ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ" ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Στο όριο της ανέχειας βρίσκεται ένας στους δύο ανέργους !!!
Κατά 149% (!) αυξήθηκε το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων και της κρίσης, με τους ανέργους να παραμένουν στο «καναβάτσο της κοινωνίας», σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ενδιάμεση έκθεση για την ελληνική οικονομία του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, το ποσοστό φτώχειας αφορά το «ποσοστό του πληθυσμού το οποίο λαμβάνει εισόδημα μικρότερο από το 60% του διάμεσου εισοδήματος της οικονομίας». Ομως, όταν το διάμεσο εισόδημα μειώνεται ραγδαία, όπως συνέβη στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, ο δείκτης δεν μπορεί να εντοπίσει το ποσοστό της μετατόπισης του πληθυσμού στο «κατώφλι της φτώχειας». Για τον λόγο αυτόν οι επιστήμονες του ΙΝΕ παρουσίασαν ακόμα έναν δείκτη, που δείχνει το ποσοστό αυτό με σταθερό έτος βάσης το 2008.
Σύμφωνα με αυτή τη μέτρηση, μεταξύ των ετών 2010 και 2018 το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε κατά 149% και έφτασε στο 47,5% του πληθυσμού!
Πρόβλημα
Το πιο έντονο πρόβλημα αντιμετωπίζει ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κατάσταση ανεργίας. Συγκεκριμένα, στο όριο της ανέχειας βρίσκεται το 43,3% των ανέργων (περισσότεροι από τέσσερις στους 10), το 24,7% του μη ενεργού πληθυσμού (άτομα που έχουν εγκαταλείψει τις προσπάθειες επαναφοράς στην αγορά εργασίας), το 21,8% των μη μισθωτών εργαζομένων (ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες) και το 11% των μισθωτών. Το μικρότερο ποσοστό παρουσιάζεται στους συνταξιούχους, με μόλις 8,7%.
Ένας εξίσου σημαντικός δείκτης φτώχειας είναι αυτός που αποτυπώνει την κατάσταση της υλικής στέρησης των νοικοκυριών (αφορά όσα δεν μπορούν να αποκτήσουν τέσσερα και πλέον αγαθά ή υπηρεσίες που θεωρούνται απαραίτητα, όπως για παράδειγμα η θέρμανση, η διατροφή που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, η πληρωμή μιας εβδομάδας διακοπών και η αντιμετώπιση έκτακτων δαπανών).
Το ποσοστό αυτό έφτασε στο 22,4% το 2016 για να μειωθεί στο 21,1% το 2017 και στο 16,7% το 2018, παραμένοντας όμως σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από την προ κρίσης περίοδο (το 2009 ήταν στο 11%). «Το ποσοστό φτώχειας» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του ΙΝΕ «αυξήθηκε ραγδαία κατά τη διάρκεια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης και των πολιτικών λιτότητας, ενώ παρουσίασε φθίνουσα τάση το διάστημα 2016-2018, όταν η οικονομία εμφάνισε τάσεις σταθεροποίησης και ήπιας ανάκαμψης».
Στο όριο της ανέχειας βρίσκεται ένας στους δύο ανέργους !!!
Κατά 149% (!) αυξήθηκε το ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων και της κρίσης, με τους ανέργους να παραμένουν στο «καναβάτσο της κοινωνίας», σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ενδιάμεση έκθεση για την ελληνική οικονομία του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, το ποσοστό φτώχειας αφορά το «ποσοστό του πληθυσμού το οποίο λαμβάνει εισόδημα μικρότερο από το 60% του διάμεσου εισοδήματος της οικονομίας». Ομως, όταν το διάμεσο εισόδημα μειώνεται ραγδαία, όπως συνέβη στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, ο δείκτης δεν μπορεί να εντοπίσει το ποσοστό της μετατόπισης του πληθυσμού στο «κατώφλι της φτώχειας». Για τον λόγο αυτόν οι επιστήμονες του ΙΝΕ παρουσίασαν ακόμα έναν δείκτη, που δείχνει το ποσοστό αυτό με σταθερό έτος βάσης το 2008.
Σύμφωνα με αυτή τη μέτρηση, μεταξύ των ετών 2010 και 2018 το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε κατά 149% και έφτασε στο 47,5% του πληθυσμού!
Πρόβλημα
Το πιο έντονο πρόβλημα αντιμετωπίζει ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κατάσταση ανεργίας. Συγκεκριμένα, στο όριο της ανέχειας βρίσκεται το 43,3% των ανέργων (περισσότεροι από τέσσερις στους 10), το 24,7% του μη ενεργού πληθυσμού (άτομα που έχουν εγκαταλείψει τις προσπάθειες επαναφοράς στην αγορά εργασίας), το 21,8% των μη μισθωτών εργαζομένων (ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες) και το 11% των μισθωτών. Το μικρότερο ποσοστό παρουσιάζεται στους συνταξιούχους, με μόλις 8,7%.
Ένας εξίσου σημαντικός δείκτης φτώχειας είναι αυτός που αποτυπώνει την κατάσταση της υλικής στέρησης των νοικοκυριών (αφορά όσα δεν μπορούν να αποκτήσουν τέσσερα και πλέον αγαθά ή υπηρεσίες που θεωρούνται απαραίτητα, όπως για παράδειγμα η θέρμανση, η διατροφή που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, η πληρωμή μιας εβδομάδας διακοπών και η αντιμετώπιση έκτακτων δαπανών).
Το ποσοστό αυτό έφτασε στο 22,4% το 2016 για να μειωθεί στο 21,1% το 2017 και στο 16,7% το 2018, παραμένοντας όμως σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από την προ κρίσης περίοδο (το 2009 ήταν στο 11%). «Το ποσοστό φτώχειας» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του ΙΝΕ «αυξήθηκε ραγδαία κατά τη διάρκεια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης και των πολιτικών λιτότητας, ενώ παρουσίασε φθίνουσα τάση το διάστημα 2016-2018, όταν η οικονομία εμφάνισε τάσεις σταθεροποίησης και ήπιας ανάκαμψης».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου