Αλ6, Η ΕΛΠΙΔΑ ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΕ !!! ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΤΥΧΗ, ΕΙΝΑΙ .... Μ@#ΝΑΡΑ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Οι εθνικές εκλογές 2019 θα είναι κάτι σαν την δίκη της Φρύνης ....

Η Φρύνη γεννήθηκε το 365 πΧ στις Θεσπιές Βοιωτίας και ξεκίνησε να εργάζεται σκληρά, σε πολύ μικρή ηλικία, για να βοηθήσει την οικονομικά αδύναμη οικογένειά της. 

Όπως και η Ελπίδα.

Μεγαλώνοντας, η Φρύνη, έγινε πολύ φιλόδοξη και τόλμησε, όπως και η Ελπίδα, να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη στην Αθήνα. Πολύ σύντομα, όμως, άρχισε να ασκεί εκεί το επάγγελμα της εταίρας. Έτσι, δεν άργησε να γίνει γνωστή στους εύπορους και τους καλλιτεχνικούς κύκλους της πόλης. Ήταν πάντα προσκεκλημένη στα σπουδαιότερα συμπόσια της εποχής, τις περισσότερες φορές με σκοπό να συνευρεθεί με πολλούς, σημαντικούς άνδρες της πόλης. Εργένηδες και παντρεμένους. 

Κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στα κάλη της. Μοναδική εξαίρεση υπήρξε ο φιλόσοφος Ξενοκράτης. Όπως, καλή ώρα, ο Σόιμπλε με την Ελπίδα.  

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Διογένη τον Λαέρτιο, η Φρύνη στοιχημάτισε κάποτε να αποπλανήσει τον Ξενοκράτη. Έτσι, ένα βράδυ, τον επισκέφτηκε στην οικία του, λέγοντας ότι, δήθεν, την κυνηγούν κακοποιοί. Κάτι σαν την διαπλοκή και τους τραπεζίτες, που έλεγε η Ελπίδα ότι την κυνηγούσαν με τα μνημόνια που ήθελε κάποτε να σκίσει. 

Όμως, όταν η Φρύνη του την έπεσε, ο ανέραστος Ξενοκράτης δεν ενέδωσε. 

Φτυσός ο Σόιμπλε, αυτός ο Ξενοκράτης. 

Χάνοντας, λοιπόν, το στοίχημα, η Φρύνη, έκανε μια ιστορική κωλοτούμπα και αρνήθηκε να το πληρώσει, ισχυριζόμενη ότι στοιχημάτισε να νικήσει άνθρωπο και όχι ένα ανέραστο άγαλμα, σαν τον Ξενοκράτη. Την ίδια κωλοτούμπα που έκανε και η Ελπίδα, παρότι στάθηκε πιο τυχερή από την Φρύνη, αφού κέρδισε το δικό της στοίχημα. Αυτό του δημοψηφίσματος.

Η Φρύνη δεν ήταν μόνο μουνάρα. Ήταν, ταυτόχρονα, καλλιεργημένη, έξυπνη και με ιδιαίτερο χιούμορ. Και υπήρξε μία ιδιαίτερη περίπτωση, ιδιόρρυθμης εταίρας, που ενώ επεδίωκε να προκαλεί και να καυλώνει τους πολλούς, καθόταν μόνο στις ελίτ. Μάλιστα, από τους πελάτες που της έκαναν κλικ, λέγεται ότι έπαιρνε ελάχιστα χρήματα, ενώ σήκωνε ολόκληρες περιουσίες από τους φλώρους και τους ξενέρωτους. Δηλαδή, η Φρύνη, έβγαινε στην βίζιτα με ολιστικό σχέδιο και με σαφώς ταξικό πρόσημο και κοινωνικά αντανακλαστικά.

Κατάλαβες τώρα Αλ6, γιατί οι καυλιάρηδες Έλληνες νοικοκυραίοι, ενδόμυχα και υποσυνείδητα, αγαπάνε Ελπίδα ;;;

Κάποτε, μάλιστα, λέγεται ότι, η Φρύνη, συνευρέθηκε με τον φιλόσοφο Διογένη τον Σινωπέα, αλλά αρνήθηκε να του πάρει τα λεφτά που της προσέφερε, καθώς, όπως έλεγε, την καύλωνε το μυαλό του. Τέτοιες καύλες δεν έβγαλε ακόμη η Ελπίδα, όμως, υπάρχει ακόμη χρόνος μέχρι τις εθνικές εκλογές, Αλ6.  

Μιαν άλλη φορά, σε έναν εορτασμό, προς τιμήν του Ποσειδώνα, στην Ελευσίνα, η Φρύνη τα πέταξε όλα, ξεγυμνώθηκε μπροστά στα εκστασιασμένα πλήθη και, αφού έλυσε τα μαλλιά της, περπάτησε ολόγυμνη προς τη θάλασσα. Λέγεται, μάλιστα, πως ο ζωγράφος Απελλής εμπνεύστηκε από εκείνη την ημέρα το περίφημο έργο του «Αφροδίτη Αναδυόμενη». Επίσης, η Φρύνη πόζαρε και ως μοντέλα, για το διάσημο άγαλμα του Πραξιτέλη, γνωστό ως «Αφροδίτη της Κνίδου». 

Κατάλαβες τώρα Αλ6, γιατί δεν συνιστά ομοφοβία και σεξισμό, ακόμη και η φανατική αποθέωση του κάλους που χάρισε απλόχερα η θεά φύση στην Ελπίδα ;;; Και γιατί, δεν είναι φασίστες και εθνίκια, οι κάθε λογής ψεκασμένοι που ισχυρίζονται, ακόμη και ότι, οι ρίζες του κινήματος των FemMen βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα ;;;

Σημειωτέον δε, ότι, ο Πραξιτέλης, υπήρξε η μοναδική στην ιστορία, ισόβια και συνειδητοποιημένη καψούρα της Φρύνης. Όπως αυτή της Ελπίδας, με τον μεγαλύτερο καλλιτέχνη της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Τον Αντρέα. Αλλά αυτό, ας το αφήσουμε καλύτερα για το τέλος.

Αυτή, λοιπόν, η φιλοχρήματη εταίρα, για να κλείσει τα στόματα των ανιστόρητων Μακεδονομάχων της εποχής της, θέλησε κάποτε να ανοικοδομήσει τα τείχη της Θήβας, τα οποία είχαν καταστραφεί από τον Μέγα Αλέξανδρο το 336 πΧ.

Ήταν η στιγμή που η Φρύνη το τερμάτισε, προσπαθώντας να πείσει την κοινή γνώμη ότι, η Μακεδονία, δεν ήταν, ούτε μία, ούτε ελληνική, καθόσον, ο κατά την κρίση της πολεμοχαρής ιμπεριαλιστής, Μέγας Αλέξανδρος, κατέστρεφε ελληνικές πόλεις, ακόμη και σε ακτίνα 80 χιλιομέτρων από το κτίριο της Βουλής των Ελλήνων, στην Πλατεία Συντάγματος.   

   

Κάπως έτσι, λοιπόν, η Φρύνη, έφαγε πρώτη, στην Θήβα, την ίδια φόλα που έφαγε στις Πρέσπες η Ελπίδα, αφού, για να ανοικοδομήσει τα τείχη της πόλης, περιέλαβε στους όρους της συμφωνίας την απαίτηση να τοποθετηθεί εκεί μία επιγραφή που να έλεγε ότι, τα τείχη της Θήβας, καταστράφηκαν από τον Μέγα Αλέξανδρο και ανοικοδομήθηκαν από τη Φρύνη, την εταίρα.

Μνημείο θράσους, διεθνισμού και εθνομηδενισμού η Φρύνη, Αλ6. 

Φαντάσου, απλά, ότι, μετά από 2.600 ολόκληρα χρόνια, δεν κατάφεραν να την φτάσουν, ούτε στο μικρό της δακτυλάκι, όχι μόνον η Ελπίδα, αλλά ούτε ακόμη η εταίρα του Σόρος, ο Νίκος. Ο χοντρός, όχι ο άλλος, ο άθεος παππάς.

Όμως, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, το πατριδοκάπηλο, μεγαλοαστικό κατεστημένο των υποκριτών της εποχής, ενώ βολευόταν μια χαρά με την χορηγία της ανοικοδόμησης των τειχων της πόλης, ακόμη και αν αυτή προέρχονταν από μια εταίρα, δεν αποδέχθηκε ποτέ τους όρους της συμφωνίας, με αποτέλεσμα, έτσι, η πατριωτική, κατά την Φρύνη, αυτή προσφορά της, να καταγραφεί στην κοινή γνώμη, από τους διαπλεκόμενους μιντιακούς κήρυκες της εποχής, ως εθνική προδοσία. 

Κατάλαβες τώρα Αλ6, γιατί η Ελπίδα τρώει τόσο ξύλο για τις Πρέσπες και, γιατί, θα χρειαστεί να περάσουν αιώνες, μέχρι, ίσως μια μέρα, να δικαιωθεί ;;;  

Η κορυφαία, όμως, στιγμή της Φρύνης, ήταν όταν κατηγορήθηκε από τον ρομαντικό εραστή της Ευθία, που τυφλωμένος από την καψούρα και το πάθος της διεκδίκησης της αποκλειστικότητας του έρωτά της, την κατηγόρησε ότι προσπαθούσε να εισάγει στην Αθήνα μια ξένη θεότητα και, μέσω αυτής, να διαφθείρει τις νεαρές Αθηναίες. Όπως, αντίστοιχα, και ο Πάνος με την Ελπίδα, μόλις προέκυψε το ζήτημα της νετοταξίτικης θεότητας της Βόρειας Μακεδονίας. Ο Πάνος, ο κυβερνητικός εταίρος. Όχι ο άλλος. Γιατί, εκείνος, μπορεί μεν να είναι ρομαντικός, δεν είναι, όμως, παθιάρης και εραστής. 

Στο δικαστήριο, ανέλαβε την υπεράσπισή της Φρύνης ο μέγας ρήτωρ Υπερείδης, ο οποίος, εκείνη την περίοδο, ήταν ο πρώτος στην τάξη εραστής της, που επειδή είχε φάει μαζί του  κόλημα, του έβγαζε, στο τζάμπα, όλα τα γούστα. 

Κάτι σαν εσένα και την Ελπίδα, Αλ6. 
Πρόσεξε όμως να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα, γιατί κόλημα είναι. Δεν είναι καψούρα, όπως αυτή της Φρύνης για τον Πραξιτέλη, δηλαδή τον Αντρέα της εποχής.

Όλο το συντηρητικό δικαστήριο ήταν εναντίον της. Και το γατάκι ο Υπερείδης, που είχε την διορατικότητα και το ένστικτο να το αντιληφθεί από την πρώτη μόλις στιγμή, πήρε την μεγάλη και δύσκολη απόφαση, και έκανε την υπέρβαση, σαν αυτή που έκανες και συ Αλ6, με την Ελπίδα, το ίδιο το βράδυ του δημοψηφίσματος. 

Τράβηξε, λοιπόν, βίαια, ο Υπερείδης και έσκισε τα ενδύματα της Φρύνης και, αφού την ξεβράκωσε, αποκάλυψε το αγαλμάτινο, ολόγυμνο σώμα της, μπροστά στα γουρλωμένα μάτια των εκστασιασμένων από την καύλα δικαστών. Και το μοναδικό αυτό θέαμα, εντυπωσίασε τόσο πολύ την σύνθεση του δικαστηρίου, που την αθώωσε, ομόφωνα και παμψηφεί. Πολλά, μάλιστα, λιγούρια στο ακροατήριο, αναφώνησαν πως έβλεπαν μπροστά τους την ίδια την θεά Αφροδίτη.

Για καλή σου τύχη, λοιπόν, Αλ6, η ιστορία της Φρύνης επαναλαμβάνεται, μετά από 2.600 ολόκληρα χρόνια, όχι ως παρωδία, αλλά υπό τις ίδιες περιστάσεις που υπαγορεύουν τα πλούσια κάλη, που χάρισε απλόχερα, η θεά φύση, στην Ελπίδα. Και η επιλογή του ξεβρακώματός της, είναι η μόνη που μπορεί να σε δικαιώσει εκλογικά, αφού, σε κάθε περίπτωση, ήταν η μοναδική που διέθετες. 



Οποιανδήποτε άλλη και να ξεβράκωνες στην θέση της, δεν θάβλεπες ούτε την ψήφο της μανούλας σου. Και μη με αναγκάσεις να αρχίσω να γράφω ονόματα, γιατί ξέρω ότι θα μου την πέσουν τα τρόλια του διαδιτκύου και θα με πουν ρατσιστή. Και, ακόμη, αν έπεφτες στην παγίδα του κομματικού σου περιθωρίου και επέλεγες να ξεβρακώσεις, αντί για την Ελπίδα, το κάθε Τζέισον Αντιγόνη, τότε θα γελάγανε μαζί σου, όλα μαζί τα κράσπεδα της οδού Πειραιώς. Από την Κουμουνδούρου, μέχρι τον Ταύρο.

Όσο για τους χαζούς, που προσπαθούν, με το ζόρι, να σε φορτώσουν με τύψεις, ενοχές και δεύτερες σκέψεις, γράψτους στα μέζεά σου και απενοχοποιήσου. 

Δεν την έκανες εσύ πουτάνα την Ελπίδα. 

Εταίρα την γνώρισες και, μάλιστα, με δική της, συνειδητοποιημένη επιλογή και όχι από ανάγκη ή εκμετάλλευση. Όπως η ίδια η Φρύνη. Που απεχθανόταν τον καθωσπρεπισμό της κυρίας, επειδή, απλά, την έφτιαχνε η αύρα της βίζιτας, ακόμη και ως ιδέα. Και που, έτσι, ως εταίρα, υπήρξε κυρία. Και που δεν παντρεύτηκε ποτέ, επειδή δεν μπορούσε να ανήκει, κατ' αποκλειστικότητα, σε κανέναν άντρα. Ούτε καν στον μεγαλύτερό της έρωτα και την μοναδική της καψούρα, τον Πραξιτέλη. Και που, έτσι, μέχρι τα γεράματά της, παρέμεινε εταίρα, προκλητική και ακατανίκητα γοητευτική. Όπως, άλλωστε, θα μείνει και η Ελπίδα, που δεν κατάφερε να την κάνει καλά ούτε ο μεγαλύτερος πολιτικός επιβήτορας της σύγχρονης Ελλάδας. Ο Αντρέας.

Βολέψου λοιπόν Aλ6, με τα εισητήρια που θα κόψει στο ταμείο των εκλογών η τσόντα της ξεβράκωτης Ελπίδας και μην εγκλωβίζεσαι στην ουτοπία του ποιοτικού κινηματογράφου, γιατί, αυτός, δεν έκοψε ποτέ και πουθενά εισητήρια. 

Και μην πιστέψεις τους κόλακες που προσπαθούν να σε πείσουν ότι, επειδή, δήθεν, εσύ, είσαι μεγαλύτερος μάγκας από τον Αντρέα, θα καταφέρεις να την σπιτώσεις και να την κάνεις κυρία, γιατί, αν αγοράσεις το όνειρο και επιδιώξεις να ζήσεις τον μύθο, θα εγκλωβιστείς αναγκαστικά στην αυταπάτη και, τότε, αντί να έχεις την τύχη του Υπερείδη, θα βρεθείς να κλαις, στου γιαλού τα βοτσαλάκια, παρέα με τον Ευθία.

Κλείνοντας, επειδή τελευταία σε βλέπω με λίγα παραπανίσια κιλάκια, σταμάτα να αγοράζεις  δίαιτες από τους χοντρούς. Είναι το ίδιο καταστοφικές, όσο και οι συμβουλές για την χειραγώγηση της Ελπίδας, από τους αγάμητους ....