ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ* ΑΠΟΦΑΣΗ ΟλΑΠ 04/2019 ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ CHF
Τα μνημόνια δεν έσωσαν τις ξένες τράπεζες, οι οποίες το 2010 διακρατούσαν ελληνικά ομόλογα λιγότερα από 150 Δις, αλλά, αντιθέτως, με το εφεύρημα του PSI+, δημιούργησαν το βολικό άλλοθι για την διάσωση των ελληνικών τραπεζών, την οποία, μεταξύ 10.000.000 πρόθυμων κορόιδων Made in Greece, την πλήρωσαν και οι δανειολήπτες CHF, στους οποίους, με την κατάπτυστη απόφαση ΟλΑΠ 04/2019, στερήθηκε το δικαίωμα στην ισονομία και την αναλογικότητα και της δικής τους διάσωσης !!!
* Στην Ελλάδα της Ευρωζώνης, που πλήρωσε με 3 μνημόνια το τίμημα της παραμονής της στην πρώτη ταχύτητα της ΕΕ, δεν βρίσκω άλλα λόγια για να χαρακτηρίσω την οποιαδήποτε δικαστική απόφαση που βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την υπερκείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία και την επίσης υπερκείμενη νομολογία ΔΕΕ, επειδή, ως Έλληνας Πολίτης, έχοντας πληρώσει ακριβά το εισητήριο της πρώτης ταχύτητας του ευρώ, αρνούμαι να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι, η Ελληνική Δικαιοσύνη, διαθέτει ακόμη την πολυτέλεια να σκέφτεται και να αποφασίζει με κριτήρια που δεν συναντούνται πλέον ούτε στα υπό ένταξη κράτη (βλ. πρόσφατη απόφαση Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου Σερβίας για τα δάνεια CHF). 

Κουράστηκα τόσα χρόνια να διαβάζω τις πρωτοφανείς αθλιότητες που αναπαράγουν καθημερινά τα κάθε λογής ΜΜΕ, έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά, διαδικτυακά, συστημικά, αντισυστημικά, επαναστατικά, ακόμη και τα ψεκασμένα, ότι, δήθεν, με τα μνημόνια και το PSI+, διασώθηκαν από την χρεοκοπία οι ξένες τράπεζες που διακρατούσαν ελληνικά ομόλογα, με πρώτες και καλύτερες τις γαλλογερμανικές.

Και, ακόμη περισσότερο, εξοργίζομαι διαβάζοντας και τις σχετικές με το εν λόγω επιχείρημα, δήθεν βαθυστόχαστες αναλύσεις, βαρύγδουπων και επιφανών πανεπιστημιακών διδασκάλων, εντός και εκτός των τειχών, που αναπαράγοντας την ίδια αυτή αθλιότητα, το μόνο ερώτημα στο οποίο καταφέρνουν να απαντήσουν είναι το γιατί τα πανεπιστήμια έχουν πλέον μεταλλαχθεί σε μια βαρειά βιομηχανία παραγωγής χρήσιμων αγραμμάτων.

Παραδόξως δε, το προδήλως σαθρό αυτό επιχείρημα, υιοθετήθηκε αμάσητο και από το σύνολο του ελληνικού πολιτικού φάσματος, όλων των τόξων, των χρωμάτων, των συνιστωσών και των αποχρώσεων. Που ενώ διαφωνούν στα πάντα όλα, ανακαλύπτουν διαρκώς την σύγκλιση στο όνομα της αέναης, πλην όμως επιλεκτικής διάσωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, στο πρόσωπο μόνο των τεσσάρων χρεοκοπημένων συστημικών τραπεζών.

Και ο λόγος είναι προφανής. Επειδή, η αναμάσηση της ίδιας αυτής καραμέλας, έχτισε, επί εννέα ολόκληρα χρόνια, το βολικό άλλοθι όλων ανεξαιρέτως των αρλεκίνων του εθνικού πολιτικού μας συστήματος, που υιοθετώντας το εφεύρημα του εξωτερικού εχθρού, πέτυχαν την αποφυγή της σύγκρουσης με τον πραγματικό, εσωτερικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. 

Ποιός άλλωστε θα τολμούσε να συγκρουστεί μαζί τους, όταν τα βιογραφικά της μισής τουλάχιστον Βουλής των Ελλήνων, είναι γεμάτα με αργομισθίες, αντιμισθίες, και θαλασσοδάνεια του Greek Banking ;;; Το οποίο, μάλιστα, προκειμένου να εξασφαλίσει την ασυλία του από την τρίτη και την τέταρτη εξουσία, μπούκωσε πρώτα τα πεινασμένα στόματα των ΜΜΕ με πλουσιοπάροχα συσσίτια διαφημιστικής δαπάνης και, στην συνέχεια, βρήκε το θράσος να αναγορευθεί ακόμη και σε χορηγό της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, τα μέλη της οποίας δικάζουν καθημερινά, ανά την επικράτεια, χιλιάδες υποθέσεις δανειοληπτών, με αντίδικους τους ίδιους τους χορηγούς των λειτουργών και των συλλειτουργών της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Διερωτώμαι λοιπόν αν, έστω και ένας από όλους αυτούς, θυμάται τα διδάγματα της απλής αριθμητικής των πρώτων μόλις τάξεων του δημοτικού σχολείου. Η οποία υπαγορεύει ότι, για να σώσεις κάποιον, αναλαμβάνοντας εσύ την πιθανολογούμενη ζημία του εκ των +/-150 Δις των ελληνικών ομολόγων που έχει στα χέρια του, πρέπει αυτός ο κάποιος να βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα συνολικό πρόβλημα, πάνω-κάτω, ανάλογο των +/-150 Δις, με τα οποία, εσύ ο διασώστης, αναλαμβάνεις να τον συνδράμεις. Έστω και το τριπλάσιο, κατά την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, της οποίας θεσμικοί θεματοφύλακες είναι οι ίδιοι, οι σεβαστοί ανώτατοι δικαστές, των οποίων η ολομέλεια εξέδωσε την πρόσφατη απόφαση που δικαίωσε τις τράπεζες για τα δάνεια με ρήτρα CHF.

Γιατί, αν αυτός ο κάποιος, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν συνολικό πιστωτικό και επενδυτικό κίνδυνο κάποιων πολλών Τρις, τότε τα +/- 150 Δις της συνδρομής σου δεν συνιστούν διάσωση, αλλά, αντιθέτως, είτε συνιστούν τον ορισμό της τελευταίας αρπαχτής του απατεώνα, λίγο πριν την στιγμή της κατάρρευσης, είτε το βολικό άλλοθι στις πολιτικές και τραπεζικές αλητείες του πολιτικού διασώστη, είτε, όπως εν προκειμένω, συνιστούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για μια ωραία win-win μπίζνα, μεταξύ τραπεζικού και πολιτικού συστήματος. 

Δηλαδή, με το αζημίωτο.



Ελληνικά Ομόλογα στις τράπεζες της ΕΕ (2009-2014)

Ποια είναι λοιπόν η πραγματικότητα της ποιοτικής και ποσοτικής διάστασης του προβλήματος του ευρωπαϊκου τραπεζικού συστήματος ;;;

Αν υποθέσουμε ότι ο επενδυτικός κίνδυνος από τα κρατικά ομόλογα είναι μηδενικός και, αν ακόμη, καθ' υπέρβαση, υποθέσουμε ότι τα χαρτοφυλάκια των εταιρικών ομολόγων και των μετοχών, εισηγμένων και μη, είναι όλα δήθεν υγιή και, έτσι, μηδενικού επενδυτικού κινδύνου και, αν, έστω, ακόμη, τολμήσουμε να υποθέσουμε ότι τα 800 Δις των κόκκινων δανείων της ΕΕ, σε αντίθεση με τα ελληνικά, θα πληρωθούν όλα μέχρι τελευταίου σέντς, υπάρχει ένας συγκεκριμένος κίνδυνος που δεν γιατρεύεται με κανενός είδους χρηματοπιστωτικό γιατροσόφι. Ούτε ακόμη με ξεμάτιασμα από τον ίδιο τον Μάριο Ντράγκι. 



Στα 55,6 Τρις τα παράγωγα της Deutsche Bank, με το ΑΕΠ της Γερμανίας στα 2,7 Τρις


Και δεν είναι άλλος από την έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στα 130 τουλάχιστον Τρις των παραγώγων μόνο σε ευρώ. Χωρίς να μπούν στον λογαριασμό και τα υπόλοιπα νομίσματα, που στέλνουν τον παγκόσμιο λογαριασμό της φούσκας των παραγώγων στα 600 περίπου Τρις.



Το ηφαίστειο των παραγώγων των ευρωπαϊκών τραπεζων


Εμείς λοιπόν, οι χρεοκοπημένοι φτωχοδιάβολοι του ευρωπαϊκού νότου, με τα μνημόνια και το PSI+, καταφέραμε να διασώσουμε όλο αυτό, το σαθρό χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα της ΕΕ, με τα εξοικονομηθέντα στις γαλλογερμανικές τράπεζες ψίχουλα από το κανόνι των +/-150 Δις των ομολόγων μας που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους ;;; 

Πολλά τα Τρις της βόμβας των τραπεζών της ευρωζώνης


Και αφού ήμασταν δήθεν τόσο ικανοί - δηλαδή τι ικανοί ;;; Μάγοι ήμασταν !!! - να διασώσουμε από τόσα Τρις ζημιών τις ευρωπαϊκές τράπεζες, γιατί δεν κατορθώσαμε, μέσα από το ίδιο αντιστοίχως μαγικό, να διασώσουμε και τις δικές μας, ήδη χρεοκοπημένες από το 2008 τράπεζες, έστω από τα 110 Δις του αρχικού, ονομαστικού μόνον μεγέθους των κόκκινων δανείων τους ;;; 

Δηλαδή, στον υποτιθέμενο λογαριασμό των δεκάδων Τρις, της δήθεν, δια των ελληνικών μνημονίων, διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, πόσο δύσκολο άραγε ήταν να χωρέσουν, έστω και στριμωγμένα, τα 110 ψωροΔις των κόκκινων δανείων των ελληνικών τραπεζών ;;;  Και με απλούστερα ακόμη λόγια, πόσο δύσκολο μπορεί να ήταν να αφήσει και ένα φιλοδώρημα των 20 ευρώ, ο μάγος που πλήρωσε το ψαράκι του στον Μύλο του Χίλτον με 1.500 ευρώ ;;;  

Η απάντηση είναι τόσο απλή, όσο και η αριθμητική του δημοτικού σχολείου.

Δεν διασώσαμε καμία ευρωπαϊκή τράπεζα και κανένα ευρωπαϊκο τραπεζικό σύστημα. Επειδή, απλά και αυτονόητα, δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί τα μαθηματικά της διάσωσης τόσων δεκάδων Τρις, με τα ελάχιστα Δις της μείωσης του επενδυτικού κινδύνου από το PSI+ των +/- 150 Δις των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους.

Δηλαδή, θα με ρωτήσει κανείς, τζάμπα το κάναμε όλο αυτό ;;; Δεν υπήρχε λόγος ;;; Δεν διασώσαμε κανέναν ;;;  

Μα και βέβαια κάποιους διασώσαμε. Και αυτοί οι κάποιοι δεν ήταν άλλοι από τους συνήθεις υπόπτους: Οι ελληνικές τράπεζες !!! 

ΚΛΙΚ ΕΔΩ :

https://www.kinima-ypervasi.gr/2019/04/monopoly.html

Που με την ζημία των 28 Δις του PSI+, που έγραψαν στους ισολογισμούς τους το 2012, εφηύραν το βολικό άλλοθι με το οποίο κάλυψαν τους πραγματικούς λόγους της χρεοκοπίας τους, που έλαβε χώρα ήδη από το 2008, όταν το "κακό" ελληνικό δημόσιο, δανειζόμενο με γερμανικά επιτόκια, τις διέσωσε με τα πρώτα 28 Δις (23+5) του πακέτου Αλογοσκούφη. 

Και που, με το ίδιο αυτό άλλοθι, κατάφεραν δια των μνημονίων, να ρουφήξουν σαν βδέλες το αίμα του Ελληνικού Λαού, στέλνοντας τον λογαριασμό της διάσωσής τους σε δυσθεώρητα ύψη, εκατοντάδων σήμερα Δις. 

Και που ακόμη δεν χόρτασαν, παρά τις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις, τις εγγυήσεις ΕΔ, το tax credit, τα πιστωτικά έσοδα του προϋπολογισμού και τα βερεσέδια σε ΕΚΤ και Target2 και έχουν την απαίτηση να θέλουν και τα σπίτια μας.  

Και που, μετά όλα αυτά τα κατορθώματα, έχουν το θράσσος να προκαλούν και τη νοημοσύνη μας, σπαταλώντας το χρήμα της διάσωσης τους, με το οποίο χρέωσαν 10.000.000 Έλληνες, στα κονδύλια της διαφημιστικής δαπάνης που συνεχίζουν να μοιράζουν αφειδώς, εν είδη αλληλεγγύης, χρεοκοπημένου προς χρεοκοπημένο, στα ΜΜΕ, αλλά και στις κάθε λογής χορηγίες, ακόμη και υπέρ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.

Όλους τους άλλους, με πρώτους και καλύτερους τους ομοιοπαθείς με τις τράπεζες, χρεοκοπημένους μιντιάρχες, τους καταλαβαίνω. Business is business. 

Όμως, τους Εισαγγελείς και τους Δικαστές, που αποδέχονται τις χορηγίες από το προϊόν του εγκλήματος της καταλήστευσης του Ελληνικού Λαού, ενός εγκλήματος που, αργά ή γρήγορα, θα χτυπήσει και την δική τους την πόρτα, αρνούμαι να τους κατανοήσω. 





Ειδικά μετά την πρόσφατη απόφαση της ανεξάρτητης ΟλΑΠ 04/2019, για τα δάνεια σε ρήτρα CHF, που κόντρα στην υπερκείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία και κόντρα στην επίσης υπερκείμενη, κρατούσα νομολογία του ΔΕΕ, αρνήθηκε την διάσωση στους διασώστες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προκειμένου να μην σκάσει η χορηγός Eurobank.

Και που το μόνο που βρίσκω να τους πω, είναι το εξής απλό: 

Όχι άλλο κάρβουνο !!!