ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ, ΜΕ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΤΑ 1.000 ΕΥΡΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ
Ενώ ζητούν και την άρση του τραπεζικού απορρήτου, στη λογική του εξωδικαστικού συμβιβασμού, ώστε να έχουν πλήρη εικόνα της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών που ζητούν την προστασία του Νόμου Κατσέλη !!!
«Παγωμένοι» παραμένουν οι πλειστηριασμοί για άλλα περιουσιακά στοιχεία δανειοληπτών -εξαιρείται η πρώτη κατοικία- που με δικαστική απόφαση μπορούν να βγουν στο σφυρί. Ο λόγος; Δεν υπάρχει πρόβλεψη στο Νόμο Κατσέλη ποιoς θα πληρώσει τα έξοδα και την αμοιβή του εκκαθαριστή. Τώρα οι τράπεζες, ανάμεσα στις αλλαγές που εισηγούνται για το νόμο Κατσέλη, είναι ότι συζητούν το ενδεχόμενο να αναλάβουν οι ίδιες τα αρχικά έξοδα της διαδικασίας εκκαθάρισης -με ανώτατο όριο τα 1.000 ευρώ.
Διότι μπορεί η πρώτη κατοικία να προστατεύεται από το νόμο Κατσέλη, όμως τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη μπορούν να πάρουν την οδό της εκκαθάρισης. Και ενώ έχουν εκδοθεί πολλές τέτοιες αποφάσεις, εν τούτοις πολύ λίγες εκκαθαρίσεις προχώρησαν.
Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα περιουσιακά στοιχεία για τα οποία ο δικαστής δίνει συνήθως το «πράσινο φως» για να βγουν σε πλειστηριασμό είναι συχνά ιδιοκτησίες μικρής αξίας (χωράφια, κτήματα, οικίες και εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες). Οπότε το έξοδο είναι μεγάλο αναλογικά με το ποσό που θα αποφέρει ο πλειστηριασμός.
Ταυτόχρονα όμως ο νόμος δεν παρέχει κίνητρο στον εκκαθαριστή να «τρέξει» τη διαδικασία και μάλιστα δεν υπάρχει καν διάταξη που να προβλέπει την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας εκκαθάρισης και την αμοιβή του.
Και είναι εύλογο ότι ο δανειολήπτης -και ας το λέει η δικαστική απόφαση- δεν θα α πληρώσει τα έξοδα για να βγάλει ο ίδιος την όποια περιουσία του στο σφυρί.
Οι τράπεζες προτείνουν λοιπόν τροποποίηση του νόμου και να υπάρξει πρόβλεψη για την αμοιβή του εκκαθαριστή.
Οι τράπεζες ζητούν επίσης και την άρση του τραπεζικού απορρήτου -στη λογική του εξωδικαστικού συμβιβασμού- ώστε να έχουν πλήρη εικόνα της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών που ζητούν την προστασία του νόμου Κατσέλη. Δηλαδή αν έχουν και τι ύψους καταθέσεις σε άλλες τράπεζες. Προτείνουν δε να δημιουργηθεί διατραπεζική πλατφόρμα για την παροχή των σχετικών στοιχείων, στην οποία θα μπορούσαν να συμμετέχουν και οι φορολογικές αρχές.
Στόχος εδώ είναι κυρίως οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη για να μην πληρώσουν τα δάνεια τους. Το μεγάλο στοίχημα για τις τράπεζες είναι να εντοπιστούν οι μπαταχτσήδες και να κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την ρευστοποίηση των περιουσιών τους.
Σύμφωνα δε με στοιχεία των τραπεζών το 2009 όταν τα «κόκκινα» δάνεια ήταν στο 5% είχαν πραγματοποιηθεί 52.000 πλειστηριασμοί ακινήτων και πέρυσι με τα «κόκκινα» στο 48% έγιναν 5.650 πλειστηριασμοί, δηλαδή 90% λιγότεροι.
Ενώ ζητούν και την άρση του τραπεζικού απορρήτου, στη λογική του εξωδικαστικού συμβιβασμού, ώστε να έχουν πλήρη εικόνα της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών που ζητούν την προστασία του Νόμου Κατσέλη !!!
Διότι μπορεί η πρώτη κατοικία να προστατεύεται από το νόμο Κατσέλη, όμως τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη μπορούν να πάρουν την οδό της εκκαθάρισης. Και ενώ έχουν εκδοθεί πολλές τέτοιες αποφάσεις, εν τούτοις πολύ λίγες εκκαθαρίσεις προχώρησαν.
Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα περιουσιακά στοιχεία για τα οποία ο δικαστής δίνει συνήθως το «πράσινο φως» για να βγουν σε πλειστηριασμό είναι συχνά ιδιοκτησίες μικρής αξίας (χωράφια, κτήματα, οικίες και εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες). Οπότε το έξοδο είναι μεγάλο αναλογικά με το ποσό που θα αποφέρει ο πλειστηριασμός.
Ταυτόχρονα όμως ο νόμος δεν παρέχει κίνητρο στον εκκαθαριστή να «τρέξει» τη διαδικασία και μάλιστα δεν υπάρχει καν διάταξη που να προβλέπει την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας εκκαθάρισης και την αμοιβή του.
Και είναι εύλογο ότι ο δανειολήπτης -και ας το λέει η δικαστική απόφαση- δεν θα α πληρώσει τα έξοδα για να βγάλει ο ίδιος την όποια περιουσία του στο σφυρί.
Οι τράπεζες προτείνουν λοιπόν τροποποίηση του νόμου και να υπάρξει πρόβλεψη για την αμοιβή του εκκαθαριστή.
Οι τράπεζες ζητούν επίσης και την άρση του τραπεζικού απορρήτου -στη λογική του εξωδικαστικού συμβιβασμού- ώστε να έχουν πλήρη εικόνα της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών που ζητούν την προστασία του νόμου Κατσέλη. Δηλαδή αν έχουν και τι ύψους καταθέσεις σε άλλες τράπεζες. Προτείνουν δε να δημιουργηθεί διατραπεζική πλατφόρμα για την παροχή των σχετικών στοιχείων, στην οποία θα μπορούσαν να συμμετέχουν και οι φορολογικές αρχές.
Στόχος εδώ είναι κυρίως οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη για να μην πληρώσουν τα δάνεια τους. Το μεγάλο στοίχημα για τις τράπεζες είναι να εντοπιστούν οι μπαταχτσήδες και να κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την ρευστοποίηση των περιουσιών τους.
Σύμφωνα δε με στοιχεία των τραπεζών το 2009 όταν τα «κόκκινα» δάνεια ήταν στο 5% είχαν πραγματοποιηθεί 52.000 πλειστηριασμοί ακινήτων και πέρυσι με τα «κόκκινα» στο 48% έγιναν 5.650 πλειστηριασμοί, δηλαδή 90% λιγότεροι.
ΠΗΓΗ: mononews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου