ΟΤΑΝ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΓΕΛΟΥΣΑΝ
Γελάει όμως πάντα καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος !!!
Νέοι όροι για τράπεζες και καταναλωτές στις συμβάσεις πιστώσεων για ακίνητα !!!
Με δύο χρόνια και τέσσερις μήνες καθυστέρηση παίρνει τον δρόμο της ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία η Κοινοτική Οδηγία 2014/17/ΕΕ μέσω της οποίας επιδιώκεται υψηλότερο επίπεδο προστασίας για τους καταναλωτές που συνάπτουν συμβάσεις πίστωσης για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία. Στο σχέδιο νόμου που θα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση έως τις 24 Μαΐου, προβλέπεται η υποχρέωση να πραγματοποιείται αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή πριν από τη χορήγηση πίστωσης, καθιερώνονται συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τους πιστωτικούς φορείς /μεσίτες πιστώσεων ενώ υπάρχει πρόνοια και για την εκπαίδευση των καταναλωτών σε ό,τι αφορά τον υπεύθυνο δανεισμό και τη διαχείριση χρέους.
Για τις περιπτώσεις συμβάσεων πίστωσης σε ξένο νόμισμα, αναφέρεται πως μπορεί είτε να μετατραπεί η σύμβαση σε εναλλακτικό νόμισμα τουλάχιστον όταν η διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 20%, είτε η πίστωση θα συνοδεύεται με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου. Παράλληλα εισάγεται η υποχρέωση διενέργειας εκτιμήσεων του ακινήτου ενώ καλούνται οι πιστωτικοί φορείς να επιδεικνύουν εύλογη ανοχή και να καταβάλλουν προσπάθεια για την επίτευξη λύσης πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης.
Σημειώνεται πως το σχέδιο νόμου αφορά σε συμβάσεις πίστωσης που εξασφαλίζονται με εμπράγματη εξασφάλιση επί ακινήτου που προορίζεται για κατοικία, και σε συμβάσεις πίστωσης, σκοπός των οποίων είναι η απόκτηση ή η διατήρηση δικαιωμάτων κυριότητας επί εγγείου ιδιοκτησίας ή επί υπάρχοντος ή υπό κατασκευή κτιρίου.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταξύ των άλλων τα εξής :
Με δύο χρόνια και τέσσερις μήνες καθυστέρηση παίρνει τον δρόμο της ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία η Κοινοτική Οδηγία 2014/17/ΕΕ μέσω της οποίας επιδιώκεται υψηλότερο επίπεδο προστασίας για τους καταναλωτές που συνάπτουν συμβάσεις πίστωσης για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία. Στο σχέδιο νόμου που θα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση έως τις 24 Μαΐου, προβλέπεται η υποχρέωση να πραγματοποιείται αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή πριν από τη χορήγηση πίστωσης, καθιερώνονται συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τους πιστωτικούς φορείς /μεσίτες πιστώσεων ενώ υπάρχει πρόνοια και για την εκπαίδευση των καταναλωτών σε ό,τι αφορά τον υπεύθυνο δανεισμό και τη διαχείριση χρέους.
Για τις περιπτώσεις συμβάσεων πίστωσης σε ξένο νόμισμα, αναφέρεται πως μπορεί είτε να μετατραπεί η σύμβαση σε εναλλακτικό νόμισμα τουλάχιστον όταν η διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 20%, είτε η πίστωση θα συνοδεύεται με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου. Παράλληλα εισάγεται η υποχρέωση διενέργειας εκτιμήσεων του ακινήτου ενώ καλούνται οι πιστωτικοί φορείς να επιδεικνύουν εύλογη ανοχή και να καταβάλλουν προσπάθεια για την επίτευξη λύσης πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης.
Σημειώνεται πως το σχέδιο νόμου αφορά σε συμβάσεις πίστωσης που εξασφαλίζονται με εμπράγματη εξασφάλιση επί ακινήτου που προορίζεται για κατοικία, και σε συμβάσεις πίστωσης, σκοπός των οποίων είναι η απόκτηση ή η διατήρηση δικαιωμάτων κυριότητας επί εγγείου ιδιοκτησίας ή επί υπάρχοντος ή υπό κατασκευή κτιρίου.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταξύ των άλλων τα εξής :
1. Προσυμβατικές πληροφορίες:
Ο πιστωτικός φορέας ή ο μεσίτης πιστώσεων παρέχουν στον καταναλωτή τις εξατομικευμένες πληροφορίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σύγκριση των πιστώσεων που διατίθενται στην αγορά, την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους και τη λήψη απόφασης από τον καταναλωτή σχετικά με τη σύναψη σύμβασης πίστωσης.
2. Αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή:
· Ο πιστωτικός φορέας, πριν από την παροχή δεσμευτικής προσφοράς πραγματοποιεί αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή.
· Η αξιολόγηση δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στην παραδοχή ότι η αξία του ακινήτου που προορίζεται για κατοικία υπερβαίνει το ποσό της πίστωσης ή στην παραδοχή ότι η αξία του εν λόγω ακινήτου θα αυξηθεί, εκτός εάν ο σκοπός της σύμβασης πίστωσης είναι η κατασκευή ή ανακαίνιση ακινήτου που προορίζεται για κατοικία.
· Μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης με καταναλωτή, ο πιστωτικός φορέας δεν καταγγέλλει ούτε τροποποιεί τη σύμβαση εις βάρος του καταναλωτή με την αιτιολογία ότι η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας δεν διενεργήθηκε σωστά.
· Η πιστοληπτική ικανότητα του καταναλωτή επαναξιολογείται με βάση επικαιροποιημένες πληροφορίες πριν εγκριθεί οποιαδήποτε σημαντική αύξηση του συνολικού ποσού της πίστωσης μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης, εκτός εάν αυτή η συμπληρωματική πίστωση προβλεπόταν και περιλαμβανόταν στην αρχική αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας.
3. Επαλήθευση των πληροφοριών που παρέχει ο καταναλωτής
· Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας διενεργείται με βάση πληροφορίες για το εισόδημα, τις δαπάνες του καταναλωτή κ.α.
· Ο πιστωτικός φορέας δεν δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, επί τη βάσει του ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τον καταναλωτή πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης ήταν ελλιπείς. Εν τούτοις, μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, εφόσον αποδειχθεί ότι ο καταναλωτής εν γνώσει του απέκρυψε ή παραποίησε πληροφορίες. Επίσης μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση πίστωσης στην περίπτωση που ο καταναλωτής δεν παράσχει τις πληροφορίες ή τα δικαιολογητικά που είναι αναγκαία για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής του ικανότητας.
4. Συμβάσεις πίστωσης σε ξένο νόμισμα
· Σε περίπτωση συμβάσεων πίστωσης σε ξένο νόμισμα, ο πιστωτικός φορέας: α) είτε συμπεριλαμβάνει στη σύμβαση πίστωσης όρο, σύμφωνα με τον οποίο ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει, μετά από σχετικό αίτημα του, τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα τουλάχιστον όταν η διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 20%, β) είτε διασφαλίζει ότι η σύμβαση πίστωσης συνοδεύεται καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.
· Επίσης ο πιστωτικός φορέας ειδοποιεί άμεσα τον καταναλωτή, όταν η αξία του οφειλόμενου συνολικού ποσού που πρέπει να καταβάλει ή η αξία των οφειλόμενων δόσεων παρουσιάζει διακύμανση μεγαλύτερη από 20 % σε σχέση με τις αντίστοιχες αξίες που θα υπολογίζονταν με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του νομίσματος της σύμβασης και του νομίσματος του κράτους μέλους που ίσχυε κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης πίστωσης.
5. Τόκοι υπερημερίας και κατάσχεση
· Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται πως οι πιστωτικοί φορείς επιδεικνύουν εύλογη ανοχή και καταβάλλουν κάθε εύλογη προσπάθεια για την επίτευξη λύσης με άλλα μέσα πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης, σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας.
· Σε περίπτωση υπερημερίας του καταναλωτή δεν επιτρέπεται η επιβολή πρόσθετων επιβαρύνσεων πέραν: του προβλεπόμενου ανώτατου ορίου για το επιτόκιο υπερημερίας και της αποκατάστασης των εξόδων που αντικειμενικά ανακύπτουν για τον πιστωτικό φορέα στο πλαίσιο ενεργειών αναγκαστικής εκτέλεσης.
· Τα συμβαλλόμενα στη σύμβαση πίστωσης μέρη επιτρέπεται να προβλέπουν ρητώς ότι η επιστροφή ή μεταβίβαση της εξασφάλισης αρκεί για την αποπληρωμή της πίστωσης.
· Σε περίπτωση που μετά τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης παραμένει ανεξόφλητο χρέος, ο πιστωτικός φορέας διευκολύνει την αποπληρωμή του, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την πρώτη ομάδα ευλόγων δαπανών διαβίωσης, και την ύπαρξη τυχόν άλλων περιουσιακών στοιχείων.
Αλεξάνδρα Γκίτση
alexandra.gitsi@capital.gr
Ο πιστωτικός φορέας ή ο μεσίτης πιστώσεων παρέχουν στον καταναλωτή τις εξατομικευμένες πληροφορίες, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σύγκριση των πιστώσεων που διατίθενται στην αγορά, την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους και τη λήψη απόφασης από τον καταναλωτή σχετικά με τη σύναψη σύμβασης πίστωσης.
2. Αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή:
· Ο πιστωτικός φορέας, πριν από την παροχή δεσμευτικής προσφοράς πραγματοποιεί αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή.
· Η αξιολόγηση δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στην παραδοχή ότι η αξία του ακινήτου που προορίζεται για κατοικία υπερβαίνει το ποσό της πίστωσης ή στην παραδοχή ότι η αξία του εν λόγω ακινήτου θα αυξηθεί, εκτός εάν ο σκοπός της σύμβασης πίστωσης είναι η κατασκευή ή ανακαίνιση ακινήτου που προορίζεται για κατοικία.
· Μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης με καταναλωτή, ο πιστωτικός φορέας δεν καταγγέλλει ούτε τροποποιεί τη σύμβαση εις βάρος του καταναλωτή με την αιτιολογία ότι η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας δεν διενεργήθηκε σωστά.
· Η πιστοληπτική ικανότητα του καταναλωτή επαναξιολογείται με βάση επικαιροποιημένες πληροφορίες πριν εγκριθεί οποιαδήποτε σημαντική αύξηση του συνολικού ποσού της πίστωσης μετά τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης, εκτός εάν αυτή η συμπληρωματική πίστωση προβλεπόταν και περιλαμβανόταν στην αρχική αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας.
3. Επαλήθευση των πληροφοριών που παρέχει ο καταναλωτής
· Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας διενεργείται με βάση πληροφορίες για το εισόδημα, τις δαπάνες του καταναλωτή κ.α.
· Ο πιστωτικός φορέας δεν δύναται να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, επί τη βάσει του ότι οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τον καταναλωτή πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης ήταν ελλιπείς. Εν τούτοις, μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση πίστωσης, εφόσον αποδειχθεί ότι ο καταναλωτής εν γνώσει του απέκρυψε ή παραποίησε πληροφορίες. Επίσης μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση πίστωσης στην περίπτωση που ο καταναλωτής δεν παράσχει τις πληροφορίες ή τα δικαιολογητικά που είναι αναγκαία για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής του ικανότητας.
4. Συμβάσεις πίστωσης σε ξένο νόμισμα
· Σε περίπτωση συμβάσεων πίστωσης σε ξένο νόμισμα, ο πιστωτικός φορέας: α) είτε συμπεριλαμβάνει στη σύμβαση πίστωσης όρο, σύμφωνα με τον οποίο ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει, μετά από σχετικό αίτημα του, τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα τουλάχιστον όταν η διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας υπερβαίνει το 20%, β) είτε διασφαλίζει ότι η σύμβαση πίστωσης συνοδεύεται καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής με χρηματοπιστωτικό μέσο αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου.
· Επίσης ο πιστωτικός φορέας ειδοποιεί άμεσα τον καταναλωτή, όταν η αξία του οφειλόμενου συνολικού ποσού που πρέπει να καταβάλει ή η αξία των οφειλόμενων δόσεων παρουσιάζει διακύμανση μεγαλύτερη από 20 % σε σχέση με τις αντίστοιχες αξίες που θα υπολογίζονταν με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του νομίσματος της σύμβασης και του νομίσματος του κράτους μέλους που ίσχυε κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης πίστωσης.
5. Τόκοι υπερημερίας και κατάσχεση
· Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται πως οι πιστωτικοί φορείς επιδεικνύουν εύλογη ανοχή και καταβάλλουν κάθε εύλογη προσπάθεια για την επίτευξη λύσης με άλλα μέσα πριν κινήσουν διαδικασίες κατάσχεσης, σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας.
· Σε περίπτωση υπερημερίας του καταναλωτή δεν επιτρέπεται η επιβολή πρόσθετων επιβαρύνσεων πέραν: του προβλεπόμενου ανώτατου ορίου για το επιτόκιο υπερημερίας και της αποκατάστασης των εξόδων που αντικειμενικά ανακύπτουν για τον πιστωτικό φορέα στο πλαίσιο ενεργειών αναγκαστικής εκτέλεσης.
· Τα συμβαλλόμενα στη σύμβαση πίστωσης μέρη επιτρέπεται να προβλέπουν ρητώς ότι η επιστροφή ή μεταβίβαση της εξασφάλισης αρκεί για την αποπληρωμή της πίστωσης.
· Σε περίπτωση που μετά τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης παραμένει ανεξόφλητο χρέος, ο πιστωτικός φορέας διευκολύνει την αποπληρωμή του, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την πρώτη ομάδα ευλόγων δαπανών διαβίωσης, και την ύπαρξη τυχόν άλλων περιουσιακών στοιχείων.
Αλεξάνδρα Γκίτση
alexandra.gitsi@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου