ΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 260.000.000 ΕΥΡΩ...ΑΛΛΑ ΩΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΠΟΤΕ
Οι ολυμπιακοί τελείωσαν πριν 13 χρόνια όμως ακόμη φαίνεται ότι τους πληρώνουμε... Μάλιστα σύμφωνα με απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου το Δημόσιο οφείλει στην εταιρεία SAIC για το περιβόητο σύστημα ασφαλείας C4I 40 εκατομμύρια ευρώ και πλέον απειλείται με κατασχέσεις.
Τον Ιούλιο του 2013 το Δημόσιο είχε καταδικαστεί για τη μη καταβολή του υπολοίπου της οφειλής του προς την εταιρεία και τελικά το αμερικανικό δικαστήριο επέβαλε την άμεση καταβολή των χρημάτων.
Πλέον και μετά την απόφαση αυτή υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για κατάσχεση της περιουσίας του Δημοσίου που βρίσκεται επί αμερικανικού εδάφους.
Τα αρμόδια υπουργεία έχουν ενημερωθεί για την απόφαση ωστόσο οι επόμενες κινήσεις του Δημοσίου δεν έχουν ξεκαθαριστεί καθώς για να υπάρξει πληρωμή θα πρέπει να υπάρξει τελεσίδικη απόφαση και από την ελληνική δικαιοσύνη...
Η σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου με την εταιρεία SAIC υπεγράφη στις 19 Μαΐου 2003. Προέβλεπε ότι «το τίμημα για την παροχή υπηρεσιών χρήσης του δικτύου TETRA για δέκα έτη με έναρξη την 1η Αυγούστου 2004 ανέρχεται σε 82,1 εκατ. ευρώ». Τον Ιούνιο του 2009, ωστόσο, η αμερικανική εταιρεία SAIC (η νέα εμπορική επωνυμία της είναι Leidos Inc.) είχε προσφύγει στο διεθνές διαιτητικό δικαστήριο ζητώντας οφειλές ύψους 60 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, το ελληνικό Δημόσιο είχε παραλάβει και αποδεχθεί ως κατάλληλο το σύστημα C4I, δίχως να καταβάλει το αντίστοιχο τίμημα. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε αρνηθεί να καταβάλει το σύνολο του τιμήματος, υποστηρίζοντας ότι υπήρχαν σημαντικές αποκλίσεις από την αρχική σύμβαση.
To μωσαϊκό της διαπλοκής για το C4I
Η υπόθεση της προμήθειας του συστήματος C4I, ενόψει (τότε) των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν η δεύτερη «μεγάλη δουλειά» της Siemens με το ελληνικό Δημόσιο, μετά από τις αμαρτωλές συμβάσεις με τον ΟΤΕ, που κόστισε ιδιαίτερα ακριβά στους έλληνες φορολογουμένους, με το «γαϊτανάκι» της παραλαβής να ακολουθεί και το σύστημα να μην χρησιμοποιείται ποτέ. Ποια ήταν τα πρόσωπα-κλειδιά της υπόθεσης και πώς λειτουργούσε το «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Το χρονικό της υπόθεσης C4I
Στα τέλη του 2001, αρχικά, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που ήταν συνολικά υπεύθυνο για την ασφάλεια των Αγώνων ανέλαβε τη διενέργεια του διαγωνισμού για το σύστημα που προοριζόταν να διεξαχθεί το φθινόπωρο του 2002. Πριν από την υποβολή προτάσεων υπήρξαν έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις και πιέσεις αμερικανικών παραγόντων για ενσωμάτωση τριών ενδιαφερόμενων εταιρειών (Lockheed Martin, SAIC και TITAN). Τελικά αυτές οι προσπάθειες δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους, που υπολογιζόταν άνω των 600 εκατομμυρίων δολαρίων.
Στη συνέχεια οι τρεις εταιρείες γίνονται δύο και ξεκινάει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων – προσφορών. Τα Χριστούγεννα του 2002 η TRS ανταποκρίθηκε, καταθέτοντας νέα προσφορά ύψους 405 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι των 440 εκατομμυρίων ευρώ που ζητούσε αρχικά. Η SAIC, από την πλευρά της, κατέθεσε πρόταση 169,5 εκατομμυρίων ευρώ και άλλων 106 εκατ. ευρώ για δανεισμό (leasing) του συστήματος TETRA, με το συνολικό ποσό να φτάνει τα 275,5 εκατομμύρια ευρώ. Η επιτροπή όμως ανακάλυψε συγκαλυμμένα κόστη και υπολόγισε το σύνολο της προσφοράς της SAIC στα 317 εκατομμύρια ευρώ.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2003, η TRS ζητούσε 396 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η SAIC 378 εκατομμύρια. Την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου, το βράδυ ύστερα από... εκπτώσεις, οι προσφορές διαμορφώθηκαν: 320,5 εκατομμύρια ευρώ από την TRS και 320 εκατομμύρια ευρώ από την SAIC, με τη διαφορά τους δηλαδή να είναι μόλις 500.000 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε προϋπολογίσει κονδύλι ύψους 211 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, είχε ήδη «ξεφύγει».
Το Μάρτιο του 2003, είχε προηγηθεί προεπιλογή της εταιρείας, με την επιφύλαξη του τιμήματος, το οποίο δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 270 εκατομμύρια ευρώ. Η κοινοπραξία της TRS με επιστολή της τελευταίας στιγμής, υποστήριξε ότι μπορούσε να εκτελέσει το έργο έναντι 268 εκατομμυρίων ευρώ. Στη συνέχεια κατεβάζει το τίμημα στα 255 εκατομμύρια ευρώ. Η SAIC αποδεχόμενη το τίμημα πριν προλάβει η αντίπαλος να αποφασίσει και παρά την ένσταση της τελευταίας.
Στις 13 Μαρτίου, συγκεκριμένα, σημειώθηκε το κλείσιμο της συμφωνίας. Στην κοινοπραξία υπό την Αμερικανική SAIC κατοχυρώθηκε τελικώς το έργο που αφορά στα συστήματα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, έναντι 255 εκατομμυρίων ευρώ. Οι αρχικές απαιτήσεις της SAIC ήταν 317.9 εκ. ευρώ και τελικά στις 13/3/2003 έκλεισε στα 254.9 εκ. ευρώ. Εκτός από την SAIC σημαντικό ρόλο στην κοινοπραξία διαδραματίζει και η SIEMENS, η οποία έχει αναλάβει την ολοκλήρωση των συστημάτων ασφαλείας (integration).
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η συμφωνία έκλεισε με προσωπικές παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Ο τότε πρωθυπουργός με προσωπική του παρέμβαση και παράλληλη ακύρωση του διαγωνισμού, ενεργοποιεί το ΚΥΣΕΑ και αναθέτει το έργο στη... SAIC (!) με 255 εκ. Ευρώ!
Τα πρόσωπα-κλειδιά της υπόθεσης και το «σύστημα ΠΑΣΟΚ»
Παρά την αναμφισβήτητη πλέον εισροή χρημάτων στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρός του εγκαλεί συνεχώς την κυβέρνηση με ανεκδιήγητες υπεκφυγές. Που άνηκαν άραγε ο Σκαρπέλης, ο Μαντέλης και λοιπά ονόματα που έχουν ακουστεί κατά καιρούς σχετικά με όλα τα ζητήματα της Siemens; Που ανήκαν τα περισσότερα μεγαλοστελέχη του ΟΤΕ που ενεπλάκησαν με τις δοσοληψίες της Siemens; Ποιοι υπουργοί έδιναν από το 1994 τα «έργα» στη Siemens και την Ιντρακομ και εξασφάλιζαν όλες τις δουλείες στους εθνικούς εργολάβους και προμηθευτές και μάλιστα με απόλυτα αδιαφανείς τρόπους (βλ. Σημίτη και Καστανίδη); Και πάνω από όλα που άνηκε ο επί χρόνια συνεργάτης και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, Τρεπεκλής;
Γιώργος Τρεπεκλής
Ήταν το «πρόσωπο-κλειδί» στην περίφημη σύμβαση του C4I. Ο φίλος και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, και επικεφαλής της κοινοπραξίας της SAIC η οποία διαχειρίστηκε τη σύμβαση για το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Υποστηρίζεται επίσης ότι για την επιτυχία της Σύμβασης εισέπραξε προκαταβολικά 6.5 εκ. ευρώ. O εισαγγελέας κ. Αθανασίου, έχει ρωτήσει μάρτυρες να πουν τι υπηρεσίες μπορεί να προσέφερε ο κ. Τρεπεκλής που να δικαιολογούν αυτό το ιλιγγιώδες ποσό. Επίσης, υποστηρίζεται ότι ο Τρεπεκλής, «άδειασε» τον Γιάννο Παπαντωνίου, με ένα μήνυμά του στον Δενδρινό της Siemens, στο οποίο έγραφε ότι ο πρώην υπουργός άμυνας παραπληροφορούσε τον Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για το σύστημα C4I.
Στις 13/2/08, ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποκαλύπτει ότι ο νομικός σύμβουλος του κ. Τρεπεκλή, ήταν τότε ο σημερινός σύμβουλος του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου, Χάρης Παμπούκης. Μετά από έντονες αντιδράσεις και πιέσεις του ΠΑΣΟΚ ο κ. Βορίδης επανορθώνει λέγοντας ότι «ο κ. Παμπούκης δεν διαψεύδει ότι συνεργάστηκε με τον κ. Τρεπεκλή, αλλά υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε συνεργασία στην υπόθεση της Siemens».
Μπαμπανάσης - HELLAS COM INTERNATIONAL
Ο Στέργιος Μπαμπανάσης είναι διδάκτωρ. Την περίοδο 1982 – 1985, διορίζεται μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων. Μεταξύ 1985 – 1989, εργάζεται στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ως σύμβουλος. Την περίοδο 1993 – 1996, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ, ενώ μεταξύ 1994 – 2002, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας. Από το 1998 έως το 2004, ήταν μέλος του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Διπλωματικής Ακαδημίας. Τέλος, είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της HELLASCOM INTERNATIONAL.
Να σημειώσουμε ότι για τον κ. Μπαμπανάση, υποστηρίζεται ότι αν και τηρεί κάποιες αποστάσεις, κατά μία έννοια παραμένει ο άνθρωπος – κλειδί. Δύσκολα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πάρει μια σημαντική απόφαση χωρίς να τον ρωτήσει.
Τον Μάρτιο 2005, ακούστηκε ότι θα γινόταν αποδεκτή η πρόταση του ΟΤΕ για πλήρη εξαγορά της HELLAS COM INTERNATIONAL. Ο ΟΤΕ θα δεχόταν να εξαγοράσει το υπόλοιπο 48.6% το οποίο ανήκει σε διαφορετικές επιχειρήσεις, ενώ τη μεγαλύτερη συμμετοχή έχουν οι Siemens και η Ιντρακομ, οι οποίες ελέγχουν ποσοστό 15% η καθεμία. Σημειώνεται ότι παλαιότερα ο πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Βουρλούμης, είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι δεν μπορεί ο ΟΤΕ να συμμετέχει μαζί με τους προμηθευτές του σε εταιρεία.
Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της HELLASCOM κ. Μανιάτης (που έχει υπάρξει και πρόεδρος του ΟΜΕ – ΟΤΕ) πήρε τη πρωτοβουλία για τροποποίηση του καταστατικού έτσι ώστε η εταιρεία να μπορεί να εγκαθιστά, λειτουργεί και συντηρεί τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις και στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή η πρωτοβουλία δεν ήταν παρά μια ανοιχτή επιδίωξη για άδεια λειτοργίας ενός δεύτερου ΟΤΕ. Ζητούσε δηλαδή η HELLASCOM να δραστηριοποιείται και σε υπηρεσίες που είναι αποκλειστικό δικαίωμα του ΟΤΕ. Άξιο λόγου είναι ότι στις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις αντέδρασαν 4 παρατάξεις στον ΟΤΕ, ΠΛΗΝ της ΠΑΣΚΕ!
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση Δελτίου Τύπου του ΟΤΕ για τους κύκλους εργασιών το 2001, η εταιρεία Hellas Com International παρουσίασε εντυπωσιακή άνοδο της τάξεως του 161%.
Σκαρπέλης - Αθ. Κατσίκας - Γ. Αγραφιώτης - Δενδρινός - Γαργαρέτας - Ψαρρός - Μοσχοπαίδης
Η εφημερίδα «Το Παρόν» στις 6/7/08 καταγράφει τις διάφορες διαδρομές και τις περίεργες σχέσεις διαπλοκής που έχουν χρηματιστές που έχουν κατηγορηθεί για το σκάνδαλο Siemens, στελέχη της γερμανικής εταιρείας, μεταξύ των οποίων και ο Δενδρινός, που μετέχουν σε διοικητικά συμβούλια εταιρειών, μαζί με ανθρώπους του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου.
Η TELEPASSPORT είναι η εταιρεία του Σκαρπέλη και του Γεωργίου των «μαύρων ταμείων», που και οι δύο θεωρούνται άμεσα εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο της Siemens. Στην TELEPASSPORT, μέλος του Δ.Σ είναι και ο Ιωάννης Μιχ. Γιακουμάτος, που είναι συνέταιρος του κ. Σίμου Σιμούδη, που είναι συνέταιρος του κ. Αθανασίου Κατσίκα της MEGA TRUST. Να σημειώσουμε ότι ο κ. Κατσίκας ήταν μέλος του ΔΣ της Γενικής Τράπεζας.
Επίσης, ο κ. Κατσίκας είναι συνεταίρος με τον κ. Γ. Αγραφιώτη (που ήταν διευθυντής του γραφείου του Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν ήταν υπουργός Άμυνας και στη συνέχεια Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης, όταν πήγε ο Τσοχατζόπουλος, ο άνθρωπος που διεκπεραίωνε κάθε υπόθεση, εμπιστευτική ή μη), του κ. Γ. Αδαμόπουλου πρώην υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ και της κ. Βασιλικής Ανδρέου. Η κ. Ανδρέου ήταν μέλος του ΔΣ της Αγροτικής Τράπεζας. Επίσης, στο ίδιο ΔΣ των εταιρειών του κ. Κατσίκα μετείχε ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ευτύχιος Δαμιανάκης μαζί με τον κ. Καδδά. Μέλος του ΔΣ της Γενικής Τράπεζας υπήρξε ο κ. Αθ. Κατσίκας, ενώ θυγατρικών εταιρειών υπήρξε ο κ. Δαμιανάκης.
Τέλος, αναφερόμαστε στην αποκάλυψη περί συνύπαρξης μελών του ΔΣ της Siemens και του γνωστού στελέχους της εταιρείας κ. Δενδρινού με άνθρωπο του περιβάλλοντος του Άκη Τσοχατζόπουλου στο ΔΣ της ίδιας εταιρείας που ασχολείται με τη επίβλεψη και διοίκηση προγραμμάτων. Ο πρώην Πρόεδρος της ΕΑΒ (κρατική εταιρεία), κ. Ελ. Μοσχοπαίδης, βρίσκεται στο ΔΣ της εταιρείας (Ανώνυμης Εταιρείας Επίβλεψης και Διοίκησης Προγραμμάτων) στο οποίο μετέχουν ο κ. Δενδρινός (υπεύθυνος για το C4I) και ο κ. Μιλτιάδης Ψαρρός (μέλη και οι 2 του ΔΣ της Siemens). Αυτά τα άτομα πέρασαν από το εισαγγελικό γραφείο. Μαζί στο ίδιο ΔΣ και ο συνεργάτης του πρώην Υπουργού Άμυνας κ. Τσοχατζόπουλου, ο κ. Γαργαρέτας. Όπως είναι γνωστό ο κ. Ψαρρός φαίνεται ως ενδιάμεσος μεταξύ της μητρικής Siemens και της Siemens Ελλάς και ελλήνων αξιωματούχων, για να προωθήσει «μίζες» σχετικά με τη σύμβαση Siemens, το 2001, για τα αντιαεροπορικά συστήματα, Patriot.
Τέλος, επισημαίνεται ότι ο κ. Αγραφιώτης είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του «βαθέος ΠΑΣΟΚ», καθότι στενός συνεργάτης του Α. Τσοχατζόπουλου. Απέτυχε να εκλεγεί στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κάνει την επανεμφάνισή του στα γραφεία του κόμματος με μία δική του εταιρεία στατιστικών αναλύσεων και μηχανοργάνωσης. Έχει την προστασία του Π. Γερουλάνου, καθώς και του Ν. Αθανασάκη.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά η SAIC διεκδικεί στα διεθνή δικαστήρια αποζημιώσεις ως θύμα και όχι ως θύτης !!!
Οι ολυμπιακοί τελείωσαν πριν 13 χρόνια όμως ακόμη φαίνεται ότι τους πληρώνουμε... Μάλιστα σύμφωνα με απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου το Δημόσιο οφείλει στην εταιρεία SAIC για το περιβόητο σύστημα ασφαλείας C4I 40 εκατομμύρια ευρώ και πλέον απειλείται με κατασχέσεις.
Τον Ιούλιο του 2013 το Δημόσιο είχε καταδικαστεί για τη μη καταβολή του υπολοίπου της οφειλής του προς την εταιρεία και τελικά το αμερικανικό δικαστήριο επέβαλε την άμεση καταβολή των χρημάτων.
Πλέον και μετά την απόφαση αυτή υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για κατάσχεση της περιουσίας του Δημοσίου που βρίσκεται επί αμερικανικού εδάφους.
Τα αρμόδια υπουργεία έχουν ενημερωθεί για την απόφαση ωστόσο οι επόμενες κινήσεις του Δημοσίου δεν έχουν ξεκαθαριστεί καθώς για να υπάρξει πληρωμή θα πρέπει να υπάρξει τελεσίδικη απόφαση και από την ελληνική δικαιοσύνη...
Η σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου με την εταιρεία SAIC υπεγράφη στις 19 Μαΐου 2003. Προέβλεπε ότι «το τίμημα για την παροχή υπηρεσιών χρήσης του δικτύου TETRA για δέκα έτη με έναρξη την 1η Αυγούστου 2004 ανέρχεται σε 82,1 εκατ. ευρώ». Τον Ιούνιο του 2009, ωστόσο, η αμερικανική εταιρεία SAIC (η νέα εμπορική επωνυμία της είναι Leidos Inc.) είχε προσφύγει στο διεθνές διαιτητικό δικαστήριο ζητώντας οφειλές ύψους 60 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, το ελληνικό Δημόσιο είχε παραλάβει και αποδεχθεί ως κατάλληλο το σύστημα C4I, δίχως να καταβάλει το αντίστοιχο τίμημα. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε αρνηθεί να καταβάλει το σύνολο του τιμήματος, υποστηρίζοντας ότι υπήρχαν σημαντικές αποκλίσεις από την αρχική σύμβαση.
πηγη: newsit.gr
Αλλά επειδή ξεχνάμε εύκολα ως λαός...ας θυμηθούμε τι εστί το σκάνδαλο του C4I με ένα παλαιότερο άρθρο του newpost.gr:
Στα τέλη του 2001, αρχικά, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, που ήταν συνολικά υπεύθυνο για την ασφάλεια των Αγώνων ανέλαβε τη διενέργεια του διαγωνισμού για το σύστημα που προοριζόταν να διεξαχθεί το φθινόπωρο του 2002. Πριν από την υποβολή προτάσεων υπήρξαν έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις και πιέσεις αμερικανικών παραγόντων για ενσωμάτωση τριών ενδιαφερόμενων εταιρειών (Lockheed Martin, SAIC και TITAN). Τελικά αυτές οι προσπάθειες δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους, που υπολογιζόταν άνω των 600 εκατομμυρίων δολαρίων.
Στη συνέχεια οι τρεις εταιρείες γίνονται δύο και ξεκινάει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων – προσφορών. Τα Χριστούγεννα του 2002 η TRS ανταποκρίθηκε, καταθέτοντας νέα προσφορά ύψους 405 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι των 440 εκατομμυρίων ευρώ που ζητούσε αρχικά. Η SAIC, από την πλευρά της, κατέθεσε πρόταση 169,5 εκατομμυρίων ευρώ και άλλων 106 εκατ. ευρώ για δανεισμό (leasing) του συστήματος TETRA, με το συνολικό ποσό να φτάνει τα 275,5 εκατομμύρια ευρώ. Η επιτροπή όμως ανακάλυψε συγκαλυμμένα κόστη και υπολόγισε το σύνολο της προσφοράς της SAIC στα 317 εκατομμύρια ευρώ.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2003, η TRS ζητούσε 396 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η SAIC 378 εκατομμύρια. Την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου, το βράδυ ύστερα από... εκπτώσεις, οι προσφορές διαμορφώθηκαν: 320,5 εκατομμύρια ευρώ από την TRS και 320 εκατομμύρια ευρώ από την SAIC, με τη διαφορά τους δηλαδή να είναι μόλις 500.000 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχε προϋπολογίσει κονδύλι ύψους 211 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, είχε ήδη «ξεφύγει».
Το Μάρτιο του 2003, είχε προηγηθεί προεπιλογή της εταιρείας, με την επιφύλαξη του τιμήματος, το οποίο δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 270 εκατομμύρια ευρώ. Η κοινοπραξία της TRS με επιστολή της τελευταίας στιγμής, υποστήριξε ότι μπορούσε να εκτελέσει το έργο έναντι 268 εκατομμυρίων ευρώ. Στη συνέχεια κατεβάζει το τίμημα στα 255 εκατομμύρια ευρώ. Η SAIC αποδεχόμενη το τίμημα πριν προλάβει η αντίπαλος να αποφασίσει και παρά την ένσταση της τελευταίας.
Στις 13 Μαρτίου, συγκεκριμένα, σημειώθηκε το κλείσιμο της συμφωνίας. Στην κοινοπραξία υπό την Αμερικανική SAIC κατοχυρώθηκε τελικώς το έργο που αφορά στα συστήματα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, έναντι 255 εκατομμυρίων ευρώ. Οι αρχικές απαιτήσεις της SAIC ήταν 317.9 εκ. ευρώ και τελικά στις 13/3/2003 έκλεισε στα 254.9 εκ. ευρώ. Εκτός από την SAIC σημαντικό ρόλο στην κοινοπραξία διαδραματίζει και η SIEMENS, η οποία έχει αναλάβει την ολοκλήρωση των συστημάτων ασφαλείας (integration).
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η συμφωνία έκλεισε με προσωπικές παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Ο τότε πρωθυπουργός με προσωπική του παρέμβαση και παράλληλη ακύρωση του διαγωνισμού, ενεργοποιεί το ΚΥΣΕΑ και αναθέτει το έργο στη... SAIC (!) με 255 εκ. Ευρώ!
Τα πρόσωπα-κλειδιά της υπόθεσης και το «σύστημα ΠΑΣΟΚ»
Παρά την αναμφισβήτητη πλέον εισροή χρημάτων στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρός του εγκαλεί συνεχώς την κυβέρνηση με ανεκδιήγητες υπεκφυγές. Που άνηκαν άραγε ο Σκαρπέλης, ο Μαντέλης και λοιπά ονόματα που έχουν ακουστεί κατά καιρούς σχετικά με όλα τα ζητήματα της Siemens; Που ανήκαν τα περισσότερα μεγαλοστελέχη του ΟΤΕ που ενεπλάκησαν με τις δοσοληψίες της Siemens; Ποιοι υπουργοί έδιναν από το 1994 τα «έργα» στη Siemens και την Ιντρακομ και εξασφάλιζαν όλες τις δουλείες στους εθνικούς εργολάβους και προμηθευτές και μάλιστα με απόλυτα αδιαφανείς τρόπους (βλ. Σημίτη και Καστανίδη); Και πάνω από όλα που άνηκε ο επί χρόνια συνεργάτης και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, Τρεπεκλής;
Γιώργος Τρεπεκλής
Ήταν το «πρόσωπο-κλειδί» στην περίφημη σύμβαση του C4I. Ο φίλος και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, και επικεφαλής της κοινοπραξίας της SAIC η οποία διαχειρίστηκε τη σύμβαση για το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Υποστηρίζεται επίσης ότι για την επιτυχία της Σύμβασης εισέπραξε προκαταβολικά 6.5 εκ. ευρώ. O εισαγγελέας κ. Αθανασίου, έχει ρωτήσει μάρτυρες να πουν τι υπηρεσίες μπορεί να προσέφερε ο κ. Τρεπεκλής που να δικαιολογούν αυτό το ιλιγγιώδες ποσό. Επίσης, υποστηρίζεται ότι ο Τρεπεκλής, «άδειασε» τον Γιάννο Παπαντωνίου, με ένα μήνυμά του στον Δενδρινό της Siemens, στο οποίο έγραφε ότι ο πρώην υπουργός άμυνας παραπληροφορούσε τον Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για το σύστημα C4I.
Στις 13/2/08, ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποκαλύπτει ότι ο νομικός σύμβουλος του κ. Τρεπεκλή, ήταν τότε ο σημερινός σύμβουλος του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου, Χάρης Παμπούκης. Μετά από έντονες αντιδράσεις και πιέσεις του ΠΑΣΟΚ ο κ. Βορίδης επανορθώνει λέγοντας ότι «ο κ. Παμπούκης δεν διαψεύδει ότι συνεργάστηκε με τον κ. Τρεπεκλή, αλλά υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε συνεργασία στην υπόθεση της Siemens».
Μπαμπανάσης - HELLAS COM INTERNATIONAL
Ο Στέργιος Μπαμπανάσης είναι διδάκτωρ. Την περίοδο 1982 – 1985, διορίζεται μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων. Μεταξύ 1985 – 1989, εργάζεται στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ως σύμβουλος. Την περίοδο 1993 – 1996, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ, ενώ μεταξύ 1994 – 2002, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας. Από το 1998 έως το 2004, ήταν μέλος του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου της Διπλωματικής Ακαδημίας. Τέλος, είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της HELLASCOM INTERNATIONAL.
Να σημειώσουμε ότι για τον κ. Μπαμπανάση, υποστηρίζεται ότι αν και τηρεί κάποιες αποστάσεις, κατά μία έννοια παραμένει ο άνθρωπος – κλειδί. Δύσκολα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πάρει μια σημαντική απόφαση χωρίς να τον ρωτήσει.
Τον Μάρτιο 2005, ακούστηκε ότι θα γινόταν αποδεκτή η πρόταση του ΟΤΕ για πλήρη εξαγορά της HELLAS COM INTERNATIONAL. Ο ΟΤΕ θα δεχόταν να εξαγοράσει το υπόλοιπο 48.6% το οποίο ανήκει σε διαφορετικές επιχειρήσεις, ενώ τη μεγαλύτερη συμμετοχή έχουν οι Siemens και η Ιντρακομ, οι οποίες ελέγχουν ποσοστό 15% η καθεμία. Σημειώνεται ότι παλαιότερα ο πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Βουρλούμης, είχε αφήσει να διαρρεύσει ότι δεν μπορεί ο ΟΤΕ να συμμετέχει μαζί με τους προμηθευτές του σε εταιρεία.
Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της HELLASCOM κ. Μανιάτης (που έχει υπάρξει και πρόεδρος του ΟΜΕ – ΟΤΕ) πήρε τη πρωτοβουλία για τροποποίηση του καταστατικού έτσι ώστε η εταιρεία να μπορεί να εγκαθιστά, λειτουργεί και συντηρεί τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις και στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή η πρωτοβουλία δεν ήταν παρά μια ανοιχτή επιδίωξη για άδεια λειτοργίας ενός δεύτερου ΟΤΕ. Ζητούσε δηλαδή η HELLASCOM να δραστηριοποιείται και σε υπηρεσίες που είναι αποκλειστικό δικαίωμα του ΟΤΕ. Άξιο λόγου είναι ότι στις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις αντέδρασαν 4 παρατάξεις στον ΟΤΕ, ΠΛΗΝ της ΠΑΣΚΕ!
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση Δελτίου Τύπου του ΟΤΕ για τους κύκλους εργασιών το 2001, η εταιρεία Hellas Com International παρουσίασε εντυπωσιακή άνοδο της τάξεως του 161%.
Σκαρπέλης - Αθ. Κατσίκας - Γ. Αγραφιώτης - Δενδρινός - Γαργαρέτας - Ψαρρός - Μοσχοπαίδης
Η εφημερίδα «Το Παρόν» στις 6/7/08 καταγράφει τις διάφορες διαδρομές και τις περίεργες σχέσεις διαπλοκής που έχουν χρηματιστές που έχουν κατηγορηθεί για το σκάνδαλο Siemens, στελέχη της γερμανικής εταιρείας, μεταξύ των οποίων και ο Δενδρινός, που μετέχουν σε διοικητικά συμβούλια εταιρειών, μαζί με ανθρώπους του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου.
Η TELEPASSPORT είναι η εταιρεία του Σκαρπέλη και του Γεωργίου των «μαύρων ταμείων», που και οι δύο θεωρούνται άμεσα εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο της Siemens. Στην TELEPASSPORT, μέλος του Δ.Σ είναι και ο Ιωάννης Μιχ. Γιακουμάτος, που είναι συνέταιρος του κ. Σίμου Σιμούδη, που είναι συνέταιρος του κ. Αθανασίου Κατσίκα της MEGA TRUST. Να σημειώσουμε ότι ο κ. Κατσίκας ήταν μέλος του ΔΣ της Γενικής Τράπεζας.
Επίσης, ο κ. Κατσίκας είναι συνεταίρος με τον κ. Γ. Αγραφιώτη (που ήταν διευθυντής του γραφείου του Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν ήταν υπουργός Άμυνας και στη συνέχεια Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης, όταν πήγε ο Τσοχατζόπουλος, ο άνθρωπος που διεκπεραίωνε κάθε υπόθεση, εμπιστευτική ή μη), του κ. Γ. Αδαμόπουλου πρώην υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ και της κ. Βασιλικής Ανδρέου. Η κ. Ανδρέου ήταν μέλος του ΔΣ της Αγροτικής Τράπεζας. Επίσης, στο ίδιο ΔΣ των εταιρειών του κ. Κατσίκα μετείχε ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ευτύχιος Δαμιανάκης μαζί με τον κ. Καδδά. Μέλος του ΔΣ της Γενικής Τράπεζας υπήρξε ο κ. Αθ. Κατσίκας, ενώ θυγατρικών εταιρειών υπήρξε ο κ. Δαμιανάκης.
Τέλος, αναφερόμαστε στην αποκάλυψη περί συνύπαρξης μελών του ΔΣ της Siemens και του γνωστού στελέχους της εταιρείας κ. Δενδρινού με άνθρωπο του περιβάλλοντος του Άκη Τσοχατζόπουλου στο ΔΣ της ίδιας εταιρείας που ασχολείται με τη επίβλεψη και διοίκηση προγραμμάτων. Ο πρώην Πρόεδρος της ΕΑΒ (κρατική εταιρεία), κ. Ελ. Μοσχοπαίδης, βρίσκεται στο ΔΣ της εταιρείας (Ανώνυμης Εταιρείας Επίβλεψης και Διοίκησης Προγραμμάτων) στο οποίο μετέχουν ο κ. Δενδρινός (υπεύθυνος για το C4I) και ο κ. Μιλτιάδης Ψαρρός (μέλη και οι 2 του ΔΣ της Siemens). Αυτά τα άτομα πέρασαν από το εισαγγελικό γραφείο. Μαζί στο ίδιο ΔΣ και ο συνεργάτης του πρώην Υπουργού Άμυνας κ. Τσοχατζόπουλου, ο κ. Γαργαρέτας. Όπως είναι γνωστό ο κ. Ψαρρός φαίνεται ως ενδιάμεσος μεταξύ της μητρικής Siemens και της Siemens Ελλάς και ελλήνων αξιωματούχων, για να προωθήσει «μίζες» σχετικά με τη σύμβαση Siemens, το 2001, για τα αντιαεροπορικά συστήματα, Patriot.
Τέλος, επισημαίνεται ότι ο κ. Αγραφιώτης είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του «βαθέος ΠΑΣΟΚ», καθότι στενός συνεργάτης του Α. Τσοχατζόπουλου. Απέτυχε να εκλεγεί στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κάνει την επανεμφάνισή του στα γραφεία του κόμματος με μία δική του εταιρεία στατιστικών αναλύσεων και μηχανοργάνωσης. Έχει την προστασία του Π. Γερουλάνου, καθώς και του Ν. Αθανασάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου