ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ 100 ΔΟΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΣΕ ΕΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΑ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Αύξηση στον αριθμό των δόσεων για τις ρυθμίσεις οφειλών προς την Εφορία και τα Ασφαλιστικά Ταμεία,  κατ’ ελάχιστο όριο 48 και ανώτατο τις 100, προωθεί η κυβέρνηση.

ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΟΙ 100 ΔΟΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ !!! 

Οι δόσεις πρέπει να γίνουν 200 και ταυτόχρονα πρέπει να μειωθούν τα υπέρμετρα, τοκογλυφικά και επαχθή πρόστιμα, οι προσαυξήσεις και οι τόκοι, με διαγραφή και κούρεμα όλων όσων έχουν μέχρι σήμερα βεβαιωθεί, προκειμένου οι οφειλές να καταστούν εξυπηρετήσιμες.

Με τις σημερινές προσαυξήσεις, όσο μεγαλώνει ο αριθμός των δόσεων, τόσο μεγαλώνουν και οι οφειλές και, έτσι, η ρύθμιση και η εξόφλησή τους γίνονται στην πράξη αδύνατες !!! 

Και ταυτόχρονα αν δεν αποποινικοποιηθούν οι οφειλές που δεν οφείλονται σε δόλο αλλά σε αντικειμενική αδυναμία πληρωμής και δεν μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι, το πρόβλημα των οφειλών θα διαιωνίζεται και θα μιλάμε για ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων ακόμη και μετά από 50 χρόνια !!!

Πως θα πληρώσει τις οφειλές του ο μικρομεσαίος έλληνας επιχειρηματίας μέσα από τη φυλακή, χωρίς να δουλεύει ;;;

Το σύστημα είναι δομημένο λάθος στο σύνολό του, επιδοτώντας τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, ενώ δεν φταίει η κρίση για τα ληξιπρόθεσμα, αφού σήμερα αυτά ανέρχονται σε 60 δις ενώ ήταν ήδη κοντά στα 40 δις προ κρίσης.

Όταν ζητάς από τον επιχειρηματία για φόρους, τέλη και ασφαλιστικές εισφορές 60 ευρώ για κάθε 100ρικο που εισπράττει ή, ακόμη χειρότερα, που δεν εισπράττει και απαιτείς με τα υπόλοιπα 40 ευρώ να πληρώσει νοίκι, ρεύμα, μισθούς, να αγοράσει εμπορεύματα, να πληρώσει δάνεια και τόκους στις τράπεζες και να του μείνει και κάτι για να ζήσει, τότε η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή δεν είναι ποινικό αδίκημα αλλά γίνονται  ΚΑΝΟΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ !!!

Βέβαια, για να το καταλάβει αυτό κανείς θα πρέπει να έχει δουλέψει, πράγμα ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του ανεπάγγελτου βουλευτή και υπουργού, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που όμως πνίγονται στο μέσο όρο της αβάσταχτης διανοητικής μετριότητας που βασιλεύει στη Βουλή των Ελλήνων.