ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛΑΣ ;;;
Ο Σταύρος Ψυχάρης, σύμφωνα με τον Γ. Βότση, κατοικεί ήδη από το 1993, σε ένα πολυτελές διαμέρισμα της οδού Αναγνωστοπούλου, όπου παλιά έμενε η Μελίνα Μερκούρη !!!
Eπιτέλους,οι Τράπεζες ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΙΣ ΠΡΙΖΕΣ: "Επιχειρηματίες" των ΜΜΕ με ξένα κόλυβα !!!
Για την Τιμή των Πρίτζι ρε συ Σταύρο, μην είσαι αχάριστος!
Τόσα σου έδωσε απλόχερα η ζωή και ακόμη περισσότερα οι τράπεζες. 220.000.000 εκατ. ευρώ θαλασσοδάνεια δεν επιτρέπουν εκ των υστέρων να κατηγορείς τις τράπεζες που σου εμπιστεύτηκαν τόσο χρήμα.
Δάνεια τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενο, όπως κι εκείνα των υπολοίπων θαλασσοδανεισμένων μηντιαρχών.Οι τράπεζες, πολύ σωστά, αποφάσισαν να τραβήξουν τις πρίζες στις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις. Αυτό που αρχίζουν σιγά-σιγά να κάνουν και με τους υπόλοιπους-δήθεν πανίσχυρους-μηντιάρχες. Ισως η μοναδική προσφορά αυτής της κυβέρνησης στην χώρα ήταν η Εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια στα ΜΜΕ που έβγαλε στον αφρό αυτό το διαχρονικό έγκλημα οι ηθικοί αυτουργοί του οποίου ήταν οι κατά καιρούς ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου που τηλεφωνούσαν στους τραπεζίτες και απαιτούσαν να δώσουν άφθονο τζάμπα χρήμα στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ.
Ο Τσίπρας και ο Παππάς μπορεί να χρεώνονται την υπεράσπιση ενός νοσηρού διεφθαρμένου κράτους το οποίο πλήρωνε μέχρι πρόσφατα αστυνομικούς αποσπασμένους στην ασφάλεια της Μελίνας Μερκούρη, μπορεί να χρεώνονται το κατσιαπλιάδικο μίσος τους για τον ιδιωτικό τομέα και τους ελεύθερους επαγγελματίες στους οποίους επιβάλλουν κτηνώδεις φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, μέσα στην βαθιά μαστούρα του κρατισμού που τους διακατέχει, στην περίπτωση όμως των Δανείων στα ΜΜΕ θα αφήσουν πίσω τους ιστορική παρακαταθήκη το Πόρισμα της Εξεταστικής.
Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” 10 χρόνια τώρα έδωσε μάχες κατά του αποτρόπαιου αυτού διαρκούς εγκλήματος που σημάδεψε την μεταπολίτευση: To εύκολο χρήμα στον πάσα ένα τυχάρπαστο που ήθελε να υποδυθεί τον μηντιάρχη με ξένα κόλυβα. Θα παρακολουθούμε καθημερινά τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες θα διεκδικήσουν τα δάνεια που έδωσαν στους επιχειρηματίες των ΜΜΕ με την πολυτελή προσωπική ζωή και τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.
Ο Σταύρος Ψυχάρης κατηγορεί τις Τράπεζες γιατί στραγγαλίζουν-σύμφωνα με το άρθρο του στο Κυριακάτικο Βήμα-τον Τύπο. Λες και ο Τύπος δεν είναι κι΄αυτός μια επιχείρηση που οφείλει να πληρώνει τις υποχρεώσεις της. Λες και όσοι παριστάνουν τους μηντιάρχες είναι Επιχειρηματίες ενός Ανώτερου Θεού. Απίδια μάντολες.
Τραβήξτε τους τις πρίζες!
«Το Βήµα» και «Τα Νέα» αναγκάζονται να αναστείλουν εντός των ηµερών την έκδοσή τους για οικονοµικούς λόγους-γράφει ο Σταύρος Ψυχάρης.
Και αυτό γιατί οι πιστώτριες τράπεζες αποφάσισαν να δεσµεύσουν – και δέσµευσαν – προς όφελός τους, έναντι των δανείων που έχουν χορηγήσει, κάθε έσοδο του Οργανισµού, είτε αυτό προέρχεται από την πώληση των εφηµερίδων είτε από την καταχώριση εµπορικών διαφηµίσεων.
Ουσιαστικά ο Οργανισµός στερείται κάθε διαθέσιµου πόρου µε αποτέλεσµα να µη δύναται να υποστηρίξει την εκτύπωση των εφηµερίδων του, ούτε βεβαίως να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία των άλλων µέσων που διαθέτει.
Κατά τα φαινόµενα οι πιστώτριες τράπεζες, Alpha Bank, Εθνική Τράπεζα, Πειραιώς και Eurobank, αποφάσισαν την ένταξη του Οργανισµού σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης µη λαµβάνοντας καµία πρόνοια για τη συνέχιση των εκδόσεών του. Απέρριψαν ακόµη και το θετικό για αυτές αίτηµα µιας ενδιάµεσης χρηµατοδότησης, η οποία θα διατηρούσε ενεργό το περιουσιακό στοιχείο και την αξία του, τρέχουσα και άυλη, αλώβητη.
Εναντι, λοιπόν, της ένταξης στο καθεστώς ειδικής διαχείρισης, η οποία αναµένεται να λάβει χώρα τις επόµενες ηµέρες, αφαίρεσαν κάθε δυνατότητα συναλλαγής από τον ΔΟΛ.
Το δυστύχηµα είναι ότι οι τράπεζες αδιαφόρησαν για την τύχη των 500 και πλέον εργαζοµένων, οι οποίοι απλήρωτοι επί µήνες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους προκειµένου να διασώσουν τις εκδόσεις και τα άλλα Μέσα του Οργανισµού.
Οι διοικούντες τις τέσσερις τράπεζες, χωρίς καµία αίσθηση ιστορικότητας και δηµοκρατικής ευθύνης, αγνοούν επίσης ότι µε τις σαράφικες επιλογές τους στραγγαλίζουν τις καταξιωµένες στη συνείδηση του ελληνικού λαού φωνές της ευρύτερης δηµοκρατικής παράταξης και επιχειρούν να σβήσουν από τον εκδοτικό χάρτη τις σοβαρότερες εκφράσεις ορθολογισµού και εθνικού συµφέροντος. Δεν αντιλαµβάνονται ότι µαζί µε «Το Βήµα» και «Τα Νέα» θα υποβαθµιστούν αξίες του αστικού µεταπολεµικού συστήµατος και θα καταρρεύσουν βασικές εστίες των Γραµµάτων, της Τέχνης και του Πολιτισµού. Και µαζί τους βεβαίως η κυβέρνηση και η αξιωµατική αντιπολίτευση που υποκριτικά εκδηλώνουν το ανδιαφέρον τους για τη διάσωση των εφηµερίδων αλλά επί της ουσίας αδιαφορούν και δεν συναινούν για την καταθεση µιας τροπολογίας που θα µπορούσε να λύσει προσωρινά το χρηµατοδοτικό πρόβληµα.
Στην πραγµατικότητα οι δύο εφηµερίδες, που εκδίδονται από τη δεκαετία του ’20, φιµώνονται! Η διοίκηση του ΔΟΛ επιφυλάσσεται να αναπτύξει δηµοσίως τα επιχειρήµατά της σχετικά µε τη δίωξη του Οργανισµού.
Οι εργαζόµενοι, όλοι όσοι υπηρέτησαν και υπηρετούν τις αξίες της ακηδεµόνευτης δηµοσιογραφίας, συνεχίζουν και θα συνεχίσουν, παρά τις αντιξοότητες, τον αγώνα για τη διάσωση του Οργανισµού, των ιστορικών εφηµερίδων και των άλλων εκδόσεών του.
Αυτή είναι η υπόσχεσή µας σε όλους εσάς που µείνατε µαζί µας τόσα χρόνια.
(Το ρεπορτάζ που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΜΕΤΡΟ το Νοέμβριο του 1996)
Ιστορίες σαν του Σταύρου Ψυχάρη είχε μπόλικες το ελληνικό σινεμά της δεκαετίας του ΄60. Το παιδί του λαού, που ανεβαίνει πολύ ψηλά στης κοινωνίας τα σκαλιά, γίνεται πάμπλουτο και πανίσχυρο και ποιος ξέρει τι άλλο… Οι ήρωες των ταινιών εκείνων, βέβαια, δεν έπαιζαν γκολφ, ούτε το αγαπημένο τους φαγητό ήταν μακαρόνια με χαβιάρι, ούτε έχριζαν σήμερα μελλοντικό πρωθυπουργό τον ένα και μεθαύριο τον αντίπαλό του. Αλλά πάντα η ζωή δεν ξεπερνάει τον κινηματογράφο; Στις ταινίες, το φτωχόπαιδο έμενε κατά βάθος «ψυχούλα» για τον Στ. Ψυχάρη όμως το σενάριο λέει άλλα και, κυρίως, το τέλος δεν γράφτηκε ακόμα… «Εφτασα εδώ που έφτασα κι όπου θα φτάσω μόνο με τη σκληρή δουλειά» υποστηρίζει ο ίδιος (περιοδικό FLASH, Ιούλιος 1993). Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μας εξηγούσε με τι είδους «σκληρή δουλειά» έφτασε στο Αγιο Ορος, ωστόσο παρά τον ορυμαγδό των αντιδράσεων, ο κ. Ψυχάρης και το ΒΗΜΑ σιωπούν. Ας προσπαθήσουμε μόνοι μας, λοιπόν, χρησιμοποιώντας ψηφίδες πληροφοριών που συλλέξαμε, δημοσιεύματα που τον αφορούν και παλιότερες συνεντεύξεις του.
Της Ευγενίας Λουπάκη
Από αριστερά: Απ. Βογιατζής (υπ. Εργασίας της Χούντας), Στ. Ψυχάρης, θεοφ. Παπακωνσταντίνου (υπ. Προεδρίας και Παιδείας της Χούντας), Β. Σταματόπουλος (υπ. Τύπου) και άλλοι κοσμικοί της εποχής.
Αν ο άνθρωπος είναι το σύνολο απ” τις εμπειρίες του, είναι αναμφίβολα και το σύνολο των επιλογών του.
Ο κ. Σταύρος Ψυχάρης είναι ένα πολυσυζητημένο, πλην όμως άγνωστο στο ευρύ κοινό, πρόσωπο. Είναι ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, «επιχειρηματίας περισσότερο παρά δημοσιογράφος», σύμφωνα με τον Γ. Βότση, και κατοικεί σ” ένα πολυτελές διαμέρισμα της οδού Αναγνωστοπούλου, όπου παλιά έμενε η Μελίνα Μερκούρη.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Πατέρας κομμουνιστής με αγώνες, φυλακές κι εξορίες, πρώτος ξάδελφος του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, Κώστα Λουλέ. Ο ίδιος ο Στ. Ψυχάρης προδικτατορικά ήταν γραμμένος στον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο και τη δημοσιογραφική του καριέρα την άρχισε το 1965 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Πολύ σύντομα ανέκρουσε πρύμνα, πράγμα που ποτέ δεν του συγχώρησε, όπως λέγεται, ο πατέρας του. Τώρα, έχει πλέον και φιλοσοφική άποιμη για το σοσιαλιστικό πείραμα και την άδοξη κατάληξή του: «Σίγουρα δεν ήμουν κομμουνιστής, ήμουν πρόθυμος να δίνω μάχες υπέρ των ιδεών μου, οι οποίες ήταν αντίθετες μ” αυτές των κομμουνιστών(….)70 χρόνια στο ιστορικό γίγνεσθαι είναι ελάχιστος χρόνος. Αυτή η παρένθεση στην ιστορία των ανθρώπων αργότερα θα περιγράφεται σε υποσημειώσεις της Ιστορίας», δηλώνει στο περιοδικό Flash, τον Ιούλιο του 1993. Ενα χρόνο μετά, δηλώνει «πράσινος» όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στην πολιτική και τονίζει: «Θα μπορούσα να διευθύνω μια εφημερίδα, όπως αυτή στην οποία ανήκω και να είμαι κάτι άλλο πολιτικά;» («Τύπος της Κυριακής», Νοέμβριος 1994).
Ο Σταύρος Ψυχάρης με τον κουμπάρο του Βύρωνα Σταματόπουλο, υπουργό Τύπου της χούντας.
Η δικτατορία βρίσκει τον κ. Ψυχάρη κοινοβουλευτικό συντάκτη στο «ΕΘΝΟΣ» και το 1968 μετακομίζει στο «ΒΗΜΑ». Είναι βέβαια απορίας άξιον τι είδους κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ υπήρχε την περίοδο της Χούντας, με το κοινοβούλιο στο γύψο, αλλά ας το προσπεράσουμε. Ο κ. Ψυχάρης έχει κατηγορηθεί για στενές σχέσεις με το καθεστώς των συνταγματαρχών (περιοδικό ΑΝΤΙ, Νοέμβριος 1995). Το σίγουρο είναι ότι είναι κουμπάρος του χουντικού υπουργού Τύπου, Βύρωνα Σταματόπουλου, ο οποίος βάφτισε τον μεγαλύτερο από τους δύο γιούς που ο κ. Ψυχάρης απέκτησε από τον πρώτο του γάμο, τον Παναγιώτη. Το δεύτερο γιο του, τον βάφτισε ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλες εποχές, άλλοι κουμπάροι- και τον ονόμασε Ανδρέα. Το τρίτο παιδί του κ. Ψυχάρη -από το δεύτερο γάμο του, με τη δημοσιογράφο Χριστίνα Τσούτσουρα- είναι κοριτσάκι κι έχει κι αυτό «διάσημους» νονούς: τον κ. Χρήστο Λαμπράκη και τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη .Είναι γνωστή εξάλλου η επιχειρηματική σχέση του συγκροτήματος Λαμπράκη με τον κ. Κόκκαλη, σχέση για την οποία πολλά λέγονται αλλά δεν γράφονται, προφανώς επειδή στοιχεία είναι αδύνατον να βρεθούν. Ο κ. Ψυχάρης πάντως, υποβαθμίζει το θέμα υποστηρίζοντας (περιοδικό MEDIA VIEW, Σεπτέμβριος 1993): «Οι ίδιοι ανόητοι που λένε τις βαρύγδουπες ανοησίες περί συμφερόντων κλπ, ενδεχομένως εννοούν την εντελώς ασήμαντη συμμετοχή του Δ.Ο.Λ. στην εταιρεία ΠΑΝΑΦΟΝ». Ας επανέλθουμε στη σταδιοδρομία του κ. Ψυχάρη.
Το 1973, είναι μεταξύ των δημοσιογράφων που συνοδεύουν το Μακαρέζο στο περιβόητο ταξίδι του στην Κίνα. Αμέσως μετά την πτώση της Χούντας, το πρώτο τεύχος του περιοδικού ΑΝΤΙ τον περιλαμβάνει σε κατάλογο δημοσιογράφων που συνεργάσθηκαν με τους συνταγματάρχες. Ε, καί; Το 1974 επιχειρεί να πολιτευθεί με την Ενωση Κέντρουαλλά το πράγμα μένει στις προθέσεις. Εξακολουθεί να είναι πολιτικός συντάκτης του ΒΗΜΑΤΟΣ, όπου από την πρώτη στιγμή, όπως θυμούνται παλιοί συνάδελφοί του, γίνεται «δεξί χέρι» του Χρήστου Λαμπράκη και μάλιστα είναι ο μόνος που, όπως λένε, έμπαινε στο γραφείο του χωρίς να χτυπήσει την πόρτα. Η όλη συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από τους συναδέλφους του της εποχής εκείνης ως «επιεικώς αντισυναδελφική». Θυμίζουν δε, ότι πρωτοστάτησε στα διαβήματα του τότε «τραστ» των πολιτικών συντακτών, όσων δηλαδή ήταν πολιτικοί συντάκτες και στη διάρκεια της δικτατορίας, προς τον πρώτο κυβερνητικό εκπρόσωπο ,τον Τάκη Λαμπρία, με στόχο ν” αποκλειστούν από το μπρήφινγκ ο ισυντάκτες εφημερίδων που άρχισαν να επανεκδίδονται. Θυμούνται, μάλιστα, πως ο κ. Λαμπρίας αναγκαζόταν να κάνει χωριστή ενημέρωση στον αείμνηστο Λούη Δάνο, πολιτικό συντάκτη τότε της «Αθηναϊκής» ,επειδή το» τραστ» δεν τον δεχόταν στην ίδια αίθουσα.
Ο Σταύρος Ψυχάρης ως διοικητής του Αγίου Όρους με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο
Μετά από μια δεκαετία στο ΒΗΜΑ, γίνεται διευθυντής του, αφού ο Λέων Καραπαναγιώτης αναλαμβάνει τα ΝΕΑ, λόγω υπουργοποίησης του Γιάννη Καψή. Να σημειώσουμε κάτι που όχι τυχαία δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ, ούτε φυσικά από τον ίδιο τον κ. Ψυχάρη: ότι ανέλαβε το ΒΗΜΑ καθημερινή εφημερίδα και την έκλεισε, ενώ από τότε μια απόπειρά του να το ξανακάνει καθημερινό απέτυχε παταγωδώς και μια άλλη, πολύ πρόσφατη αυτή, έμεινε σχέδιο επί χάρτου . Οι αποτυχίες δεν πτοούν καθόλου τον κ. Ψυχάρη. και γιατί άλλωστε; Ποτέ δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην ανέλιξή του. Η αυτοπεποίθησή του – έπαρση για πολλούς- δε μειώνεται ούτε από το φιάσκο που συνόδευσε το τηλεοπτικό του ντεμπούτο, όταν η εκπομπή «Το ΒΗΜΑ του ΑΝΤΕΝΝΑ», που ανέλαβε, πάτωσε κυριολεκτικά στις μετρήσεις και σταμάτησε πριν καλά καλά αρχίσει. Κι ήταν τόσο σίγουρος πως θα σαρώσει! «Θα πετυχαίνατε αν δουλεύατε στην τηλεόραση;» Απάντηση: «Αμφιβάλλετε; Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι θα μπορούσα να κάνω και τηλεόραση. Θα με πούνε εγωϊστή άμα το διαβάσουν, αλλά εν πάση περιπτώσει, είμαι και εγωϊστής» (περιοδικό FLASH). Ούτε και οι κλειστές στροφές τρομάζουν τον Σταύρο Ψυχάρη. “Πολλές εφημερίδες κάνουν στροφή και αλλάζουν πολιτική ενδυμασία, τη μια είναι έτσι και την άλλη αλλιώς.
Η θέση του ΒΗΜΑΤΟΣ πολιτικά είναι δεδομένη(….)Αλλες εφημερίδες μπορεί να είναι πότε από δω και πότε από κει. Γι’ αυτό και χάνουν αναγνώστες. Το ΒΗΜΑ όμως και τα ΝΕΑ, δεν χάνουν αναγνώστες, γιατί είναι μόνιμα και σταθερά προσηλωμένα στα πιστεύω τους” , δηλώνει στην ίδια συνέντευξη ο άνθρωπος που τον Ιούλιο του 1995 αγιογράφησε δια χειρός Θανάση Λάλα την τότε κυρία πρωθυπουργού Δήμητρα Λιάνη. Για να την αποκαθηλώσει πρόσφατα δια χειρός “Σίβυλλας” βάζοντας τη σφραγίδα της εγκυρότητας του ΒΗΜΑΤΟΣ στα ροζ σενάρια γύρω απ” την εθνική μας χήρα και το χήρο της εθνικής μας σταρ. Ο ίδιος που έχρισε πριν από ένα περίπου χρόνο, μέσω της εφημερίδας του, “διάδοχο του Α. Παπανδρέου” τον Μιλτιάδη “Εβερτ, τον οποίο και καλωσόρισε ως “μελλοντικό πρωθυπουργό” στην τηλεοπτική εκπομπή που προαναφέραμε. Αυτή η ενέργεια φυσικά δεν οφειλόταν στην ιδιαίτερη συμπάθεια που ο κ. Ψυχάρης τρέφει, όπως δηλώνει, στον κ. Εβερτ (Τύπος της Κυριακής, Νοέμβρης 1994) και άλλωστε η συμπάθεια αυτή δεν τον εμπόδισε καθόλου να υποστηρίξει εν συνεχεία με τα μπούνια τον κ. Σημίτη, κάνοντας στροφή 180 μοιρών και χωρίς ν” ανοίξει ρουθούνι ως προς την “εγκυρότητα” της εφημερίδας του.
Ο Σταύρος Ψυχάρης με τον κουμπάρο του Βύρωνα Σταματόπουλο, υπουργό Τύπου της χούντας.
Η δικτατορία βρίσκει τον κ. Ψυχάρη κοινοβουλευτικό συντάκτη στο «ΕΘΝΟΣ» και το 1968 μετακομίζει στο «ΒΗΜΑ». Είναι βέβαια απορίας άξιον τι είδους κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ υπήρχε την περίοδο της Χούντας, με το κοινοβούλιο στο γύψο, αλλά ας το προσπεράσουμε. Ο κ. Ψυχάρης έχει κατηγορηθεί για στενές σχέσεις με το καθεστώς των συνταγματαρχών (περιοδικό ΑΝΤΙ, Νοέμβριος 1995). Το σίγουρο είναι ότι είναι κουμπάρος του χουντικού υπουργού Τύπου, Βύρωνα Σταματόπουλου, ο οποίος βάφτισε τον μεγαλύτερο από τους δύο γιούς που ο κ. Ψυχάρης απέκτησε από τον πρώτο του γάμο, τον Παναγιώτη. Το δεύτερο γιο του, τον βάφτισε ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλες εποχές, άλλοι κουμπάροι- και τον ονόμασε Ανδρέα. Το τρίτο παιδί του κ. Ψυχάρη -από το δεύτερο γάμο του, με τη δημοσιογράφο Χριστίνα Τσούτσουρα- είναι κοριτσάκι κι έχει κι αυτό «διάσημους» νονούς: τον κ. Χρήστο Λαμπράκη και τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη .Είναι γνωστή εξάλλου η επιχειρηματική σχέση του συγκροτήματος Λαμπράκη με τον κ. Κόκκαλη, σχέση για την οποία πολλά λέγονται αλλά δεν γράφονται, προφανώς επειδή στοιχεία είναι αδύνατον να βρεθούν. Ο κ. Ψυχάρης πάντως, υποβαθμίζει το θέμα υποστηρίζοντας (περιοδικό MEDIA VIEW, Σεπτέμβριος 1993): «Οι ίδιοι ανόητοι που λένε τις βαρύγδουπες ανοησίες περί συμφερόντων κλπ, ενδεχομένως εννοούν την εντελώς ασήμαντη συμμετοχή του Δ.Ο.Λ. στην εταιρεία ΠΑΝΑΦΟΝ». Ας επανέλθουμε στη σταδιοδρομία του κ. Ψυχάρη.
Το 1973, είναι μεταξύ των δημοσιογράφων που συνοδεύουν το Μακαρέζο στο περιβόητο ταξίδι του στην Κίνα. Αμέσως μετά την πτώση της Χούντας, το πρώτο τεύχος του περιοδικού ΑΝΤΙ τον περιλαμβάνει σε κατάλογο δημοσιογράφων που συνεργάσθηκαν με τους συνταγματάρχες. Ε, καί; Το 1974 επιχειρεί να πολιτευθεί με την Ενωση Κέντρουαλλά το πράγμα μένει στις προθέσεις. Εξακολουθεί να είναι πολιτικός συντάκτης του ΒΗΜΑΤΟΣ, όπου από την πρώτη στιγμή, όπως θυμούνται παλιοί συνάδελφοί του, γίνεται «δεξί χέρι» του Χρήστου Λαμπράκη και μάλιστα είναι ο μόνος που, όπως λένε, έμπαινε στο γραφείο του χωρίς να χτυπήσει την πόρτα. Η όλη συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από τους συναδέλφους του της εποχής εκείνης ως «επιεικώς αντισυναδελφική». Θυμίζουν δε, ότι πρωτοστάτησε στα διαβήματα του τότε «τραστ» των πολιτικών συντακτών, όσων δηλαδή ήταν πολιτικοί συντάκτες και στη διάρκεια της δικτατορίας, προς τον πρώτο κυβερνητικό εκπρόσωπο ,τον Τάκη Λαμπρία, με στόχο ν” αποκλειστούν από το μπρήφινγκ ο ισυντάκτες εφημερίδων που άρχισαν να επανεκδίδονται. Θυμούνται, μάλιστα, πως ο κ. Λαμπρίας αναγκαζόταν να κάνει χωριστή ενημέρωση στον αείμνηστο Λούη Δάνο, πολιτικό συντάκτη τότε της «Αθηναϊκής» ,επειδή το» τραστ» δεν τον δεχόταν στην ίδια αίθουσα.
Ο Σταύρος Ψυχάρης ως διοικητής του Αγίου Όρους με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο
Μετά από μια δεκαετία στο ΒΗΜΑ, γίνεται διευθυντής του, αφού ο Λέων Καραπαναγιώτης αναλαμβάνει τα ΝΕΑ, λόγω υπουργοποίησης του Γιάννη Καψή. Να σημειώσουμε κάτι που όχι τυχαία δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ, ούτε φυσικά από τον ίδιο τον κ. Ψυχάρη: ότι ανέλαβε το ΒΗΜΑ καθημερινή εφημερίδα και την έκλεισε, ενώ από τότε μια απόπειρά του να το ξανακάνει καθημερινό απέτυχε παταγωδώς και μια άλλη, πολύ πρόσφατη αυτή, έμεινε σχέδιο επί χάρτου . Οι αποτυχίες δεν πτοούν καθόλου τον κ. Ψυχάρη. και γιατί άλλωστε; Ποτέ δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην ανέλιξή του. Η αυτοπεποίθησή του – έπαρση για πολλούς- δε μειώνεται ούτε από το φιάσκο που συνόδευσε το τηλεοπτικό του ντεμπούτο, όταν η εκπομπή «Το ΒΗΜΑ του ΑΝΤΕΝΝΑ», που ανέλαβε, πάτωσε κυριολεκτικά στις μετρήσεις και σταμάτησε πριν καλά καλά αρχίσει. Κι ήταν τόσο σίγουρος πως θα σαρώσει! «Θα πετυχαίνατε αν δουλεύατε στην τηλεόραση;» Απάντηση: «Αμφιβάλλετε; Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι θα μπορούσα να κάνω και τηλεόραση. Θα με πούνε εγωϊστή άμα το διαβάσουν, αλλά εν πάση περιπτώσει, είμαι και εγωϊστής» (περιοδικό FLASH). Ούτε και οι κλειστές στροφές τρομάζουν τον Σταύρο Ψυχάρη. “Πολλές εφημερίδες κάνουν στροφή και αλλάζουν πολιτική ενδυμασία, τη μια είναι έτσι και την άλλη αλλιώς.
Η θέση του ΒΗΜΑΤΟΣ πολιτικά είναι δεδομένη(….)Αλλες εφημερίδες μπορεί να είναι πότε από δω και πότε από κει. Γι’ αυτό και χάνουν αναγνώστες. Το ΒΗΜΑ όμως και τα ΝΕΑ, δεν χάνουν αναγνώστες, γιατί είναι μόνιμα και σταθερά προσηλωμένα στα πιστεύω τους” , δηλώνει στην ίδια συνέντευξη ο άνθρωπος που τον Ιούλιο του 1995 αγιογράφησε δια χειρός Θανάση Λάλα την τότε κυρία πρωθυπουργού Δήμητρα Λιάνη. Για να την αποκαθηλώσει πρόσφατα δια χειρός “Σίβυλλας” βάζοντας τη σφραγίδα της εγκυρότητας του ΒΗΜΑΤΟΣ στα ροζ σενάρια γύρω απ” την εθνική μας χήρα και το χήρο της εθνικής μας σταρ. Ο ίδιος που έχρισε πριν από ένα περίπου χρόνο, μέσω της εφημερίδας του, “διάδοχο του Α. Παπανδρέου” τον Μιλτιάδη “Εβερτ, τον οποίο και καλωσόρισε ως “μελλοντικό πρωθυπουργό” στην τηλεοπτική εκπομπή που προαναφέραμε. Αυτή η ενέργεια φυσικά δεν οφειλόταν στην ιδιαίτερη συμπάθεια που ο κ. Ψυχάρης τρέφει, όπως δηλώνει, στον κ. Εβερτ (Τύπος της Κυριακής, Νοέμβρης 1994) και άλλωστε η συμπάθεια αυτή δεν τον εμπόδισε καθόλου να υποστηρίξει εν συνεχεία με τα μπούνια τον κ. Σημίτη, κάνοντας στροφή 180 μοιρών και χωρίς ν” ανοίξει ρουθούνι ως προς την “εγκυρότητα” της εφημερίδας του.
ΠΗΓΗ
http://kourdistoportocali.com/ipeople/medialand/epitelousi-trapezes-travane-tis-prizes/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου