Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Μπορείτε να μου εξηγήσετε κα ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ για ποιο λόγο θα πρέπει να γίνω συνεργάσιμος και ποιο θα είναι το όφελός μου, τη στιγμή που, δηλώνοντας Συνεργάσιμος Δανειολήπτης, θα νομιμοποιήσω στην πράξη τις παράνομες, ανήθικες, αισχροκερδείς, τοκογλυφικές, καταχρηστικές και προδήλως άκυρες πιστωτικές μου συμβάσεις, αντικαθιστώντας τες μάλιστα με τις νέες των προτεινομένων ρυθμίσεων, παραιτούμενος έτσι των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μου, που δεν μπορούν να ανατραπούν ή να περιοριστούν από κανένα Μνημόνιο και, τέλος, θα αναγνωρίσω τα υπόλοιπα των πιστωτικών μου συμβάσεων ως δήθεν βέβαια και εκκαθαρισμένα, ενώ σήμερα αυτά κρίνονται ως ανεκκαθάριστα, σύμφωνα την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία και τη νομολογία των δικαστηρίων όλης της χώρας !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
https://www.scribd.com/doc/193167384/%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%A5%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%97-%CE%9F%CE%BC%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%91%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%A4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CF%8E%CE%BD
Επειδή :
- Ο θεσμός του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη, θεσπίστηκε παρά φύση, αυθαίρετα και μονομερώς από την Τράπεζα της Ελλάδος, χωρίς να έχει αντίστοιχα θεσπιστεί ο θεσμός του Συνεργάσιμου Τραπεζίτη.
- Ο Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών, που θεσπίστηκε επίσης μονομερώς από την ΤτΕ, δεν αντισταθμίστηκε με έναν, έστω και στοιχειώδη, Κώδικα Αξιοπρέπειας των Δανειοληπτών.
- Μετά το πρόσφατο νομοθετικό πραξικόπημα Στουρνάρα με το ΦΕΚ 2219/15-10-2015 και τη δημοσίευση της απόφασης 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ, κατά την ΤτΕ και την Ένωση την οποία εκπροσωπείτε, ο Συνεργάσιμος Δανειολήπτης είναι κάτι ανάλογο του συνεργάσιμου με τους Γερμανούς Έλληνα της Κατοχής ενώ, το πιστοποιητικό που θα του χορηγείται για την πολύτιμη συνεργασία του με το τραπεζικό σύστημα, είναι ανάλογο του πάλαι ποτέ πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων της μεταπολεμικής περιόδου και της Χούντας.
- Ο ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗΣ είναι στην πράξη ο νέος ΤΡΑΠΕΖΟΡΑΓΙΑΣ, στον οποίο μάλιστα θα χορηγείται και ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ.
Επειδή, οι πιστωτικές μου συμβάσεις και οι δι αυτών χορηγηθείσες πιστώσεις μου, συνήφθησαν και συνομολογήθηκαν ως εξής :
- Αντίθετα με τις αρχές και το πλαίσο του Παραρτήματος II, ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 (ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΟΡΙΟ ΡΕΥΣΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ).
- Αντίθετα με την παρ. 2, ΠΔ/ΤΕ 2501/31.10.2002 και με τις διατάξεις του άρθρου 4, ν. 2251/1994 «Περί προστασίας των καταναλωτών».
- Αντίθετα με την αρχή του Υπεύθυνου Δανεισμού και την ΚΥΑ Ζ1-699/ΦΕΚ Β΄ 917/2010 «Προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς την οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2008 για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την Κατάργηση της Οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των ΕΚ, αριθμ. L 133 της 22/05/2008» των Υπουργών Οικονομικών – Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2008/48/ΕΚ στο εσωτερικό δίκαιο.
- Αντίθετα με τις βασικές αρχές της Ρευστότητας και της Ασφάλειας.
- Αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο του Συμφώνου της Βασιλείας του 1988 (Basle Capital Accord).
- Αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο και τις υποχρεώσεις κεφαλαιακής επάρκειας του άρθρου 28, ν. 3601/2007, της ΠΔ/ΤΕ 2595/20.8.2007 και του άρθρου 27, ν. 3601/2007, καθώς και αντίθετα με τις ΠΔ/ΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔ/ΤΕ 2620/28.08.2009, με τις οποίες ολοκληρώθηκε, κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 3601/2007, η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των εξειδικευμένων διατάξεων των Οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των πιστωτριών τραπεζών μου, γνωστό κατά τα ανωτέρω και ως ΒΑΣΙΛΕΙΑ II (26/06/2004) και, ειδικότερα, αντίθετα με τον ΠΥΛΩΝΑ 1, που αφορά τις μεθόδους προσδιορισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των κινδύνων που κατά κανόνα αντιμετωπίζουν τα πιστωτικά ιδρύματα στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων τους και καθιερώνονται κεφαλαιακές απαιτήσεις και για το λειτουργικό κίνδυνο, αντίθετα με τον ΠΥΛΩΝΑ 2, που αφορά τις αρχές, τα κριτήρια και τη διαδικασία με την οποία οι τράπεζες αξιολογούν την επάρκεια των κεφαλαίων και των συστημάτων διαχείρισης κινδύνων σε σχέση με τους πάσης φύσεως κίνδυνους στους οποίους εκτίθενται ή ενδέχεται να εκτεθούν, πέραν αυτών που αντιμετωπίζονται στον Πυλώνα 1 και αντίθετα με τον ΠΥΛΩΝΑ 3, που αφορά τις υποχρεώσεις δημοσιοποίησης στοιχείων για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πειθαρχίας της αγοράς με την παροχή στους ενδιαφερόμενους της δυνατότητας σύγκρισης της πολιτικής για τη διαχείριση κινδύνων και την κεφαλαιακή και οργανωτική επάρκεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.
- Αντίθετα με την ως άνω, κατά «ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΙΙ» υποχρέωσή τους να ενισχύουν τη λειτουργία διαχείρισης των αναλαμβανόμενων κινδύνων σε όλο το εύρος των δραστηριοτήτων τους και να συσχετίζουν τους κινδύνους αυτούς με τις εποπτικές, καθώς και με τις εσωτερικά εκτιμώμενες κεφαλαιακές απαιτήσεις τους, σύμφωνα με την οποία, κατά τη σύναψη των πιστωτικών συμβάσεων με τους δανειολήπτες και κατά τη χορήγηση του δανείσματος, έχουν την υποχρέωση (α) να υιοθετούν όσον το δυνατόν πιο εξελιγμένες προσεγγίσεις υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των αναλαμβανόμενων κινδύνων, (β) να προωθούν τη διαχείριση των κινδύνων σε όλο το εύρος του οργανισμού τους και (γ) να εξασφαλίζουν την ενεργότερη συμμετοχή της ανώτατης διοικητικής βαθμίδας και δη του διοικητικού τους συμβουλίου, στη διαχείριση κινδύνων και στη διαδικασία της λήψης αποφάσεων σε όλο το εύρος των δραστηριοτήτων τους.
Επειδή, με αγωγή μου κατά των πιστωτριών τραπεζών μου, ζητώ να αναγνωρισθεί :
- Ότι, στις πιστωτικές μου συμβάσεις δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου (806 ΑΚ), για το λόγο ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της.
- Ότι, οι πιστώτριές μου τράπεζες άσκησαν καταχρηστικά το δικαίωμά τους ως προς την σύναψη πιστωτικών συμβάσεων και συγκεκριμένα προέβησαν στην σύναψη των πιστωτικών μου συμβάσεων κατά παράβαση του άρθρου (281 ΑΚ), ήτοι καθ΄υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος.
- Ότι, οι πιστωτικές μου συμβάσεις είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη κατ΄ άρθρον (178 ΑΚ), ειδικότερα αισχροκερδείς κατ΄ άρθρον (179 ΑΚ), και συνεπώς άκυρες κατ΄άρθρον (180ΑΚ).
- Ότι, οι πιστωτικές μου συμβάσεις έχουν συναφθεί παράνομα, και ως εκ τούτου είναι άκυρες σε συνδυασμό με το άρθρο (174 ΑΚ).
- Ότι, κατά την σύναψη των πιστωτικών μου συμβάσεων, οι τράπεζες παραβίασαν την διάταξη του άρθρου (288 ΑΚ), σε ότι αφορά τις παρεπόμενες υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την σχέση εμπιστοσύνης με τον δανειολήπτη.
- Ότι, δια των πιστωτικών μου συμβάσεων, οι τράπεζες έχουν διαπράξει κατ΄ επάγγελμα τοκογλυφία κατά τις διατάξεις των άρθρων (404 ΠΚ) και δη κατά τις §§ 1, 2 αυτού, και (13 ΠΚ), που συνιστά αδικοπραξία κατά την ευρύτερη έννοια του άρθρου (914 ΑΚ).
- Ότι, δυνάμει της Επίσημης Εφημερίδας των ΕΚ, αριθμ. L 296 της 15.11.2011, σελ. 35 και της Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12), για την ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των διατάξεων της οδηγίας 2011/90/ΕΕ της Επιτροπής της 14ης Νοεμβρίου 2011 «για την τροποποίηση του μέρους ΙΙ του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2008/48/ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με το οποίο προβλέπονται πρόσθετα κριτήρια για τον υπολογισμό του συνολικού ετήσιου πραγματικού επιτοκίου», κατ’ άρθρον 1, παρ.2 της εν λόγω Κ.Υ.Α, τροποποιείται η προγενέστερη Κ.Υ.Α. Ζ1− 699/23.6.2010 (ΦΕΚ Β΄ 917) και με τα εις αυτό (άρθρο) αναφερόμενα ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, επειδή το ΣΕΠΕ (Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο) πρέπει να υπολογίζεται ΜΟΝΟ με τον προβλεπόμενο στην Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12) σύνθετο μαθηματικό τύπο, οι απαιτήσεις των πιστωτριών τραπεζών μου που δεν έχουν υπολογισθεί κατά τα ανωτέρω (α) είναι ΑΝΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ και (β) δεν δύνανται να εκκαθαριστούν με απλές αριθμητικές πράξεις, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, επί της έδρας του δικαστηρίου, ενώ οι δικαστές, σύμφωνα και με την από 05/09/2015 Γνωμοδότηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν διαθέτουν τις απαραίτητες, εξειδικευμένες μαθηματικές γνώσεις για να εφαρμόσουν τον σύνθετο μαθηματικό τύπο της Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12).
- Ότι, η κατ’ άρθρο 106, παρ. 2 του Συντάγματος ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας των πιστωτριών τραπεζών μου, έγινε εκ προθέσεως παράνομα και προς βλάβη της εθνικής οικονομίας.
- Ότι, οι πιστώτριές μου τράπεζες συντέλεσαν εξ οικείου πταίσματος στην πρόκληση και στην έκταση της ζημίας πιστωτικού κινδύνου εκάστης εξ αυτών σε ότι αφορά τις απαιτήσεις τους από τις επισφαλείς και ανεπίδεκτες είσπραξης πιστώσεις μου, υπό την έννοια του άρθρου (300 ΑΚ), και έχουν συνευθύνη και συνυπαιτιότητα σε ότι αφορά την σύναψη των πιστωτικών μου συμβάσεων.
- Ότι, κατά τη συμβατική μου σχέση με τις πιστώτριές μου τράπεζες, παραβιάστηκε και πρέπει να αποκατασταθεί η Συνταγματική αρχή του Κοινωνικού Κράτους δικαίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 25, παρ.1, εδ. α,β’ του Συντάγματος, σχετικά με την αρχή της τριτενέργειας και την κατά το άρθρο 25, παρ. 1, εδ. δ’ του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, από την ανάπτυξη της κατ΄άρθρον 106 παρ. 2 του Συντάγματος ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας τους, δια των πιστωτικών μου συμβάσεων, προς βλάβη της Εθνικής Οικονομίας, και εν συνεχεία, με την παροχή σε αυτές κρατικών ενισχύσεων, δια της ανακεφαλαιοποίησής τους και δια της σε αυτές ρευστότητας δια της παροχής εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, προς βλάβη της περιουσίας μου ως φορολογούμενος.
- Ότι, συντρέχει η περίπτωση της από κοινού και εις ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ευθύνης της Τράπεζας της Ελλάδος με την Τρόϊκα, σε ότι αφορά την βλάβη της περιουσίας μου ως φορολογούμενος, διότι, οι όροι των προγραμμάτων διάσωσης δεν σεβάστηκαν το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Η ΤΡΟΪΚΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων της ως προς τη δημοσιονομική και τη νομισματική εποπτεία της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος και, έτσι, επέτρεψε στις πιστώτριές μου τράπεζες να αναπτύξουν την ιδιωτική οικονομική τους πρωτοβουλία αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 106, παρ.2 του Συντάγματος, προς βλάβη της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος, ήτοι προς βλάβη του δημοσίου χρέους, του δημοσιονομικού ελλείμματος και, εν τέλει, προς βλάβη της περιουσίας μου ως φορολογούμενος.
- Ότι, για την περίπτωση που δεν ήθελε θεωρηθεί ότι οι πιστωτικές μου συμβάσεις είναι άκυρες, διότι (α) είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη κατ΄ άρθρον (178 ΑΚ), ειδικότερα αισχροκερδείς κατ΄ άρθρον (179 ΑΚ), και (β) διότι έχουν συναφθεί παράνομα, σε συνδυασμό με το άρθρο (174 ΑΚ), συντρέχουν οι προϋποθέσεις να μειωθούν οι απαιτήσεις των πιστωτριών μου τραπεζών, ως προς το κεφάλαιο όλων των αντιστοίχων και αναλυτικά περιγραφομένων ατομικών πιστωτικών μου συμβάσεων και αυτές να απομειωθούν, ήτοι κατά τη σύγχρονη τραπεζική ορολογία να «κουρευτούν», κατά εκάστη εκ των πιστωτριών μου τραπεζών, κατά ποσό ανάλογο της ανακεφαλαιοποίησης που έλαβε από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) εκάστη εξ' αυτών, δυνάμει των νόμων 3864/2010/ΦΕΚ 119/21-07-2010, περί ιδρύσεως του ΤΧΣ και της ΠΝΠ/19-04-2012/ΦΕΚ 94/19-04-2012, που κυρώθηκε με το νόμο 4079/2012/ΦΕΚ 180/20-09-2012, για την απόσβεση της ζημίας εκάστης εξ’ αυτών, κατά το ποσό και την αναλογία της επί της συνολικής ζημίας πιστωτικού κινδύνου κατά την 31/12/2012, ήτοι επί του συνόλου των απαιτήσεων εκάστης εξ’ αυτών από επισφαλή και ανεπίδεκτα είσπραξης δάνεια κατά την ίδια ως άνω ημερομηνία, όπως αυτά εμφανίζονται στις από 31/12/2012 ετήσιες οικονομικές καταστάσεις και τους ισολογισμούς εκάστης εξ’ αυτών, επειδή αυτή είχε ως αποτέλεσμα, δια της εγγραφής της στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας, την αναγκαστική χρέωση με το ως άνω ποσό των 34,884 δις των φορολογουμένων στην Ελλάδα φυσικών και νομικών προσώπων και δη την κατά τα ανωτέρω αναλογική χρέωση μου ως φορολογούμενος, προς βλάβη της περιουσίας μου, αφού έχει κριθεί ότι δια νομοθετικής ρυθμίσεως, ήτοι εν προκειμένω δια των νόμων 3864/2010/ΦΕΚ 119/21-07-2010, περί ιδρύσεως του ΤΧΣ και της ΠΝΠ/19-04-2012/ΦΕΚ 94/19-04-2012, που κυρώθηκε με το νόμο 4079/2012/ΦΕΚ 180/20-09-2012, δεν μπορεί να προσβάλλεται το προστατευόμενο από τη διάταξη του άρθρου 17 του Συντάγματος δικαίωμα ιδιοκτησίας, ήτοι τα εμπράγματα δικαιώματα (Ολ. ΑΠ 7/1990 Δ. 21.908, Ολ. ΑΠ 4/1989 Δ. 21.938, ΑΠ 345/1994 ΝοΒ 43.247), ενώ έχει επίσης κριθεί ότι στην έννοια της περιουσίας (ιδιοκτησίας) περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα αλλά και όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσεως και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, ήτοι και τα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα οι απαιτήσεις είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση είτε απλώς γεγενημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία με βάση το ισχύον, έως την προσφυγή στο δικαστήριο, δίκαιο, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά (Ολ. ΑΠ 40/1998 Αρμ. 1999. 412, 413), οπότε η δια νόμου απόσβεση τούτων είναι ανεπίτρεπτη ως προσβάλλουσα το συνταγματικώς προστατευόμενο δικαίωμα της ιδιοκτησίας (Ολ. ΑΠ 40/1998, Ολ. ΑΠ 2/1995) και επειδή η ιδιότητα μου ως φορολογούμενος είναι αναγκαστική εκ του νόμου, αφού διαθέτω υποχρεωτικά σήμερα και, επιπλέον, διέθετα και τότε, κατά την ημερομηνία σύναψης, συνομολόγησης και εκταμίευσης των ως άνω επίδικων πιστωτικών μου συμβάσεων, Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) που μου έχει αποδοθεί από την αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (ΔΟΥ) του Υπουργείου Οικονομικών στην οποία φορολογούμαι, άλλως δεν μπορούσα να συμβληθώ στις πιστωτικές μου συμβάσεις και να τύχω τραπεζικής πίστωσης και, ακόμη, να αναγνωριστεί ότι το ακριβές ποσό της ανωτέρω απομείωσης («κουρέματος») πρέπει να προσδιορίζεται κατά εκάστη εκ των πιστωτριών τραπεζών μου, κατά επίδικη πιστωτική σύμβαση, με βάση συγκεκριμένο, προτεινόμενο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΤΥΠΟ ενώ, αντίστοιχα, οι οικονομικές σχέσεις των πιστωτριών τραπεζών μου δυνάμει των πιστωτικών μου συμβάσεων, κατά το ποσό της απομείωσης-«κουρέματος» εκάστης εξ' αυτών, δεν είναι ορισμένες και εκκαθαρισμένες.
- Ότι, άλλως, στην περίπτωση που ικανοποιήσω τις πιστώτριές μου τράπεζες, καταβάλλοντας το σύνολο των απαιτήσεων όλων των πιστωτικών μου συμβάσεων, θα έχω αξίωση κατά αυτών με βάση την έννομη σχέση του αδικαιολόγητου πλουτισμού κατ΄ άρθρον (904 ΑΚ) & σε συνδυασμό με το άρθρο (69 Κ.Πολ.δ.), για το ποσό της ανακεφαλαιοποίησης που έλαβε από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) εκάστη εξ αυτών, δυνάμει των νόμων 3864/2010/ΦΕΚ 119/21-07-2010, περί ιδρύσεως του ΤΧΣ και της ΠΝΠ/19-04-2012/ΦΕΚ 94/19-04-2012, που κυρώθηκε με το νόμο 4079/2012/ΦΕΚ 180/20-09-2012, για την απόσβεση της ζημίας τους κατά το ποσό και την αναλογία της επί της συνολικής ζημίας πιστωτικού κινδύνου κατά την 31/12/2012, ήτοι επί του συνόλου των απαιτήσεων εκάστης εξ’ αυτών από επισφαλή και ανεπίδεκτα είσπραξης δάνεια κατά την ίδια ως άνω ημερομηνία, όπως αυτά εμφανίζονται στις από 31/12/2012 ετήσιες οικονομικές καταστάσεις και τους ισολογισμούς τους, το οποίο δια της εγγραφής του στο δημόσιο χρέος της Ελλάδος, την αναγκαστική χρέωση με το ως άνω ποσό των 34,884 δις των φορολογουμένων στην Ελλάδα φυσικών και νομικών προσώπων και δη την κατά τα ανωτέρω αναλογική χρέωση μου ως φορολογούμενος, προς βλάβη της περιουσίας μου, συνιστά ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΖΗΜΙΑ ΜΟΥ.
- Ότι, κατά τα ανωτέρω, (α) είναι άκυρη η οφειλή τόκου δυνάμει των πιστωτικών μου συμβάσεων, άλλως (β) πρέπει να απαλλαγώ από το κόστος της χορηγηθείσας πίστωσης, περιλαμβανομένων των τόκων και να έχω την υποχρέωση να καταβάλω μόνο το ποσό του κεφαλαίου, (γ) άλλως, δια των πιστωτικών μου συμβάσεων έχουν συνομολογηθεί και ληφθεί υπέρμετροι (τοκογλυφικοί) τόκοι.
- Ότι, κατά τα ανωτέρω, όλες οι απαιτήσεις των πιστωτριών τραπεζών μου δεν είναι ορισμένες και εκκαθαρισμένες κατά την έννοια του άρθρου (916 του Κ.Πολ.Δ) και απαιτείται η διενέργεια ειδικής για το σκοπό αυτό ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ.
- Ότι, υφίσταται αξίωση μου κατά των πιστωτριών τραπεζών μου, για την χρηματική ικανοποίηση της ηθικής μου βλάβης για το εύλογο ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, στην περίπτωση της έκδοσης σε βάρος μου διαταγής πληρωμής από τις πιστωτικές μοτ συμβάσεις και συνεπεία αυτής καταχώριση του δεδομένου στο Σύστημα Αθέτησης Υποχρεώσεων (ΣΑΥ) στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε., από την ημερομηνία της εγγραφής της πληροφορίας και μέχρι εξοφλήσεως, άλλως από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να μου ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙ εις βάρος της «Alpha Τράπεζα Α.Ε», από κοινού και εις ολόκληρο με την Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να μου ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙ εις βάρος της «Εθνικής Τράπεζας Α.Ε.», από κοινού και εις ολόκληρο με την Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση μου λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙ εις βάρος της «Τράπεζας Eurobank Ergasias Α.Ε.», από κοινού και εις ολόκληρο με την Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση μου λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙ εις βάρος της «Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε.», από κοινού και εις ολόκληρο με την Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση μου λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να ΕΠΙΔΙΚΑΣΘΕΙ εις βάρος της «Γενικής Τράπεζας Α.Ε.», από κοινού και εις ολόκληρο με την Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση μου λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
- Ότι, ζητώ να ΕΠΙΔΙΚΑΣΤΕΙ εις βάρος της «Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε.», ΑΤΟΜΙΚΑ, το εύλογο χρηματικό ποσόν των ΕΙΚΟΣΙ ΧΙΛΙΑΔΩΝ (20.000) ευρώ, για τις εις την παρούσα αναλυτικά περιγραφόμενες αιτίες, για την χρηματική ικανοποίηση μου λόγω της ηθικής βλάβης που μου προξένησε, εντόκως, νομίμως, από την επίδοση της αγωγής μου και μέχρι εξοφλήσεως.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους :
Μπορείτε να μου εξηγήσετε κα ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ για ποιο λόγο θα πρέπει να γίνω συνεργάσιμος και ποιο θα είναι το όφελός μου, τη στιγμή που, δηλώνοντας Συνεργάσιμος Δανειολήπτης, θα νομιμοποιήσω στην πράξη τις παράνομες, ανήθικες, αισχροκερδείς, τοκογλυφικές, καταχρηστικές και προδήλως άκυρες πιστωτικές μου συμβάσεις, αντικαθιστώντας τες μάλιστα με τις νέες των προτεινομένων ρυθμίσεων, παραιτούμενος έτσι των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μου, που δεν μπορούν να ανατραπούν ή να περιοριστούν από κανένα Μνημόνιο και, τέλος, θα αναγνωρίσω τα υπόλοιπα των πιστωτικών μου συμβάσεων ως δήθεν βέβαια και εκκαθαρισμένα, ενώ σήμερα αυτά κρίνονται ως ανεκκαθάριστα, σύμφωνα την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία και τη νομολογία των δικαστηρίων όλης της χώρας !!!
«Κανείς συνεργάσιμος δανειολήπτης που έχει αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των δανείων του, δεν έχει να φοβάται τον πλειστηριασμό της κατοικίας του», τονίζει η πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών κα ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ !!!
«Κανείς συνεργάσιμος δανειολήπτης που έχει αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των δανείων του, δεν έχει να φοβάται τον πλειστηριασμό της κατοικίας του», τόνισε σε διευκρινιστική ερώτηση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων για τον κώδικα δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος, η πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, Λούκα Κατσέλη.
Συγκεκριμένα, η κ. Κατσέλη δήλωσε:
«Η πρόσφατη τροποποίηση του κώδικα δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος καθιερώνει μια σειρά διαδικασιών που διαμορφώνουν τις απαραίτητες συνθήκες συνεργασίας μεταξύ τραπεζών και οφειλετών.
Αφορά μη συνεργάσιμους δανειολήπτες που δεν ανταποκρίνονται σε αλλεπάλληλες ειδοποιήσεις τραπεζών για υποβολή της αναγκαίας πληροφόρησης για την οικονομική τους κατάσταση.
Συγκεκριμένα, μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου θα αποσταλεί σε όλους τους δανειολήπτες που συμπληρώνουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 30 ημερών μια πρώτη ειδοποίηση να υποβάλουν τα απαραίτητα στοιχεία που προβλέπει ο κώδικας δεοντολογίας. Με τον τρόπο αυτόν, δίνεται παράταση για την εφαρμογή του κώδικα δεοντολογίας μέχρι το τέλος του έτους.
Εφόσον οι δανειολήπτες υποβάλουν τα απαραίτητα στοιχεία στην τράπεζά τους θα ξεκινήσει η προβλεπόμενη διαδικασία ρύθμισης των δανείων τους με αντικειμενικές διαδικασίες.
Κανείς συνεργάσιμος δανειολήπτης που έχει αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των δανείων του, δεν έχει να φοβάται τον πλειστηριασμό της κατοικίας του.
Οι μόνοι που πρέπει να ανησυχούν είναι οι λίγοι εσκεμμένα κακοπληρωτές, που δεν θέλουν να παρουσιάσουν τα στοιχεία τους ακόμα και όταν λάβουν τη δεύτερη προειδοποιητική επιστολή από την τράπεζά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου