ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΜΑΜΟΥΘ ΤΩΝ 2 ΔΙΣ ΔΟΛΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΕΣΩ CREDIΤ SUISSE
Το ΔΝΤ, ο Σάφα, η Μοζαμβίκη και τα υποβρύχια που έγερναν...
Τι γράφει η dimokratianews.gr :
Η εταιρία που πήρε μισό δισ. στη χώρα μας με το που ήρθε το ΔΝΤ, έλαβε $2 δισ. από την αφρικανική χώρα
Μια υπόθεση που θυμίζει έντονα την ιστορία με τα ελληνικά υποβρύχια που... έγερναν και τις γερμανικές μίζες που τα συνόδευαν προκαλεί πολιτικό σεισμό στη Μοζαμβίκη τις τελευταίες μέρες. Ειδοποιός διαφορά: Στην αφρικανική χώρα οι ένοχοι οδηγούνται ενώπιον της δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, αναφορικά με την παρούσα υπόθεση, την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου τρία πρώην στελέχη της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse Group AG, οι Αντριου Πιρς, Σουρτζάν Σινγχ και Ντετελίνα Σούμπεβα, συνελήφθησαν στο Λονδίνο, καθώς βαρύνονται με κατηγορίες -από τις Αρχές των ΗΠΑ- ότι εμπλέκονται σε κύκλωμα που κατηγορείται για απάτη, δωροδοκία, ξέπλυμα χρήματος και κατάχρηση, ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέσω δημόσιων επιχειρήσεων της Μοζαμβίκης.
Οι συλλήψεις τους ήρθαν λίγες ημέρες μετά τη σύλληψη του Μανουέλ Τσανγκ, του πρώην υπουργού Οικονομικών της Μοζαμβίκης (2005-2015), στις 29 Δεκεμβρίου στο Γιοχάνεσμπουργκ, στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται για την ίδια υπόθεση από εισαγγελείς στις ΗΠΑ, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνωμοσία με σκοπό τη διάπραξη απάτης και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Για το ίδιο θέμα ένα πέμπτο άτομο, ο Ζαν Μπουστάν, διαμεσολαβητής για λογαριασμό της εταιρίας Privinvest Group, συνελήφθη πριν από λίγες μέρες στο αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης. Η ιστορία έχει ως εξής: Ο Τσανγκ βρισκόταν στη θέση του υπουργού Οικονομικών όταν η κυβέρνηση της χώρας παρείχε εγγυήσεις για μυστικά δάνεια που έλαβαν δημόσιες επιχειρήσεις το 2013 και το 2014. Το σκάνδαλο αυτών των χρηματοδοτήσεων ταρακούνησε συθέμελα τη χώρα και οδήγησε τους διεθνείς πιστωτές της -ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα- να διακόψουν τη στήριξή τους, κάτι που είχε, φυσικά, ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του νομίσματος και την κήρυξη στάσης πληρωμών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το -γνωστό σε εμάς- παράδοξο, πώς γίνεται να υπογράφονται σκανδαλωδώς υψηλές κρατικές συμβάσεις την ώρα που η εκάστοτε χώρα έχει προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, παραδίνοντας στην ουσία τα κλειδιά των κρατικών ταμείων της, πετσοκόβοντας και το τελευταίο σεντ που προορίζεται για κοινωνικές παροχές; Τόσο στη Μοζαμβίκη όσο και στην Ελλάδα «συνέβη» η προσφυγή στο Ταμείο να συμπέσει με την υπογραφή τεράστιων συμβάσεων και μάλιστα με μία συγκεκριμένη εταιρία, την Privinvest! Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις παρείχαν στην εν λόγω ναυπηγική εταιρία ιλιγγιώδη ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία όλως περιέργως δεν κίνησαν τις υποψίες των υψηλά ισταμένων του ΔΝΤ. Το κουβάρι της υπόθεσης στη Μοζαμβίκη έχει αρχίσει να ξετυλίγεται, με τη Δικαιοσύνη να αναζητά και να εντοπίζει τις μίζες από την Privinvest, για την υπό εξέταση σύμβαση, φτάνοντας απευθείας στους λογαριασμούς πολιτικών προσώπων και υψηλόβαθμων υπουργών που υπέγραψαν τις συμβάσεις για την προστασία των ακτών από τους πειρατές, που είχε ανάγκη η Μοζαμβίκη.
Ξέπλυμα
Σύμφωνα με το δικόγραφο, οι μίζες «ξεπλύθηκαν» μέσω της Credit Suisse και πλέον οι δικαστικές Αρχές της Αμερικής έχουν αναλάβει δράση, ασκώντας δίωξη στους υπουργούς, στον διευθυντή της εν λόγω εταιρίας και στα στελέχη της ελβετικής τράπεζας που «ξέπλυναν» το βρόμικο χρήμα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Μοζαμβίκη, μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, πασχίζει ακόμη να μειώσει το ασφυκτικό κρατικό χρέος της και να αναδιαρθρώσει μέρος αυτού, ενώ η κρίση που έχει προκαλέσει το σκάνδαλο χαρακτηρίζεται η μεγαλύτερη στη χώρα από την ανεξαρτησία της το 1975.
Είναι τουλάχιστον απορίας άξιον πώς γίνεται πίσω από δύο σκανδαλώδεις κρατικές συμβάσεις χωρών που φλερτάρουν με την πτώχευση να βρίσκεται η ίδια εταιρία. Η Privinvest είναι μια ναυπηγική εταιρία, ιδιοκτησία του Γαλλολιβανέζου Ισκαντάρ Σάφα. Ο Σάφα, γεννημένος το 1955 στη Βηρυτό, ξεκινώντας από τον κατασκευαστικό κλάδο, έχει φτάσει σήμερα να είναι ένας επιχειρηματίας με πλήθος δραστηριοτήτων, κάποιες από τις οποίες έχουν απασχολήσει στο παρελθόν και τις Αρχές. Ενδεικτικά, το 2001 εκδόθηκε εις βάρος του ένταλμα στη Γαλλία, επειδή, σύμφωνα με έκθεση της μυστικής υπηρεσίας DST, είχε καταχραστεί περίπου 3.000.000 δολάρια που είχαν δοθεί για την απελευθέρωση ομήρων από τη Χεζμπολάχ το 1988.
Οι εμπλεκόμενοι σε εκείνο το σκάνδαλο πολιτικοί καταδικάστηκαν και εξέτισαν ποινές φυλάκισης, ωστόσο ο Σάφα χαρακτήρισε τη δίωξη πολιτικά υποκινούμενη και από προάστιο του Λιβάνου παρακολούθησε τις εξελίξεις, όπως συμβαίνει συνήθως με τους ανθρώπους που βρίσκονται πολύ ψηλά για να τους φτάσει το χέρι της Θέμιδας.
O Ακης και το «συγχωροχάρτι» Βενιζέλου που χρέωσε με 1 δισ. ευρώ τους Ελληνες
Στη χώρα μας η σύμβαση για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια που έγερναν είχε χαρακτηριστεί επίσης σκανδαλώδης. Η υπόθεση ξεκίνησε στις αρχές του 2000, όταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος υποστήριζε πως η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως υποβρύχια. Παρότι οι πιο συμφέρουσες οικονομικά επιλογές ήταν από τη Σουηδία και την Ισπανία, επιλέχθηκαν τα S214 της εταιρίας HDW, γερμανικών συμφερόντων, τα οποία δεν είχαν καν δοκιμαστεί. Με συνοπτικές διαδικασίες πίσω από κλειστές πόρτες ξενοδοχείων οι αρμόδιες επιτροπές συμφώνησαν και η HDW επιλέχθηκε, υποσχόμενη πως παράλληλα θα έφτιαχνε τα ναυπηγεία και θα κρατούσε τους εργαζομένους.
Αρκετά χρόνια μετά, το 2010, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέλαβε να «ξεπλύνει» τον Ακη για το σκάνδαλο και να απαλλάξει την HDW από τα χρέη της που προέκυψαν ύστερα από ελέγχους του ΣΔΟΕ και εντόπισαν πλαστά τιμολόγια, εικονικές τιμολογήσεις και ανύπαρκτες έρευνες. Μέσω μιας τροπολογίας σε άσχετο νομοσχέδιο κατάφερε να δώσει συγχωροχάρτι στη γερμανική εταιρία και να χρεώσει τον ελληνικό λαό με 1 δισ. ευρώ, ανεξαρτήτως του γεγονότος πως -πέραν των παρατυπιών- το παραδοθέν υποβρύχιο έγερνε. Ο Βενιζέλος, εντούτοις, αποφάσισε να «πριμοδοτήσει» την HDW, συμφωνώντας στην αγορά ακόμα δύο υποβρυχίων, αξίας 500.000.000 δολαρίων, προκαταβάλλοντας μάλιστα ολόκληρο το ποσό! Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ισκαντάρ Σάφα εξέθεσε ο ίδιος τον κ. Βενιζέλο όταν προέκυψε το ζήτημα, λέγοντας πως ο υπουργός ήταν που επέμεινε για την προπληρωμή του έργου. Ο κύκλος της διαφθοράς συνεχίστηκε όταν ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε την πρωθυπουργία και, κόντρα στις δεσμεύσεις του πως θα σχηματιστεί εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση, την έθαψε.
Το ΔΝΤ, ο Σάφα, η Μοζαμβίκη και τα υποβρύχια που έγερναν...
Τι γράφει η dimokratianews.gr :
Η εταιρία που πήρε μισό δισ. στη χώρα μας με το που ήρθε το ΔΝΤ, έλαβε $2 δισ. από την αφρικανική χώρα
Μια υπόθεση που θυμίζει έντονα την ιστορία με τα ελληνικά υποβρύχια που... έγερναν και τις γερμανικές μίζες που τα συνόδευαν προκαλεί πολιτικό σεισμό στη Μοζαμβίκη τις τελευταίες μέρες. Ειδοποιός διαφορά: Στην αφρικανική χώρα οι ένοχοι οδηγούνται ενώπιον της δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, αναφορικά με την παρούσα υπόθεση, την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου τρία πρώην στελέχη της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse Group AG, οι Αντριου Πιρς, Σουρτζάν Σινγχ και Ντετελίνα Σούμπεβα, συνελήφθησαν στο Λονδίνο, καθώς βαρύνονται με κατηγορίες -από τις Αρχές των ΗΠΑ- ότι εμπλέκονται σε κύκλωμα που κατηγορείται για απάτη, δωροδοκία, ξέπλυμα χρήματος και κατάχρηση, ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέσω δημόσιων επιχειρήσεων της Μοζαμβίκης.
Οι συλλήψεις τους ήρθαν λίγες ημέρες μετά τη σύλληψη του Μανουέλ Τσανγκ, του πρώην υπουργού Οικονομικών της Μοζαμβίκης (2005-2015), στις 29 Δεκεμβρίου στο Γιοχάνεσμπουργκ, στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται για την ίδια υπόθεση από εισαγγελείς στις ΗΠΑ, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνωμοσία με σκοπό τη διάπραξη απάτης και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Για το ίδιο θέμα ένα πέμπτο άτομο, ο Ζαν Μπουστάν, διαμεσολαβητής για λογαριασμό της εταιρίας Privinvest Group, συνελήφθη πριν από λίγες μέρες στο αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης. Η ιστορία έχει ως εξής: Ο Τσανγκ βρισκόταν στη θέση του υπουργού Οικονομικών όταν η κυβέρνηση της χώρας παρείχε εγγυήσεις για μυστικά δάνεια που έλαβαν δημόσιες επιχειρήσεις το 2013 και το 2014. Το σκάνδαλο αυτών των χρηματοδοτήσεων ταρακούνησε συθέμελα τη χώρα και οδήγησε τους διεθνείς πιστωτές της -ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα- να διακόψουν τη στήριξή τους, κάτι που είχε, φυσικά, ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του νομίσματος και την κήρυξη στάσης πληρωμών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το -γνωστό σε εμάς- παράδοξο, πώς γίνεται να υπογράφονται σκανδαλωδώς υψηλές κρατικές συμβάσεις την ώρα που η εκάστοτε χώρα έχει προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, παραδίνοντας στην ουσία τα κλειδιά των κρατικών ταμείων της, πετσοκόβοντας και το τελευταίο σεντ που προορίζεται για κοινωνικές παροχές; Τόσο στη Μοζαμβίκη όσο και στην Ελλάδα «συνέβη» η προσφυγή στο Ταμείο να συμπέσει με την υπογραφή τεράστιων συμβάσεων και μάλιστα με μία συγκεκριμένη εταιρία, την Privinvest! Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις παρείχαν στην εν λόγω ναυπηγική εταιρία ιλιγγιώδη ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία όλως περιέργως δεν κίνησαν τις υποψίες των υψηλά ισταμένων του ΔΝΤ. Το κουβάρι της υπόθεσης στη Μοζαμβίκη έχει αρχίσει να ξετυλίγεται, με τη Δικαιοσύνη να αναζητά και να εντοπίζει τις μίζες από την Privinvest, για την υπό εξέταση σύμβαση, φτάνοντας απευθείας στους λογαριασμούς πολιτικών προσώπων και υψηλόβαθμων υπουργών που υπέγραψαν τις συμβάσεις για την προστασία των ακτών από τους πειρατές, που είχε ανάγκη η Μοζαμβίκη.
Ξέπλυμα
Σύμφωνα με το δικόγραφο, οι μίζες «ξεπλύθηκαν» μέσω της Credit Suisse και πλέον οι δικαστικές Αρχές της Αμερικής έχουν αναλάβει δράση, ασκώντας δίωξη στους υπουργούς, στον διευθυντή της εν λόγω εταιρίας και στα στελέχη της ελβετικής τράπεζας που «ξέπλυναν» το βρόμικο χρήμα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Μοζαμβίκη, μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, πασχίζει ακόμη να μειώσει το ασφυκτικό κρατικό χρέος της και να αναδιαρθρώσει μέρος αυτού, ενώ η κρίση που έχει προκαλέσει το σκάνδαλο χαρακτηρίζεται η μεγαλύτερη στη χώρα από την ανεξαρτησία της το 1975.
Είναι τουλάχιστον απορίας άξιον πώς γίνεται πίσω από δύο σκανδαλώδεις κρατικές συμβάσεις χωρών που φλερτάρουν με την πτώχευση να βρίσκεται η ίδια εταιρία. Η Privinvest είναι μια ναυπηγική εταιρία, ιδιοκτησία του Γαλλολιβανέζου Ισκαντάρ Σάφα. Ο Σάφα, γεννημένος το 1955 στη Βηρυτό, ξεκινώντας από τον κατασκευαστικό κλάδο, έχει φτάσει σήμερα να είναι ένας επιχειρηματίας με πλήθος δραστηριοτήτων, κάποιες από τις οποίες έχουν απασχολήσει στο παρελθόν και τις Αρχές. Ενδεικτικά, το 2001 εκδόθηκε εις βάρος του ένταλμα στη Γαλλία, επειδή, σύμφωνα με έκθεση της μυστικής υπηρεσίας DST, είχε καταχραστεί περίπου 3.000.000 δολάρια που είχαν δοθεί για την απελευθέρωση ομήρων από τη Χεζμπολάχ το 1988.
Οι εμπλεκόμενοι σε εκείνο το σκάνδαλο πολιτικοί καταδικάστηκαν και εξέτισαν ποινές φυλάκισης, ωστόσο ο Σάφα χαρακτήρισε τη δίωξη πολιτικά υποκινούμενη και από προάστιο του Λιβάνου παρακολούθησε τις εξελίξεις, όπως συμβαίνει συνήθως με τους ανθρώπους που βρίσκονται πολύ ψηλά για να τους φτάσει το χέρι της Θέμιδας.
O Ακης και το «συγχωροχάρτι» Βενιζέλου που χρέωσε με 1 δισ. ευρώ τους Ελληνες
Στη χώρα μας η σύμβαση για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια που έγερναν είχε χαρακτηριστεί επίσης σκανδαλώδης. Η υπόθεση ξεκίνησε στις αρχές του 2000, όταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος υποστήριζε πως η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως υποβρύχια. Παρότι οι πιο συμφέρουσες οικονομικά επιλογές ήταν από τη Σουηδία και την Ισπανία, επιλέχθηκαν τα S214 της εταιρίας HDW, γερμανικών συμφερόντων, τα οποία δεν είχαν καν δοκιμαστεί. Με συνοπτικές διαδικασίες πίσω από κλειστές πόρτες ξενοδοχείων οι αρμόδιες επιτροπές συμφώνησαν και η HDW επιλέχθηκε, υποσχόμενη πως παράλληλα θα έφτιαχνε τα ναυπηγεία και θα κρατούσε τους εργαζομένους.
Αρκετά χρόνια μετά, το 2010, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέλαβε να «ξεπλύνει» τον Ακη για το σκάνδαλο και να απαλλάξει την HDW από τα χρέη της που προέκυψαν ύστερα από ελέγχους του ΣΔΟΕ και εντόπισαν πλαστά τιμολόγια, εικονικές τιμολογήσεις και ανύπαρκτες έρευνες. Μέσω μιας τροπολογίας σε άσχετο νομοσχέδιο κατάφερε να δώσει συγχωροχάρτι στη γερμανική εταιρία και να χρεώσει τον ελληνικό λαό με 1 δισ. ευρώ, ανεξαρτήτως του γεγονότος πως -πέραν των παρατυπιών- το παραδοθέν υποβρύχιο έγερνε. Ο Βενιζέλος, εντούτοις, αποφάσισε να «πριμοδοτήσει» την HDW, συμφωνώντας στην αγορά ακόμα δύο υποβρυχίων, αξίας 500.000.000 δολαρίων, προκαταβάλλοντας μάλιστα ολόκληρο το ποσό! Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ισκαντάρ Σάφα εξέθεσε ο ίδιος τον κ. Βενιζέλο όταν προέκυψε το ζήτημα, λέγοντας πως ο υπουργός ήταν που επέμεινε για την προπληρωμή του έργου. Ο κύκλος της διαφθοράς συνεχίστηκε όταν ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε την πρωθυπουργία και, κόντρα στις δεσμεύσεις του πως θα σχηματιστεί εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση, την έθαψε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου