, σε αντίθεση με το πρώτο της Κύπρου, επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καταθέσεις προς κούρεμα, μεγαλύτερες των 100.000€, αφού, κατά την ΤτΕ, το 97% των ελληνικών καταθέσεων είναι μικρότερες, όχι των 100.000€, αλλά των 10.000€, στην Ελλάδα του 2021 και των 200 ετών από την ανεξαρτησία, με τις ευλογίες του νέου Πτωχευτικού Νόμου, θα κουρέψει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, θέσεις εργασίας, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κινητές και ακίνητες περιουσίες, ζωές και αξιοπρέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου