Στο θέμα του Συντάγματος, διαπιστώνεται αμέσως πως αποτελεί μία αγωνιώδη προσπάθεια διατήρησης του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος – το οποίο θέλει να νομιμοποιήσει τις εγκληματικές του ενέργειες, επικαλούμενο κάθε φορά την κατ’ επίφαση αριστερά. Το ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, που πρόδωσε τόσο την Ελλάδα, όσο και την ιδεολογία του. Το γεγονός αυτό φαίνεται σε όλες τις επιτροπές της Βουλής, όπου η ΝΔ αιτιολογεί το ξεπούλημα ή όλα τα άλλα μέτρα που υιοθετεί κατ’ εντολή των επιτηρητών της χώρας, λέγοντας μονότονα πως το ίδιο έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ – σαν να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα! Αυτό που χρειάζεται όμως η Ελλάδα δεν είναι η επανάληψη του ίδιου πειράματος για πολλοστή φορά, με τα ίδια σάπια υλικά, περιμένοντας ανόητα ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, αλλά ένας νέος τρόπος οργάνωσης του κράτους.
Εισήγηση
Θα ξεκινήσω την τελευταία ομιλία μου για την κατ’ επίφαση αναθεώρηση του Συντάγματος, με δύο γεγονότα που αναδεικνύουν το σκοτεινό αληθινό πρόσωπο μίας κυβέρνησης που, ενώ συνέβαλλε τα μέγιστα στη χρεοκοπία της χώρας μας, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν είναι δυστυχώς μόνο οικονομική, αλλά επί πλέον πολιτική, πολιτιστική, ηθική και κοινωνική, έχει την απίστευτη αμετροέπεια να ισχυρίζεται σήμερα πως διαθέτει τις ικανότητες να μας διασώσει!
Χωρίς καμία διάθεση κινδυνολογίας δε, θα σας επιστήσω την προσοχή στο ότι το Έθνος μας, εάν συνεχιστεί αυτή η καταστροφική πολιτική, τόσο η οικονομική, όσο και η γεωπολιτική, θα απειληθεί πολύ σοβαρά με τον αφανισμό του.
Το πρώτο αφορά τις ακραίες αντιλήψεις της κυβέρνησης, κρίνοντας αφενός μεν από τη δημιουργία του Επιτελικού Κράτους και τα συνεχή νομοσχέδια με τις δεκάδες τροποποιήσεις της τελευταίας στιγμής με την επίκληση του κατεπείγοντος, αφετέρου από τη απαράδεκτη, ανερυθρίαστα αντιδημοκρατική συμπεριφορά του βασικού εισηγητή της, απέναντι σε ένα μέλος και σε ένα κόμμα της ελληνικής Βουλής.
Το δεύτερο έχει σχέση με τον προϋπολογισμό, με τον οποίο φαίνεται καθαρά πως έχει την πρόθεση να συνεχίσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας – ενώ ταυτόχρονα δρομολογεί από τις αρχές του 2020 το ξεπούλημα της ιδιωτικής, με τους δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς που θα διενεργήσουν οι αφελληνισμένες τράπεζες.
Εκείνες οι τράπεζες που σχεδιάζει επί πλέον να προικίσει ξανά όχι με τα 9 δις € που είχε ανακοινώσει για το σχέδιο Ηρακλής, αλλά με 12 δις € – διαπιστώνοντας πως οι Έλληνες έχουν πια συνθηκολογήσει και αποδέχονται τα πάντα με σκυφτό το κεφάλι.
Δυστυχώς, όπως διαπιστώσαμε κατά τη συζήτηση του απολογισμού του 2017, η κυβέρνηση πιστεύει απόλυτα λανθασμένα πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ούτε το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος, ούτε το μοναδικό στην ιστορία κόκκινο ιδιωτικό – αλλά οι επενδύσεις και μάλιστα οι ξένες, παρά το ότι γνωρίζει πως ποτέ δεν ξεπέρασαν το 2% του ΑΕΠ έναντι σχεδόν 25% των εγχωρίων.
Πιστεύει δηλαδή στην προσφορά, όταν ακόμη και ένα μικρό παιδί γνωρίζει, το αργότερο μετά τη Μεγάλη Ύφεση στις ΗΠΑ το 1930 ότι, η ζήτηση είναι αυτή που μπορεί να διασώσει μία χώρα, από τη στιγμή εκείνη και μετά που έχει βυθιστεί στην ύφεση.
Ειδικότερα η ανταγωνιστική με τις γύρω χώρες φορολογία και οι δημόσιες επενδύσεις, έτσι ώστε να υπάρξουν δουλειές, να δημιουργηθεί εγχώρια ζήτηση και να ακολουθήσει ο ιδιωτικός τομέας – πόσο μάλλον όταν η ξένη ζήτηση είναι όνειρο θερινής νύχτας, αφενός μεν επειδή η ΕΕ οδηγείται ξανά σε ύφεση, αφετέρου λόγω του ότι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας έχει χαθεί, παρά την κατακόρυφη μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος, εξαιτίας του ότι οι εγχώριες επενδύσεις μειώθηκαν πολύ περισσότερο.
Αναφέρει λοιπόν, με την υπερηφάνεια του αδαή ή του δουλοπρεπή, πως το δημόσιο θα εισπράξει το 2020 ένα ποσόν της τάξης 2,44 δις € από τις ιδιωτικοποιήσεις που θα δρομολογήσει το ΤΑΙΠΕΔ – χωρίς όμως να μας λέει πως το ΤΑΙΠΕΔ είναι μία ξένη επιχείρηση, ένας σύνδικος πτώχευσης των δανειστών, με την εντολή να ξεπουλήσει αυτά που του έχει μεταβιβάσει η Ελλάδα, χωρίς καν να εκτιμήσει την αξία τους.
Λιμάνια, μαρίνες, ενεργειακές εταιρείες, κοιτάσματα φυσικού αερίου, νερά, ηλεκτρισμό, αυτοκινητοδρόμους όπως την Εγνατία, τραίνα, λαχεία, ραδιοσυχνότητες, τράπεζες, ακίνητα και ότι άλλο διαθέτει η Ελλάδα – ενώ τα έσοδα θα οδηγηθούν στο εξωτερικό, στραγγαλίζοντας ακόμη περισσότερο τη ρευστότητα της Οικονομίας μας.
Η κυβέρνηση δεν διστάζει ακόμη και να δημιουργήσει μία αγορά χρηματιστηριακών παραγώγων στον τομέα της ενέργειας, παρά το ότι θα πρέπει να γνωρίζει ότι, ακριβώς αυτά τα παράγωγα χρεοκόπησαν την Καλιφόρνια – την πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, η οποία ξεπερνάει τη Μ. Βρετανία.
Έτσι φυσικά θα έχει η Ελλάδα ανάπτυξη – αλλά τέτοια που δεν θα ωφελήσει καθόλου τους Έλληνες. Αντίθετα, θα τους οδηγήσει στον αφανισμό, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής – αφού οι νέοι ιδιοκτήτες της χώρας θα έχουν κάθε συμφέρον να απασχολούν φθηνούς ξένους μετανάστες, οι οποίοι ήδη κατακλύζουν την Ελλάδα με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, αφού οι μεταναστευτικές ροές έχουν αυξηθεί κατά 200% από τότε που ανέλαβε.
Στο θέμα τώρα του Συντάγματος, διαπιστώνεται αμέσως πως αποτελεί μία αγωνιώδη προσπάθεια διατήρησης του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος – το οποίο θέλει να νομιμοποιήσει τις εγκληματικές του ενέργειες, επικαλούμενο κάθε φορά την κατ’ επίφαση αριστερά. Το ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, που πρόδωσε τόσο την Ελλάδα, όσο και την ιδεολογία του.
Το γεγονός αυτό φαίνεται σε όλες τις επιτροπές της Βουλής, όπου η ΝΔ αιτιολογεί το ξεπούλημα ή όλα τα άλλα μέτρα που υιοθετεί κατ’ εντολή των επιτηρητών της χώρας, λέγοντας μονότονα πως το ίδιο έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ – σαν να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα! Ακόμη δε και ο κ. Δραγασάκης το πιστοποίησε, λέγοντας στην επιτροπή του αναπτυξιακού πως η ΝΔ αντέγραψε το αναπτυξιακό της νομοσχέδιο από το ΣΥΡΙΖΑ!
Αυτό που χρειάζεται όμως η Ελλάδα δεν είναι η επανάληψη του ίδιου πειράματος για πολλοστή φορά, με τα ίδια σάπια υλικά, περιμένοντας ανόητα ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, αλλά ένας νέος τρόπος οργάνωσης του κράτους. Ο τρόπος αυτός θα πρέπει να στηρίζεται στους εξής πέντε βασικούς άξονες:
(α) Σε μια ισχυρή και σταθερή εκτελεστική εξουσία.
(β) Σε μια ανεξάρτητη και ισχυρή Βουλή που θα απεικονίζει αριθμητικά τις ακριβείς ιδεολογικές αντιλήψεις των Πολιτών.
(γ) Σε μια πραγματικά ανεξάρτητη και αυτοελεγχόμενη δικαιοσύνη.
(δ) Σε μια ισχυρότατη και ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση και
(ε) Στην άμεση συμμετοχή των πολιτών σε όλες τις εξουσίες.
Σε ότι αφορά το πρώτο, εάν διενεργήσουμε μια δημοσκόπηση ή ένα δημοψήφισμα, θα διαπιστώσουμε πως οι Έλληνες Πολίτες προτιμούν την προεδρική δημοκρατία
Σε ότι αφορά το δεύτερο, η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι υπέρ της απλής αναλογικής.
Σε ότι αφορά το τρίτο, κυριολεκτικά οι πάντες θέλουν μια πραγματικά και όχι μόνο στα λόγια ανεξάρτητη και ισχυρή δικαιοσύνη.
Σε ότι αφορά το τέταρτο, στο οποίο θα αναφερθούμε στη συνέχεια, όλοι επιθυμούν μια ισχυρή και ανεξάρτητη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τέλος, σε ότι αφορά το πέμπτο και σημαντικότερο, τη συμμετοχή δηλαδή των πολιτών στη διακυβέρνηση της χώρας, είναι απαίτηση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας – η οποία γνωρίζει πια πως είναι ο μοναδικός τρόπος για να ανακάμψει η Ελλάδα και να μη χρεοκοπήσει ποτέ ξανά.
Εάν δρομολογηθούν όλα αυτά, σωστά και μεθοδικά, η Ελλάδα δεν θα ανακτήσει μόνο την εθνική της κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την ελευθερία και την υπερηφάνεια της, δεν θα επιστρέψουν μόνο τα παιδιά μας στην πατρίδα τους συμβάλλοντας στην ανοικοδόμηση της, αλλά θα εξελιχθεί στην ωραιότερη, στην πλουσιότερη και στην πιο ευτυχισμένη χώρα του πλανήτη – κάτι που σίγουρα οφείλουμε στους προγόνους μας που μας κληροδότησαν έναν μοναδικό στην ιστορία πολιτισμό, αλλά και στα παιδιά μας που τα καταδικάσαμε σε μία οδύνη δίχως τέλος, λόγω της απίστευτης ανευθυνότητας μας τα τελευταία σαράντα χρόνια...
ΠΗΓΗ-ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου