ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

STRATFOR: ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟ GREXIT ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!

ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ
Κανένας Σόιμπλε δεν είναι υπεράνω ΣΛΕΕ και Συνθήκης της Λισαβώνας !!!
Έχουμε κουραστεί να το γράφουμε και να το αναλύουμε από το 2010 μέχρι και σήμερα, ότι το GREXIT και οι μύθοι του δήθεν εθνικού νομίσματος είναι οι δύο μεγαλύτερες επικοινωνιακές απάτες στις οποίες το Δόγμα του Σοκ εγκλώβισε τους πολίτες, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τις ελληνικές κυβερνήσεις και να χειραγωγήσει τη βάση της διαπραγμάτευσης  !!!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ, ΤΟΥ GREXIT ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ ΑΦΕΛΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΑΝ ΧΟΝΤΡΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!
Σήμερα μας επιβεβαιώνει και το STRATFOR !!!




Η Γερμανία έκανε επίθεση όχι στην ελληνική κυβέρνηση αλλά στον ίδιο τον ελληνικό λαό στον οποίο ξεκάθαρα είπαν “δεν σας εμπιστευόμαστε”. Απέναντί του έκαναν μια επίδειξη “γερμανική ισχύος” από τα παλιά. Από ένα παρελθόν που όλοι θέλαμε να πιστέψουμε ότι οι Γερμανοί το είχαν αφήσει πίσω οριστικά . Κάναμε λάθος.

Η εικόνα της ελληνογερμανικής σύγκρουσης όπως την “βλέπει” το αμερικανικό think tank Stratfor δεν είναι καθόλου κολακευτική για το Βερολίνο. Το συμπέρασμα της ανάλυσης είναι ότι ποτέ η Γερμανία δεν είχε πιστέψει την επιλογή του Grexit! “Έπαιξε” με τις “φοβίες” .

Στην κεντρική του ανάλυση που υπογράφεται από τον επικεφαλής του Stratfor Τζορτζ Φρίντμαν γίνεται μια περιγραφή την σύγκρουσης Αθήνας-Βερολίνου από το δημοψήφισμα και μετά.

Ο Φρίντμαν ξεκινά με την διαπίστωση ότι “οι Γερνανοί απάντησαν στην ελληνική θέση του όχι με εκδίκηση” και ότι υποχρέωσαν την Ελλάδα “σε συνθηκολόγηση”.

“Η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στις αρχές της κοινότητας των εθνών που έχουν ενωθεί μεν , αλλά έχουν διατηρήσει την εθνική τους κυριαρχία. Οι Έλληνες δήλωσαν την εθνική τους βούληση, με το δημοψήφισμα.Σε απάντηση, οι Γερμανοί επέλεξαν να απαιτήσουν άμεσα την εκχώρηση ενός σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, με τη δημιουργία ενός πυρήνα της ευρωπαϊκής γραφειοκράτες που θα επιβλέπει την εφαρμογή της συμφωνίας και θα αναλάβει τον έλεγχο των ελληνικών εθνικών περιουσιακών στοιχείων προς πώληση για να συγκεντρωθούν χρήματα. Οι λεπτομέρειες είναι λιγότερο σημαντικές από το γεγονός ότι η Ελλάδα επικαλέστηκε το κυριαρχικό της δικαίωμα, και η Γερμανία απάντησε με την επιβολή μιας συμφωνίας που ανάγκασε τους Έλληνες να το παραχωρήσουν”,γράφει.

Γιατί η Γερμανία αντέδρασε τόσο βίαια είναι κατανοητό. Τα χρήματα που βγάζει από τις αγορές της Ευρωζώνης και της Ευρώπης γενικά είναι ασύλληπτα. Μόνο αυτή! Δεν μπορούσε να επιτρέψει στην “μικρή Ελλάδα” να αμφισβητήσει το “γερμανικό συμφέρον”.

Αν η Ελλάδα γράφει ο Φρίντμαν κατόρθωνε να γλιτώσει από την επίπονη και αναποτελεσματική λιτότητα τα προβλήματά της -και κατά συνέπεια και άλλων χωρών- θα επηρέαζαν την Γερμανία , η οποία δεν έχει μάθει να πληρώνει, αλλά μόνο να πληρώνεται!

Από την άλλη οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να ανεχτούν ότι η Ελλάδα θα εγκατέλειπε της ΕΕ. Θα δημιουργούσαν ένα προηγούμενο που αποτελεί εφιάλτη για τη Γερμανία.

Ο Φρίντμαν υποστηρίζει ότι η απειλή του Grexit, ήταν ένα θέατρο που έπαιξαν οι Γερμανοί για να “παίξουν” με τους ελληνικούς φόβους. Ποτέ δεν το ήθελαν. Το φοβοντουσαν αλλά δεν έπρεπε να το δείξουν . Και τελικά η θεατρική τους παράσταση είχε επιτυχία. “Έπαιξαν” μ΄ αυτό που οι Έλληνες -ή κάποιοι τέλος πάντων- φοβούνται περισσότερα απ΄όλα. Το Grexit.

Οι Γερμανοί όπως γράφει ο Φρίντμαν “ύψωσαν ξανά το λάβαρο της υπεροχής τους, τα συμφερόντά τους και την αποφασιστικότητά τους να συντρίψουν όποιον αντιτίθεται. Γάλλοι και Ιταλοί εξέφρασαν δημόσια τις διαφωνίες τους, αλλά δεν είχε σημασία. Η διαπραγμάτευση ήταν …γερμανική”.

Μόνο που όπως επισημαίνει στην συνέχεια ο επικεφαλής του Stratfor μ΄ αυτή τη τακτική οι Γερμανοί έκαναν κάτι που δεν επιθυμούσαν: “ανέστησαν την ιδέα του κυρίαχου έθνους στην Ευρώπη, το οποίο έχει τη δύναμη και την θέληση να επιβάλλει τη θέλησή του σ΄ άλλες χώρες… ΄Ενας από τους πολλούς στόχους της ΕΕ ήταν να εντάξει ε τη Γερμανία σε μια πολυεθνική ευρωπαϊκή οντότητα ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί οικονομικά, αλλά να μην παίξει το ρόλο που είχε μεταξύ 1871 και 1945. Το κλειδί για αυτό ήταν ότι η Γερμανία και η Γαλλία ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένες.

Η Γερμανία πάντα εργαζόταν προς αυτή τη κατεύθυνση…Στην υπόθεση της Ελλάδας είχε διαφορετική γραμμή από τη Γαλλία,χωρίς ομως αυτό να είναι τόσο σοβαρό. Το σοβαρό ήταν όμως ότι την τελική διαπραγμάτευση την έκανε η Γερμανία με μια επίδειξη άσκησης μονομερούς εξουσίας.

Η Γερμανία μπορεί να είχε συμμάχους τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης που βλέπουν με καχυποψία την Ελλάδα λογω των καλών σχέσεων της με τη Ρωσία. Είχε όμως και ισχυρούς αντιπάλους ,μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης τις οποίες όλες τις παραμέρισε.

Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρον συμπέρασμα της ανάλυσης του Φρίντμαν, το οποίο έχει να κάνει με τους Έλληνες πολίτες. Επισημαίνει με δυο λόγια ότι η Γερμανίααγνοώντας το δημοψήφισμα και επιβάλλοντας απελπιστικούς όρους στην Ελλάδα, ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση όχι μόνο με την ελληνική κυβέρνηση ,αλλά με το εκλογικό σώμα της χώρας! Το πρόβλημα τώρα ,γράφει δεν είναι μόνο αν η ελληνική κυβέρνηση θα εφαρμόσει τις συμφωνίες της… Η Ελλάδα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την σκληρή λιτότητα αλλά και την παραχώρηση της διακυβέρνησης στο εξωτερικό. Οι Γερμανοί επιμένουν να λένε ότι δεν επιστεύονται τους Έλληνες κι αυτό μπορεί για τους ίδιους να είναι λογικό αλλά μπορεί να προκαλέσει την έκρηξη των Ελλήνων.

Υπενθυμίζει ότι “στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα. Όπως και σε ένα μεγάλο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης. Αυτή η μνήμη είναι στο DNA της χώρας. Όσα συμβαίνουν θεωρούνται ως η επιστροφή της γερμανικής κατοχής, και οι αντίπαλοι της συμφωνίας θα χρησιμοποιήσουν σίγουρα αυτό το επιχείρημα. “Ο τρόπος με τον οποίο η συμφωνία έγινε από τους Γερμανούς θα αναστήσει ιστορικές μνήμες της γερμανικής κατοχής. Έχει ήδη αρχίσει”, γράφει ο Φρίντμαν,

Κλείνοντας την πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυσή του ο επικεφαλής του Stratfor προειδοποιεί ότι “η ελληνική απάντηση μπορεί να είναι απρόβλεπτη αφού η συνεχιζόμενη φτώχεια σε συνδυασμό με την αίσθηση απώλειας κυριαρχίας είναι μίγμα μεθυστικό…

Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Γερμανία; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα; Η τραγωδία της γεωπολιτικής πραγματικότητας είναι ότι αυτό που θα συμβεί λίγο έχει να κάνει με το ό, τι οι πολιτικοί πραγματικά ήθελαν, όταν ξεκίνησε η κρίση.

Πηγή: onalert.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου